هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۱.۸.۲ بنا به پیشنهاد شماره ۲۲.۲۶۶۶ مورخ ۱۳۶۱.۳.۲۴ سازمان امور اداری و استخدامی کشور با توجه به شرایط ویژه کنونی و به منظور تعیین نحوه پرداخت حقوق و مزایا و تعیین تکلیف کارکنان دولت در مناطق جنگی موارد زیر را تصویب نمودند:
۱ ـ [اصلاحی ۱۳۶۲/۱۰/۲۱]
حقوق و مزایا و فوق‌العاده مستمر کارکنان دولت که طبق دستور سازمان متبوع خود در هر یک از مناطق موضوع بند ۴ این تصویبنامه برای دفاع و یا انجام امور مربوط به جنگ تحمیلی و یا امور دیگر اشتغال دارند براساس آخرین احکام استخدامی آنان از تاریخ اشتغال در مناطق موضوع بند ۴ این تصویبنامه در آن مناطق یا در هر یک از شهرهایی که مستخدم تقاضا نماید به خود یا خانواده آنان براساس احکام استخدامی آنان پرداخت خواهد شد.
۲ ـ [اصلاحی ۱۳۶۲/۱۰/۲۱]
حقوق و مزایای مستمر آن دسته از کارکنان دولت در مناطق موضوع بند ۴ این تصویبنامه که به وجودشان در مناطق مزبور نیاز نموده و به موجب حکم وزیر یا رییس دستگاه اجرایی و یا بالاترین مسئول اجرایی در محل، محل خدمت آنان در شهرهای دیگر تعیین شود، مشروط بر آن که خود را به محل خدمت تعیین شده معرفی و مشغول به کار شوند، براساس آخرین احکام مربوط پرداخت خواهد شد و فوق‌العاده مأموریت به این قبیل کارکنان پرداخت نمی‌شود و فوق‌العاده‌هایی که تحت این عناوین یا عناوین دیگر به لحاظ خدمت در محل خدمت قبلی به آنان پرداخت می‌گردیده است براساس ضوابط مربوط به محل خدمت جدید آنان محاسبه و پرداخت خواهد شد.
تبصره ۱ – [الحاقی ۱۳۶۲/۱/۲۱]
در مواردی که فوق‌العاده‌های بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی و محل خدمت یا فوق‌العاده‌هایی که ماهیتاً در عداد فوق‌العاده‌های مزبور تلقی می‌گردند در محل خدمت جدید کمتر از محل قبلی بر اساس آخرین احکام در زمان جنگ تحمیلی باشد مشروط بر اینکه محل خدمت جدید جزو مناطق جنگی محسوب شود از تاریخ تصویب این مصوبه بر مبنای محل قبلی پرداخت می‌گردد.
تبصره ۲ – [الحاقی ۱۳۶۲/۱/۲۱]
کارکنان دولت که برای انجام امور مربوط به مناطق جنگی یا مناطقی که از نظر سیاسی و اجتماعی ایجاب می‌نماید به طور موقت اعزام شوند در‌صورتی که با تمایل خود از فوق‌العاده روزانه استفاده ننمایند می‌توانند از فوق‌العاده‌های بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی و محل خدمت نقاط مزبور با رعایت مقررات مربوط استفاده نمایند.
۳ ـ [اصلاحی ۱۳۶۲/۱۰/۲۱]
در مورد کارکنان مناطق موضوع بند ۴ این تصویبنامه مناطق موضوع بند ۴ این تصویبنامه که در اثنای جنگ تا تاریخ ۱۳۵۹.۸.۷ بدون موافقت دستگاه اجرایی متبوع محل کارشان را ترک نموده و خود را به مرکز وزارت‌خانه یا سازمان متبوع و یکی از ادارات تابع آنها در مراکز استان‌ها یا شهرستان‌ها معرفی کرده باشند در صورتی که از طرف دستگاه‌های اجرایی مربوط پس از رسیدگی‌های لازم ترک خدمت آنان موجه تشخیص داده شده یا بشوند از لحاظ پرداخت حقوق و مزایای مستمر و فوق‌العاده‌ها طبق مفاد بند ۲ به شرح فوق رفتار خواهد شد.
۴ ـ
[اصلاحی ۱۳۶۲/۱/۲۱]
[اصلاحی ۱۳۶۲/۱۰/۲۱]
[اصلاحی ۱۳۶۵/۴/۴]
مناطق موضوع این مصوبه از طرف وزارت کشور اعلام می‌شود.
۵ ـ حقوق و مزایای مستمر آن دسته از کارکنان دولت که در اثر جنگ یا حوادث ناشی از آن مجروح شده و در بیمارستان‌های مرکز استان‌ها و شهرستان‌ها بستری می‌باشند پس از احراز هویت و تأیید بیمارستان توسط دستگاه اجرایی ذیربط به ترتیب مقرر در بند ۱ پرداخت خواهد شد. و با این قبیل کارکنان براساس مقررات مربوط به مرخصی استعلاجی مورد عمل دستگاه مربوط رفتار خواهد شد.
۶ ـ مسئولیت احراز هویت این قبیل کارکنان و صدور احکام لازم در مورد آنان به عهده دستگاه‌های اجرایی مربوط خواهد بود و دستگاه‌های اجرایی مراقبت خواهند نمود بدون احراز هویت اشخاص وجهی خارج از استحقاق به مراجعین پرداخت نگردد.
۷ ـ در مورد کارکنان دولت و مستخدمین بازنشسته که به اسارت رژیم مزدور عراق درآمده و یا در مناطق اشغالی و جنگی باقی مانده‌اند طبق راجع به اجازه پرداخت حقوق و فوق‌العاده‌های مستمر کارکنان دولت که به اسارت رژیم مزدور عراق درآمده و یا در مناطق اشغالی و جنگی باقی مانده‌اند به عایله تحت تکفل آنان مصوب ۱۳۶۰.۸.۳ مجلس شورای اسلامی رفتار شود.
۸ ـ وزارت آموزش و پرورش مجاز است به آن دسته از کارکنان کادر آموزشی که تاکنون جذب کار نشده‌اند ولی در برنامه‌های مورد نظر آن وزارت شرکت داده می‌شوند با ضوابطی که خود تعیین می‌نماید حقوق فوق‌العاده شغل آنان را براساس آخرین احکام استخدامی مربوط به طور علی‌الحساب پرداخت نماید.
۹ ـ [اصلاحی ۱۳۶۲/۱۰/۲۱]
وزارت‌خانه‌ها و مؤسسات دولتی مکلفند نسبت به جذب و اشتغال کارکنانی که در مناطق موضوع بند ۴ این تصویبنامه به وجودشان نیاز نمی‌باشد در مناطق دیگر اقدام نمایند و در‌صورتی که به وجود آنان در سایر سازمان‌های دولتی نیاز باشد با رعایت مقررات مربوط آنان را به این سازمان‌های دیگر وجود نداشته باشد هر چند در محل خدمت قبلی خود اقامت داشته باشند در هر ماه معادل حقوق گروه و پایه و یا اصل حقوق که حداقل از (۲۵۰۰۰) ریال کمتر و از (۷۰.۰۰۰) ریال بیشتر نباشد به‌طور علی‌الحساب پرداخت خواهد شد.
۱۰ ـ کارکنانی که بدون اطلاع و موافقت مسئولین، محل خدمت خود را ترک نموده و یا نمایند در صورتی که مدت غیبت غیر موجه آنان ۵۰ روز یا بیشتر باشد از خدمت دستگاه مربوط اخراج و به مراجع قضایی معرفی خواهد شد.
۱۱ ـ وزارت امور اقتصادی و دارایی تسهیلات مالی لازم در پرداخت‌های موضوع این مصوبه را به عمل خواهد آورد و به مسئولین مربوط تأکید خواهد نمود که از پرداخت‌های مذکور طبق مقررات قانونی مالیات کسر گردد. همچنین دستگاه‌های اجرایی متبوع این قبیل کارکنان نیز باید پس از پایان جنگ در مورد واریز نمودن پرداخت‌های موضوع این تصویبنامه به ترتیبی که از طرف وزارت مزبور تعیین و اعلام می‌شود، اقدام نمایند.
۱۲ ـ مفاد تصویب‌نامه‌های شماره ۵۰۴۸۰ مورخ ۱۳۵۹.۸.۲۰ و ۵۵۴۴۶ مورخ ۱۳۵۹.۱۰.۱۰ و ۸۲۷۴۲ مورخ ۱۳۶۰.۱.۲۴ هیأت وزیران با صدور این تصویبنامه در صورت مغایرت با این مصوبه لغو می‌گردد.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر