هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۱.۱۰.۱۴ بنا به پیشنهاد شماره ۶۸۸۵.۴۵۱۰.۶ مورخ ۱۳۶۱.۶.۲۳ وزارت امور اقتصادی و دارایی آیین‌نامه استخدامی شرکت ملی انبارهای عمومی و خدمات گمرکی ایران به شرح زیر تصویب نمودند:
فصل اول ـ کلیات
ماده ۱ ـ امور استخدامی شرکت ملی انبارهای عمومی خدمات گمرکی ایران که در این آیین‌نامه به اختصار شرکت نامیده می‌شود و شرکتهای وابسته به آن در اجرای تبصره (۲) ماده واحده لایحه قانونی ملی کردن سهام شرکت سهامی انبارهای عمومی مصوب جلسه مورخ ۱۳۵۹.۲.۲۰ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران مشمول مقررات این آیین‌نامه که براساس مقررات استخدامی شرکتهای دولتی مصوب ۵ خرداد ماه ۱۳۵۲ تهیه و تنظیم شده است، خواهد بود.
ماده ۲ ـ مستخدمینی که برای تصدی یکی از مشاغل مستمر شرکت و مدت نامحدود استخدام شده یا می‌شوند مشمول این مقررات خواهد بود.
مستخدمینی که برای تصدی مشاغل موقت و مدت معین به خدمت شرکت درایند به موجب
قراردادهایی استخدام خواهند شد که نمونه آن پس از تأیید سازمان امور اداری و
استخدامی کشور به تصویب هیأت مدیره برسد.
تبصره: مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره و بازرس قانونی شرکت و یا افرادی که با
عناوین دیگری وظایف مربوط به آنان را انجام می‌دهند و به طور موظف و تمام وقت در
شرکت انجام وظیفه می‌نمایند در هر مورد که قانونی برای تعیین تکلیف آنان وجود
نداشته باشد در دوره تصدی این مشاغل مشمول این مقررات‌خواهند بود.
ماده ۳ ـ افرادی که برای مشاغل کارگری استخدام شده و یا بشوند تابع مقررات قانون کار خواهند بود. تعیین مشاغل کارگری به عهده شرکت و تأیید سازمان امور‌اداری و استخدامی کشور می‌باشد.
ماده ۴ ـ تشکیلات و مشاغل مستمر شرکت و هر نوع تغییرات بعدی در تشکیلات و حذف یا
ایجاد مشاغل مستمر به تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور می‌رسد.
فصل دوم ـ ورود به خدمت و آموزش و انتصابات
ماده ۵ ـ استخدام اتباع بیگانه و شرایط آن با رعایت قوانین مربوط خواهد بود.
ماده ۶ ـ داوطلبان استخدام برای تصدی مشاغل شرکت باید دارای شرایط زیر باشند.
الف ـ دارا بودن یکی از ادیان مذکور در اصول دوازدهم و سیزدهم قانون اساسی جمهوری
اسلامی ایران و اعتقادی به اصل و لایحه ولایت فقیه.
ب ـ داشتن حداقل ۱۸ سال تمام سن
پ ـ تابعیت ایران
ت ـ انجام خدمت زیر پرچم یا معافیت قانونی در صورت مشمول بودن
ث ـ نداشتن سابقه محکومیت جزایی مؤثر
ج ـ عدم محکومیت به فساد عقیده و عدم معروفیت به فساد اخلاق و تجاهر به فسق و معتاد نبودن به استعمال مواد مخدر و مبتلا نبودن به امراض مسریه.
چ ـ حداقل داشتن گواهی‌نامه پایان تحصیلات ابتدایی
ح ـ داشتن صحت مزاج و توانایی انجام کار.
ماده ۷ ـ استخدام برای تصدی مشاغل مستمر از طریق امتحان یا مسابقه به عمل می‌آید.
ماده ۸ ـ داوطلبانی که در مسابقه یا امتحان قبول شده‌اند یک دوره آزمایشی را طی
خواهند کرد که حداقل آن سه ماه و حداکثر از یک سال تجاوز نخواهد کرد.حکم استخدام
قطعی افرادی که در دوره آزمایشی لیاقت و کاردانی و علاقه به کار از خود نشان بدهند
در پایان دوره آزمایشی به پیشنهاد رییس واحد مربوط صادر خواهد شد و در این صورت
دوره آزمایشی جزو دوران خدمت آنان محسوب می‌شود و افرادی که ضمن دوره آزمایشی صالح
برای ابقا در خدمت مورد نظر‌تشخیص داده نشوند به خدمت آزمایشی آنان خاتمه داده خواهد شد.
تبصره: به افرادی که به خدمت آزمایشی آنان خاتمه داده می‌شود حقوق و مزایای مرخصی استحقاقی استفاده نشده پرداخت خواهد شد.
ماده ۹ ـ شرکت با توجه به احتیاجات خود و طبق خط‌مشی مصوب مجمع عمومی برنامه‌های آموزشی و یا کارآموزی لازم را تنظیم و به مورد اجرا خواهد گذاشت.
ماده ۱۰ ـ شرکت موظف است در فواصل معین شایستگی و استعداد مستخدمین خود را مورد
بررسی قرار داده و نتیجه را در پرونده استخدامی مستخدم منعکس سازد. این سنجش به
نحوی صورت خواهد گرفت که موجب ارشاد و معرف استحقاق برای ارتقای گروه یا تغییر شغل
و یا لزوم گذرانیدن دوره کارآموزی‌جدید باشد.
فصل سوم ـ حقوق و مزایا
ماده ۱۱ ـ شرکت مکلف است براساس اهمیت وظایف و مسئولیت‌ها و شرایط احراز کلیه مشاغل مستمر خود را طبقه‌بندی و ارزیابی کند و به گروه‌های مربوط تخصیص دهد.
تبصره ۱: طرح طبقه‌بندی مشاغل که شامل دستورالعمل ارزیابی مشاغل و همچنین دستورالعمل اجرایی طرح و شرح وظایف و شرایط احراز طبقات مشاغل و فهرست تخصیص طبقات مشاغل به گروه‌ها می‌باشد پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور قابل اجرا می‌باشد.
تبصره ۲: در مواردی که ضرورت ایجاب کند که شرح وظایف و شرایط احراز طبقات مشاغل اصلاح شود، مشاغل تغییر یافته و همچنین مشاغل مستمر جدید به‌ترتیب مندرج در تبصره (۱) این ماده ارزیابی و به گروه‌های مربوط تخصیص می‌یابد.
ماده ۱۲ ـ جدول حقوق ماهانه مستخدمین شرکت همان جدول حقوق موضوع ماده (۳۲) قانون
استخدام کشوری و ضریب ریالی مربوط و تغییرات و اصلاحات بعدی آن خواهد بود.
تبصره: حقوق ماهانه متصدیان مشاغل مذکور در تبصره ماده (۲) که به طور موظف و تمام وقت در شرکت انجام وظیفه می‌کنند براساس جدول حقوق موضوع این ماده توسط شورای حقوق و دستمزد تعیین می‌شود.
ماده ۱۳ ـ در صورتی که نوع وظایف و مسئولیت‌های مشاغل شرکت و همچنین شرایط بازار
کار اقتضا کند که مبلغی علاوه بر حقوق به شاغلین آن مشاغل پرداخت شود این مبلغ به
عنوان مزایای شغل پرداخت خواهد شد. برقراری مزایای شغل به مستخدمین شاغل شرکت با
در نظر گرفتن سطح حقوق و مزایا در‌مشاغل مشابه فعالیت‌های بازرگانی یا کشاورزی یا
صنعتی در بخش عمومی و خصوصی و با توجه به موضوع و نحوه فعالیت شرکت به موجب طرح یا
جدولی‌خواهد بود که از طرف شرکت پیشنهاد و پس از تأیید سازمان امور اداری و
استخدامی کشور به تصویب مجمع عمومی خواهد رسید.
تبصره: مجموع حقوق و مزایای شغل از میزان حداکثر تعیین شده برای مشاغل همان رشته
توسط شورای حقوق و دستمزد تجاوز نمی‌کند. تعیین مزایای شغل بیشتر برای برخی از
مشاغل به تصویب شورای حقوق و دستمزد خواهد بود.
ماده ۱۴ ـ مستخدم به استناد شغلی که برای آن استخدام می‌شود در پایه یک گروه
مربوطه، وارد خدمت می‌گردد و در صورتی که این قبیل مستخدمین دارای سابقه خدمت
دولتی باشند به ازای هر دو سال سابقه خدمت دولتی آنان یک پایه در گروه شغل مورد
تصدی به آنان اعطا می‌شود. مدت خدمت زیر پرچم و‌خدمات اجتماعی زنان جزو سابقه خدمت دولتی محسوب می‌شود.
تبصره: مدت خدمت مستخدمین شرکت در مدارس غیر دولتی مشمول فرمان آموزش رایگان با
رعایت ضوابطی که در آیین‌نامه اجرایی قانون تعیین تکلیف استخدامی کارکنان مدارس
مذکور مصوب ۱۹ مرداد ماه ۱۳۵۶، پیش‌بینی شده است از لحاظ پایه و بازنشستگی جزو
سابقه خدمت آنان محسوب می‌شود.
ماده ۱۵ ـ در صورت رضایت‌بخش بودن خدمات هر یک از مستخدمین شرکت می‌تواند در ازای
هر دو سال خدمت یک پایه ترفیع به آنان اعطا کند. آیین‌نامه اجرایی این ماده با
تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور به تصویب مجمع عمومی شرکت می‌رسد.
تبصره: اعطای دو پایه به جای یک پایه به مستخدم در قبال خدمات برجسته و همچنین
اشتغال در نقاطی که مستلزم اعطای پایه به مدتی کمتر از دو سال است‌تابع ضوابط مقرر در مورد مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری خواهد بود.
ماده ۱۶ ـ ارتقای مستخدم از یک گروه به گروه بالاتر با رعایت شرایط زیر خواهد بود.
الف ـ در گروه جدید شغل بدوی متصدی وجود داشته باشد.
ب ـ شرایط احراز شغل گروه جدید را دارا باشد.
مستخدمینی که ارتقا گروه یافته یا می‌یابند در پایه‌ای از گروه جدید قرار خواهند
گرفت که در گروه قبلی دارا بودند در موردی که پایه قبلی مستخدم در گروه جدید وجود
نداشته باشد آخرین پایه گروه جدید به آنها اعطا می‌شود.
ماده ۱۷ ـ در صورت ضرورت و با رضایت مستخدم می‌توان شغلی در گروه پایین‌تر به او
ارجاع کرد، در این صورت مستخدم در پایه‌ای از گروه جدید قرار می‌گیرد که در گروه
قبلی داشته است ولی تفاوت حقوق پایه گروه قبلی را با حقوق گروه و پایه جدید دریافت
خواهد کرد و در تعیین حقوق آمادگی به خدمت و‌حقوق بازنشستگی و وظیفه او مبنای
محاسبه قرار می‌گیرد، هر نوع افزایش حقوق ناشی از ترفیع پایه این گروه مستخدمین
بابت تفاوت‌های مذکور در فوق‌محسوب خواهد شد و در صورت عدم قبول چنین شغلی مستخدم
آماده به خدمت خواهد شد. ارتقای گروه مجدد مستخدمی که به ترتیب فوق در گروه
پایین‌تر‌منصوب می‌شود تا بالاترین گروهی که قبلاً دارا بوده است مجاز می‌باشد و در
این صورت در پایه‌ای از گروه بالاتر قرار می‌گیرد که در گروه پایین‌تر داشته است و تفاوت حاصل از ارتقای گروه او بابت تفاوت حقوق مذکور در فوق محسوب خواهد شد.
ماده ۱۸ ـ در صورتی که مستخدم شرکت علاوه بر ساعات اداری انجام وظیفه کند
فوق‌العاده اضافه‌کار که میزان آن معادل یک، یک‌صد و شصتم ((۱۶۰).(۱))حقوق و
مزایای شغل ماهانه ضربدر ساعات کار اضافی است به او پرداخت می‌شود. انجام
اضافه‌کار بایستی با اجازه قبلی مقامات مجاز شرکت باشد و به یک نفر‌در یک ماه بیش
از شصت ساعت فوق‌العاده اضافه‌کار پرداخت نخواهد شد.
تبصره: هرگاه شروط خاص و برای مدت محدود مستخدم علاوه بر میزان مقرر در این ماده اضافه‌کار نماید با تصویب هیأت مدیره شرکت می‌توان حداکثر تا چهار ساعت در روز فوق‌العاده کار به او پرداخت نمود.
ماده ۱۹ ـ برقراری فوق‌العاده روزانه، بدی آب و هوا، محرومیت از تسهیلات زندگی
محل خدمت، خارج از کشور کسر صندوق و تضمین همچنین پرداخت هزینه‌های رفت و برگشت،
سفر و نقل مکان به مستخدمین شرکت براساس مقررات مورد عمل مستخدمین رسمی مشمول
قانون استخدام کشوری خواهد بود.
ماده ۲۰ ـ شرکت می‌تواند در صورت وجود اعتبار به هر یک از مستخدمین شاغل شرکت حداکثر معادل یک ماه حقوق و مزایای شغل در پایان هر سال به عنوان عیدی به تناسب مدتی که در آن سال خدمت کرده‌اند پرداخت کند.
ماده ۲۱ ـ هرگاه مستخدمی خدمت برجسته انجام دهد و یا لیاقت فوق‌العاده‌ای ابراز
نماید که منجر به صرفه‌جویی و یا جلوگیری از ضرر و یا باعث پیشرفت سریع کار و یا
افزایش تولید و یا افزایش درآمد شرکت شود، شرکت می‌تواند در هر سال حداکثر معادل
یک ماه حقوق و مزایای شغل به عنوان پاداش به او پرداخت کند ولی با تصویب مجمع
عمومی تا دو برابر مجموع حقوق و مزایای شغل ماهانه به چنین مستخدمی قایل پرداخت خواهد بود.
ماده ۲۲ ـ مستخدمین رسمی موضوع مواد (۱۴۳) و (۱۴۴) قانون استخدام کشوری براساس مواد مذکور در این ماده و تبصره‌های آن حقوق و مزایای خود را طبق این مقررات منحصراً از بودجه شرکت دریافت خواهند کرد.
فصل چهارم ـ رفاه مستخدمین
ماده ۲۳ ـ مستخدمین شرکت سالی یک ماه به تناسب مدت خدمت حق مرخصی با استفاده از
حقوق و مزایای شغل و فوق‌العاده‌های بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی، محل
خدمت، خارج از کشور و تضمین را خواهند داشت.
ماده ۲۴ ـ مستخدمین شرکت در صورت ابتلا به بیماری‌هایی که مانع از انجام خدمت باشد از مرخصی استعلاجی استفاده خواهند کرد.
تبصره: جز در موارد بیماری‌های صعب‌العلاج حداکثر مدت استفاده از مرخصی استعلاجی چهار ماه در سال خواهد بود.
ماده ۲۵ ـ مستخدم می‌تواند با موافقت شرکت از مرخصی بدون حقوق استفاده کند.
تبصره ۱: حداکثر مدتی که مستخدم شرکت در طول خدمت خود می‌تواند از مرخصی بدون حقوق استفاده کند سه سال خواهد بود.
ولی برای ادامه تحصیلات عالی تخصصی در رشته مربوط به شغل مستخدم حداکثر این مرخصی با تصویب مجمع عمومی تا دو سال دیگر قابل تمدید خواهد‌بود.
تبصره ۲: مدت مرخصی بدون حقوق جزو سابقه خدمت مستخدم محسوب نمی‌شود حفظ شغل
مستخدمی که از مرخصی بدون حقوق استفاده می‌کند الزامی نیست و در صورتی که پس از
پایان مرخصی شغلی برای ارجاع به مستخدم مذکور موجود نباشد شرکت می‌تواند او را آماده به خدمت کند.
تبصره ۳: مدت مرخصی بدون حقوق مستخدم برای ادامه تحصیلات عالی و تخصصی در
رشته‌های مورد نیاز شرکت مشروط به این که منجر به اخذ مدرک تحصیلی شود از لحاظ
بازنشستگی و وظیفه با پرداخت کسور مربوط جزو سابقه خدمت مستخدم محسوب می‌شود.
ماده ۲۶ ـ استفاده از مرخصی‌های مواد (۲۳) و (۲۴) و (۲۵) این مقررات براساس
آیین‌نامه مورد عمل درباره مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری‌خواهد بود.
ماده ۲۷ ـ در صورتی که مستخدم فوت شود و استحقاق مرخصی داشته باشد، حداکثر چهار ماه حقوق و مزایای شغل او بابت مرخصی استحقاقی به وارث قانونی وی پرداخت می‌شود.
ماده ۲۸ ـ شرکت به طرق مقتضی در تأمین شرایط بهداشتی و ایمنی و ایجاد محیط مناسب کار و همچنین کمک به امور تعاونی و رفاه مستخدمین خود اقدامات لازم را به عمل خواهد آورد.
نحوه اجرای مفاد این ماده به موجب طرحی خواهد بود که با توجه به مقررات مربوط به تصویب مجمع عمومی شرکت می‌رسد.
فصل پنجم ـ بازنشستگی و وظیفه
ماده ۲۹ ـ کارکنان شرکت از نظر مقررات بازنشستگی و وظیفه قوانین و مقررات تأمین
اجتماعی خواهند بود کلیه آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی مربوط به‌مقررات
تأمین اجتماعی در رابطه با بازنشستگی و وظیفه که به تصویب مراجع ذی‌صلاح رسیده یا
خواهد رسید برای شرکت لازم‌الاجرا است.
فصل ششم ـ پایان خدمت
ماده ۳۰ ـ در صورتی که به تشخیص مجمع عمومی تقلیل شرکت یا استفاده از ارزش‌های
فنی و اداری جدید ایجاب کند که مشاغل مستمر شرکت محدود شود و این محدودیت منجر به
حذف مشاغل مستمر در شرکت شود و شغلی برای ارجاع به متصدیان این قبیل مشاغل موجود
نباشد مستخدمین مشاغل مذکور به حال‌آماده به خدمت درمی‌آیند.
تبصره: شرکت مکلف است فهرست مستخدمین آماده به خدمت خود را با ذکر مشخصات آنان از
طریق سازمان امور اداری و استخدامی کشور به کلیه شرکت‌ها و مؤسسات دولتی اعلام
دارد و تا زمانی که مستخدم آماده به خدمت در اختیار دارد برای تصدی مشاغلی که
جدیداً ایجاد می‌شود و یا بدون متصدی است از‌مستخدمین مزبور استفاده نماید و در
صورتی مجاز به استخدام جدید است که یا مستخدم آماده به خدمت واجد شرایط نداشته باشد
یا نتواند از مستخدمین آماده‌به خدمت واجدشرایط در سایر شرکت‌ها و مؤسسات دولتی استفاده کند.
ماده ۳۱ ـ به مستخدمین شرکت که به حال آماده به خدمت درمی‌آیند تا مدت شش ماه تمام حقوق گروه و پایه مربوط و به مدت شش ماه دیگر نصف مبلغ مزبور پرداخت خواهد شد.
تبصره ۱: در مورد مستخدمینی که قبل از تطبیق وضع استخدامی آنان با این مقررات آماده به خدمت شوند آخرین حقوق که طبق مقررات استخدامی سابق دریافت می‌کرده‌اند ملاک تعیین حقوق آمادگی به خدمت خواهد بود.
تبصره ۲: شرکت مکلف است در صورتی که نتواند در مدت یک سال دوران آمادگی به خدمت
شغلی به مستخدمین آماده به خدمت ارجاع کند یا امکان انتقال آنان به سایر شرکت‌ها و
مؤسسات دولتی فراهم نشود، اگر شرط بازنشسته شدن یا دریافت حقوق بازنشستگی را طبق
مقررات مربوط دارا باشند آنان را بازنشسته‌کند و در غیر این صورت از خدمت معاف نماید.
تبصره ۳: هرگاه شرکت منحل شود امکان انتقال مستخدمین آن به سایر شرکت‌ها و مؤسسات
دولتی یا بازنشسته نمودن آنها با پرداخت حقوق بازنشستگی طبق مقررات مربوط میسر
نباشد، مستخدمین مذکور از خدمت معاف و حقوق دوران آمادگی به خدمت موضوع این ماده
به طور یک جا به آنان پرداخت خواهد شد.
ماده ۳۲ ـ به مستخدمی که طبق تبصره‌های (۲) و (۳) ماده (۳۱) از خدمت شرکت معاف
می‌شود و مبلغی معادل یک ماه آخرین حقوق ماهانه در ازای هر یک سال خدمت در شرکت به
عنوان فوق‌العاده پایان خدمت به علاوه حقوق و مزایای شغلی مرخصی استحقاقی استفاده
نشده بر مبنای دریافتی قبل از آمادگی به‌خدمت پرداخت خواهد شد.
در احتساب سال‌های خدمت موضوع این ماده کسر دوازده ماه خدمت یک سال تمام محاسبه خواهد شد.
تبصره: در صورتی که سابقه خدمت مستخدم موضوع این ماده در شرکت کمتر از سه سال باشد، سه سال تمام محسوب می‌شود.
ماده ۳۳ ـ مستخدم شرکت می‌تواند با اعلام قبلی از خدمت شرکت استعفا کند، مدت
اعلام قبلی برای استعفای مستخدم با توجه به شغلی که به او ارجاع شده است توسط شرکت
تعیین می‌شود که در هر حال از سه ماه بیشتر نخواهد بود مگر در مورد متصدیان برخی
از مشاغل تخصصی و مسئولان واحدهای شرکت که‌ممکن است با تصویب هیأت مدیره مدت اعلام
قبلی قبول استعفا حداکثر تا شش ماه تعیین شود.
در هیچ مورد استعفای مستخدم رافع تعهدات او در برابر شرکت نخواهد بود، استعفا از
تاریخی تحقق می‌یابد که شرکت کتباً با آن موافقت کند، مستخدمی که‌استعفا داده است
موظف است در مدت مقرر اعلام قبلی در محل خدمت خود حاضر شود و در پایان این مدت
استعغای او قبول شده تلقی می‌گردد.
به مستخدمی که طبق مقررات مستعفی شناخته شود حقوق و مزایای شغلی مرخصی استحقاقی
استفاده نشده حداکثر به مدت چهار ماه پرداخت می‌شود و استخدام مجدد او در صورت
احتیاج در شرکت بلامانع خواهد بود و هرگاه مستخدمی که استعفا داده است در مدت مقرر
اعلام قبلی در محل خدمت خود حاضر نشود ترک خدمت محسوب و با او طبق ماده (۳۴) این مقررات رفتار می‌شود.
ماده ۳۴ ـ در صورتی که مستخدم شرکت مدت ۱۵ روز بدون اطلاع و عذر موجه در محل خدمت
خود حاضر نشود از تاریخ ترک خدمت از خدمت شرکت‌اخراج می‌شود و استخدام مجدد او به هر عنوان در شرکت ممنوع است.
تبصره ۱: هرگاه چنین مستخدمی شروط بازنشسته شدن را طبق مقررات مربوط دارا باشد در آن صورت بازنشسته خواهد شد.
تبصره ۲: هرگاه مستخدم مذکور در این ماده مدعی شود به عللی که خارج از حدود قدرت
و اختیار او بوده نتوانسته است در محل خدمت حاضر شود و یا عدم حضور خود را اطلاع
دهد و ادعای او مورد قبول شرکت قرار نگیرد می‌تواند شکایت خود را ظرف مدت دو ماه
از تاریخ ابلاغ حکم اخراج یا بازنشستگی به‌ضمیمه مدارک مورد استناد به دادگاه
اداری شرکت تسلیم کند. دادگاه اداری مکلف است در اسرع وقت به شکایت مزبور رسیدگی و
حکم مقتضی صادر کند و در‌صورتی که جکم دادگاه اداری حاکی از موجه بودن عذر
مشارالیه باشد به خدمت مراجعت و حقوق ایام غیبت موضوع این ماده به او پرداخت خواهد
شد و اگر‌شغل او به دیگری داده شده باشد محسوب و مانند مستخدم آماده به خدمت با او رفتار می‌شود.
حکم دادگاه بدوی در این مورد اگر بر رد شکایت صادر شده باشد ظرف یک ماه از تاریخ
ابلاغ قابل رسیدگی پژوهشی در دادگاه تجدیدنظر اداری خواهد بود و حکم دادگاه
تجدیدنظر اداری در این مورد قطعی است.
فصل هفتم ـ مقررات مختلف
ماده ۳۵ ـ مستخدمین شرکت مکلفند در ساعات کار تعیین شده از طرف شرکت در محل خدمت
خود حضور یافته و وظایف محوله را انجام دهند. مقررات‌مربوط به حضور و غیاب
مستخدمین شرکت توسط شرکت تعیین خواهد شد.
ماده ۳۶ ـ پرداخت حقوق و فوق‌العاده‌ها و هزینه‌های مذکور در این مقررات در مقابل انجام کار است.
ماده ۳۷ ـ مستخدم شرکت از هر نوع عملی که موجب ایجاد وقفه در انجام وظایف و تعهدات شرکت شود ممنوع است.
ماده ۳۸ ـ انواع مجازات‌های اداری و ترتیب اجرای آن در مورد مستخدمین خاطی شرکت به موجب آیین‌نامه مربوط به مقررات استخدامی شرکتهای دولتی خواهد بود.
ماده ۳۹ ـ مستخدمین شرکت نمی‌توانند در غیر ساعات اداری هیچ‌گونه شغلی در مؤسسات
دیگر داشته باشند مگر این که قبلاً موافقت بالاترین مقام اجرایی شرکت را تحصیل
نموده باشند. در صورت تخلف به خدمت مستخدم متخلف خاتمه داده خواهد شد.
ماده ۴۰ ـ مستخدمینی که به خدمت زیر پرچم احضار می‌شوند هرگاه ظرف مدت دو ماه پس
از پایان خدمت زیر پرچم خود را برای خدمت در شرکت معرفی نمایند شرکت مکلف است
مستخدمین مذکور را به کار گمارد ولی در صورتی که شغلی برای آنها موجود نباشد آماده
به خدمت خواهند شد. مدت خدمت زیر‌پرچم این قبیل مستخدمین به شرطی که حق بیمه یا
کسور بازنشستگی سهم خود را حداکثر در ۶۰ قسط ماهانه بر مبنای آخرین حقوق و دریافتی
قبل از خدمت‌زیر پرچم پرداخت کنند جزو سنوات خدمت آنان محسوب می‌شود که در این
صورت شرکت نیز مکلف است حق بیمه یا کسور بازنشستگی سهم خود را‌پرداخت کند.
ماده ۴۱ ـ تعیین میزان و نحوه اخذ تضمین مستخدمینی که به صاحب جمعی نقدی و یا جنسی شرکت منصوب می‌شوند با شرکت خواهد بود.
ماده ۴۲ ـ انتقال مستخدمین شرکت به شرکت‌ها و مؤسسات دولتی و بالعکس با رعایت مقررات مربوط و رضایت مستخدم مجاز است. سوابق اینگونه مستخدمین در حکم خدمت در مؤسسه محل خدمت جدید محسوب می‌شود.
ماده ۴۳ ـ مستخدمین شرکت که به نمایندگی مجلس یا به سمت شهردار انتخاب شوند خدمت آنان در دوران نمایندگی یا تصدی سمت شهردار با پرداخت کسور بازنشستگی یا حق بیمه مقرر سهم خود بر مبنای آخرین حقوق دریافتی از شرکت از لحاظ بازنشستگی منظور و محسوب خواهد شد.
تبصره: مستخدمین شرکت به نمایندگی مجلس انتخاب شوند در صورتی که پس از پایان نمایندگی متصدی شغلی نشوند آماده به خدمت محسوب می‌شود.
در مورد مستخدمین مشمول این مقررات که موضوع این تبصره قرار می‌گیرند ابتدا گروه بالاترین شغل قبل از نمایندگی آنان تعیین سپس به ازای هر دوره نمایندگی یک گروه ارتقا می‌یابند و حقوق گروه و پایه مربوط ملاک محاسبه حقوق آمادگی به خدمت آنان
قرار می‌گیرد و در دوران آمادگی به خدمت از تمام آن‌استفاده خواهند کرد و در هیچ
مورد حقوق آمادگی به خدمت آنان از حقوق مذکور در این تبصره کمتر نخواهد بود. حقوق
گروه و پایه‌ای که به ترتیب فوق در‌مورد مستخدمین مذکور در قسمت آخر این تبصره
تعیین می‌شود در صورت اشتغال نیز ملاک محاسبه قرار می‌گیرد.
فصل هشتم ـ تطبیق وضع مستخدمین شرکت با این مقررات
ماده ۴۴ ـ شرکت مکلف است گروه و پایه مستخدمین خود را که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه درخواست داشته است پس از اجرای ماده (۱۱) این آیین‌نامه به استناد شغل مورد تصدی با احتساب کلیه سنوات خدمت دولتی آنان به ازای هر دو سال یک پایه تعیین کند.
تبصره ۱: در صورتی که جمع دریافتی ماهانه مستخدم شرکت بابت حقوق و حق تأهل و مدد معاش اولاد و مزایای مستمر بیش از حقوق گروه و پایه موضوع این ماده باشد مابه‌التفاوت به عنوان مزایای موقت شغل به او پرداخت می‌شود و پس از تعیین مزایای شغل موضوع ماده (۱۴) در صورتی که مزایای موقت شغل مستخدم از مبلغ مزایای شغل که به او تعلق می‌گیرد بیشتر باشد مابه‌التفاوت به عنوان تفاوت تطبیق مزایا پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲: در صورت افزایش حقوق مستخدم به همان میزان مزایای موقت شغل یا تفاوت تطبیق مزایای او کسر می‌شود.
تبصره ۳: تشخیص مزایای مستمر که به اقتضای شغل مورد تصدی در زمان تصویب این مقررات در شرکت مورد عمل است و به مستخدم پرداخت می‌شود با مجمع عمومی شرکت خواهد بود و تا زمانی که وضع مستخدمین شرکت با این مقررات تطبیق نیافته است مزایای مستمر جایگزین مزایای شغل محسوب می‌شود.
تبصره ۴: مستخدمی که هنگام اجرای مقررات این فصل عهده‌دار شغلی نباشد، براساس ماده (۳۰) این مقررات آماده به خدمت می‌شوند.
تبصره ۵ – [الحاقی ۱۳۶۴/۵/۲۰]
سوابق خدمت مستخدمین شرکت در مؤسسات و شرکتهای خصوصی که با اجازه قانون به شرکت دولتی تبدیل شده یا می‌شوند در اجرای این ماده و سایر مواد این مقررات قابل احتساب می‌باشد.
تبصره ۶- [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
آن دسته از مستخدمین شرکت که بعد از تاریخ ۶۱.۱۰.۱۴ (تاریخ تصویب آیین‌نامه استخدامی) به طور تمام وقت در اختیار شرکت بوده و در تاریخ اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل (۱۳۶۶.۴.۱) نیز کماکان به خدمت اشتغال داشته‌اند مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهند بود و همانند سایر کارکنان این ماده تطبیق وضع می‌یابند.
ماده ۴۵ ـ شرکت مکلف است حداکثر ظرف یک سال از تاریخ تصویب این مقررات طرح‌ها و آیین‌نامه‌های اجرایی مربوط را تهیه و تسلیم مقامات تصویب‌کننده نماید. در این مدت و تا زمانی که هر یک از طرح‌ها و آیین‌نامه‌های اجرایی مذکور در این مقررات به تصویب مقامات مذکور در این مقررات نرسیده است، مقررات استخدامی سابق شرکت در آن مورد کماکان معتبر و قابل اجرا خواهد بود.
دستورالعمل‌های اجرایی که در حدود این مقررات تهیه می‌شود پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب مجمع عمومی شرکت قابل اجرا است.
آیین‌نامه استخدامی شرکت ملی انبارهای عمومی و خدمات گمرکی ایران در (۴۵) ماده و (۲۵) تبصره به استناد تبصره (۲) ماده واحده لایحه قانونی ملی کردن سهام شرکت سهامی انبارهای عمومی ایران مصوب مورخ ۱۳۵۹.۲.۲۰ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران که به وسیله وزارت امور اقتصادی و دارایی تنظیم گردیده در جلسه مورخ ۶۱.۱۰.۱۴ هیأت وزیران مطرح و تصویب گردید و به مورد اجرا گذارده می‌شود.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر