ماده واحده – درآمد حاصل از ماهیانه هریک از دبیرستانهای دولتی که با رعایت ماده ۲ قانون خرداد ماه ۱۳۳۵ [لایحه قانونی راجع به تأسیس دبستانهای چهارکلاسه ملی و دبیرستانهای غیردولتی] اداره میشود بر حسب تقدم بمصارف ذیل خواهد رسید:
1 – توسعه و تکمیل همان دبیرستان از لحاظ تهیه آزمایشگاه و کتابخانه و لوازم ورزشی و تربیتی و هزینه های ضروری اداری (آب و برق و تلفن).
2 – خرید اثاثه کلاس و تعمیر کردن و توسعه و تکمیل ساختمان (در ابنیه دولتی) و خرید زمین و ایجاد ساختمان دبیرستان در آن شهر (در صورتی که زمین و بنای دبیرستان دولتی نباشد) و در صورت بودن بنای دبیرستان دولتی خرید زمین و ایجاد ساختمان دبیرستان در همان شهر.
3 – توسعه و تکمیل ساختمان سایر مدارس دولتی.
4 – اعطاء کمک هزینه تحصیلی به دانش آموزان مستعد و بی بضاعت.
تبصره ۱ – رئیس دبیرستان میتواند به ده درصد کل دانش آموزان خود که دارای استعداد کافی هستند اما بضاعت ندارند از این محل معادل شهریه سالانه برای نام نویسی پرداخت نماید.
تبصره ۲ – وزارت آموزش و پرورش در مورد تأسیس دبیرستان های جدید در صورتی اقدام خواهد کرد که دانش آموز به حد کافی و دبیران واجد شرایط و هم چنین محل و تجهیزات مناسب در اختیار داشته باشد.
شرایط مذکور در مورد صدور اجازه تأسیس دبیرستان های ملی نیز باید رعایت شود.
تبصره ۳ – آئین نامه های مربوط به اجرای این ماده به تصویب شورای عالی آموزش و پرورش خواهد رسید.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و سه تبصره که لایحه آن بموجب ماده واحده مصوب بیستم آذر ماه ۱۳۴۲ تقدیم گردیده بود پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز دوشنبه دوم بهمن ماه ۱۳۴۶ در جلسه روز یک شنبه پانزدهم دی ماه یکهزار و سیصد و چهل و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی