[قانون برقراری حقوق و مستمری نمایندگان مجلس شورای اسلامی و عائله تحت تکفل آنان در مقابل حوادث و سوانح ناشی از مسئولیتهای خطیر نمایندگی، مصوب ۱۳۶۵/۴/۱۹]
ماده 1 – هر گاه نماینده‌ای در دوره نمایندگی خود به درجه رفیعه شهادت برسد و یا در راه انجام وظیفه فوت نماید، مقرری ماهانه‌ای که حداکثر برابر حقوق ثابت نمایندگی اوست به عنوان حقوق مستمری به عائله تحت تکفل قانونی وی پرداخت می‌شود.
ماده 2 – در صورتی که نماینده در یکی از موارد مندرج در ماده (1) معلول شود، به نحوی که قادر به انجام وظایف نمایندگی نباشد، حداکثر دو سوم مقرری ثابت ماهانه او به عنوان حقوق وظیفه به وی پرداخت می‌شود.
تبصره 1 – در صورتی که فوت نماینده ناشی از معلولیت او بشود نصف مقرری ماهانه به عنوان حقوق وظیفه به عائله تحت تکفل قانونی او پرداخت می‌شود.
تبصره 2 – در صورتی که افراد مشمول این ماده و تبصره 1 آن هیچگونه ممر درآمد دیگری نداشته باشند به تشخیص کمیسیون ماده 5 این قانون می‌توانند تا حداکثر همان حقوق ثابت نمایندگی را دریافت دارند.
ماده 3 – عائله تحت تکفل از لحاظ این قانون عبارتند از:
الف – زوجه دائمی نماینده تا زمانی که شوهر اختیار نکرده باشد.
ب – فرزندان و نوادگان ذکور (به شرط آنکه پدرشان فوت شده و تحت تکفل قانونی نماینده باشند) تا سن هیجده سالگی تمام. مگر این که به‌موجب مدارک مثبته در یکی از دانشگاهها یا مؤسسات آموزشی رسمی عالی مشغول تحصیل باشند. در این صورت حقوق وظیفه آنان تا پایان بیست و پنج سالگی پرداخت می‌شود.
پ – فرزندان و نوادگان اناث (به شرط آنکه پدرشان فوت نموده و تحت تکفل قانونی نماینده باشند) تا سن هیجده‌سالگی تمام و به شرط آنکه همسر اختیار نکرده باشند.
افراد این طبقه اگر به موجب مدارک مثبته در یکی از دانشگاهها و مؤسسات آموزشی رسمی عالی مشغول تحصیل باشند و شوهر نیز اختیار نکرده‌باشند حقوق وظیفه آنان تا پایان بیست و پنج سالگی پرداخت می‌شود.
ت – فرزندان و نوادگان (به شرط آنکه پدرشان فوت نموده و تحت تکفل قانونی باشند) علیل و ناقص‌العضو که قادر به انجام کار نباشند.
ث- [اصلاحی ۱۳۶۱/۳/۲۷]
پدر و مادر و سایر افراد تحت تکفل نماینده طبق شرایط مندرج در ماده 3 قانون برقراری حقوق وظیفه و مستمری نمایندگان مجلس شورای اسلامی و عائله تحت تکفل آنان در مقابل حوادث و سوانح ناشی از مسئولیتهای خطیر نمایندگی.
[ث – پدر و مادر به شرط آنکه تحت تکفل قانونی باشند.]
ماده 4 – حقوق وظیفه به تساوی بین عائله تحت تکفل قانونی تقسیم می‌شود. در صورتی که سهم هر یک از آنان قطع شود سهم مزبور بنا به‌تشخیص کمیسیون مندرج در ماده (5) در صورت نیاز به سهام بقیه عائله تحت تکفل افزوده می‌شود.
ماده 5 – تعیین موارد فوت، تعیین حقوق وظیفه و مستمری و همچنین تعیین عائله تحت تکفل قانونی نماینده و سهام آنها به عهده کمیسیون پنج‌نفری متشکل از نمایندگان هیأت رئیسه، کمیسیونهای قضایی، بهداری، دیوان محاسبات و امور اداری و استخدامی مجلس می‌باشد.
ماده 6 – برقراری حقوق وظیفه مستمری موکول به احراز نیاز مادی نماینده یا عائله تحت تکفل او می‌باشد. تشخیص این موضوع در صلاحیت‌کمیسیون موضوع ماده فوق است.
ماده 7 – هر گاه نماینده‌ای کارمند دولت، سازمانها و مؤسسات وابسته به دولت، شهرداریها و به طور کلی هر مؤسسه‌ای باشد که به موجب مقررات مربوط می‌تواند از حقوق مستمری و وظیفه استفاده نماید، مستمری‌بگیران او به انتخاب خود می‌توانند فقط از یکی از دو حقوق (دولتی یا مجلس)استفاده نمایند. در صورت اختلاف نظر مستمری‌بگیران تشخیص و تصمیم به عهده کمیسیون ماده (5) این قانون خواهد بود.
ماده 8 – کلیه نمایندگانی که از آغاز رسمیت مجلس شورای اسلامی تا تاریخ تصویب این قانون به عللی شهید یا فوت و یا معلول شده‌اند نیز مشمول مقررات این قانون خواهند بود.
ماده 9 – اعتبار لازم جهت اجرای مفاد این قانون برای سال جاری از محل صرفه‌جویی در هزینه‌های جاری اعتبارات سال 1360 مجلس شورای اسلامی و جرائم غیبت و تأخیر نمایندگان خواهد بود و برای سالهای بعد در بودجه مجلس سال مربوط منظور خواهد شد.
قانون فوق مشتمل بر نه ماده و دو تبصره طبق اصل هشتاد و پنجم قانون اساسی در جلسه
روز دوشنبه دوم آذر ماه یک هزار و سیصد و شصت به‌تصویب کمیسیون مشترک محاسبات و
بودجه مجلس و برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی رسیده و شورای محترم نگهبان آن را
تأیید نموده است‌و برای مدت سه سال از تاریخ تصویب به صورت آزمایشی قابل اجرا است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی