ماده واحده – آن عده از معلولین انقلاب اسلامی ایران که قادر به انجام کار (در مواردی) می‌باشند همچنین افراد خانواده شهداء و معلولین انقلاب اسلامی ایران که دارای حداقل شرط تحصیلی مندرج در بند “ج” ماده ۱۴ قانون استخدام کشوری نمی‌باشند، برای ورود به خدمت رسمی در وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی و شهرداریهای مشمول قانون مزبور با موافقت وزیر یا رئیس دستگاه مربوط از شرط مذکور معاف خواهند بود و از وجود آنان در مشاغل رسته خدمات و فنی و حرفه‌ای استفاده خواهد شد.
تبصره ۱ – دستگاههای ذیربط موظفند وسایل سوادآموزی این قبیل افراد را در ضمن خدمت فراهم نمایند. افراد استخدام شده نیز موظفند در فاصله ۴ سال پایان‌نامه تحصیلات ابتدایی را به دست آورند و در غیر این صورت از ترفیع و اضافه حقوق محروم خواهند بود.
تبصره ۲ – افراد خانواده شهداء و معلولین از لحاظ این قانون عبارتند از همسر، فرزندان و پدر و مادر و برادر و خواهر که به تشخیص و معرفی بنیاد شهید تحت تکفل معلول یا شهید بوده‌اند.
تبصره ۳ – ارتقاء گروه منوط به رعایت بند “ج” ماده ۱۴ و سایر شرایط قانون استخدام کشوری است.
تبصره ۴ – [الحاقی ۱۳۶۳/۳/۱]
افرادی که با استفاده از معافیت بند ج ماده ۱۴ قانون استخدام کشوری استخدام شده یا بشوند در صورتی که حقوقشان به تشخیص بنیاد شهید کفاف مخارج خود و افراد تحت تکفلشان را بدهد مقرری دیگر دریافت نخواهند کرد.
تبصره ۵ – [الحاقی ۱۳۶۳/۳/۱]
در صورتی که افراد موضوع تبصره ۲ این قانون تحت تکفل معلول یا شهید نبوده ولی به تشخیص و معرفی بنیاد شهید عهده‌دار سرپرستی خانواده شهید یا معلول باشند برای ورد به خدمت رسمی یا ثابت در دستگاههای دولتی از شرط حداقل گواهینامه پایان دوره ابتدایی معاف خواهند بود.
تبصره ۶ – [الحاقی ۱۳۶۳/۳/۱]
مفاد این قانون شامل مؤسسات و شرکتهای دولتی خارج از شمول قانون استخدام کشوری و همچنین سازمانهایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است، نیز می‌باشد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و سه تبصره در جلسه روز سه شنبه شانزدهم شهریورماه یک هزار و سیصد و شصت و یک مجلس شورای اسلامی تصویب گردیده و به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی