هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۱.۳.۹ بنابه پیشنهاد شماره ۲۷۱۸.ح.۵۰۲ک مورخ ۶۱۲.۱۴ وزارت پست و تلگراف و تلفن و به استناد قانون اصلاح ماده ۳ قانون استفاده از بیسیم‌های اختصاصی و غیر حرفه‌ای (آماتوری) مصوب ۱۳۶۰.۱۲.۹ مجلس شورای اسلامی تصویب نمودند:
صورت اسامی مشروحه زیر از پرداخت حق استفاده بیسیم‌های اختصاصی می‌باشند.
۱ ـ کلیه دستگاه‌های بیسیم اختصاصی، مورد استفاده از ارتش و نیروهای سه گانه جمهوری اسلامی ایران.
۲ ـ کلیه دستگاه‌های بیسیم اختصاصی، مورد استفاده قوای انتظامی و انقلابی شامل سپاه پاسداران، شهربانی و ژاندارمری کشور جمهوری اسلامی ایران.
[الحاقی ۱۳۶۳/۱۲/۸]- اداره راهنمایی و رانندگی تهران و شهرستانها.
۳ ـ دستگاه‌های بیسیم اختصاصی سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های کشورهای خارجی مقیم در ایران که بر طبق ماده ۲۷ کنوانسیون وین به منظور ارتباط رسمی با‌دولت‌های متبوع خود نصب و مورد استفاده قرار می‌دهند، به شرط رفتار متقابل.
۴ ـ دستگاه‌های بیسیم اختصاصی، هلال احمر جمهوری اسلامی ایران.
۶ ـ دستگاه‌های بیسیم اختصاصی سرویس‌های وابسته به وزارت بهداری و بهزیستی.
۷ ـ دستگاه‌های بیسیم شرکت مخابرات ایران که برای ارتباط عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۸ ـ دستگاه‌های بیسیم که به منظور پخش صدا و تصویر برای داخل یا خارج از کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۹ ـ دستگاه‌های بیسیم پخش اطلاعات هواشناسی و هوانوردی
۱۰ ـ دستگاه‌های بیسیم که به منظور هدایت هواپیماها و یا کشتی‌ها در فرودگاه‌ها و بنادر کشور نصب و مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۱۱ ـ دستگاه‌های بیسیم منصوبه روی کشتی‌ها و هواپیماهای تبعه ایران که برای ارتباط با تجهیزات ارتباطی بنادر و فرودگاه‌های ایران به کار می‌رود.
۱۲ ـ دستگاه‌های بیسیم که برای ثبت ارتعاشات زمین لرزه‌ها و عملیات لرزه‌نگاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۱۳ ـ دستگاه‌های بیسیم اختصاصی سرویس‌های آتش‌نشانی شهرداری‌ها.
[الحاقی ۱۳۶۲/۴/۱۵]- سازمان هواپیمایی کشوری.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر