‌قانون تعیین تکلیف نمایندگانی که به علت غیبت از انجام وظایف وکالت بازمانده‌اند

تاریخ انتشار: ۱۳۶۰/۰۸/۲۴

‌ماده واحده – از تاریخ تصویب این قانون نماینده‌ای که بیش از یکصد ساعت متوالی یا در یک سال دویست و پنجاه ساعت غیر متوالی از اوقات‌ رسمی جلسات مجلس و کمیسیون را بدون عذر موجه غیبت نماید بدون حق استرداد در مهلت پانزده روز مستعفی شناخته خواهد شد.
همچنین از‌ تاریخ تصویب این قانون نماینده‌ای که به علت ناتوانی جسمی و یا بیماری بیش از چهار ماه در یک سال غیبت موجه داشته باشد بنا به درخواست 30‌ نفر از نمایندگان و تصویب (‌دو سوم) از حضار صاحب رأی مجلس مبنی بر عجز وی از ایفای وظایف نمایندگی سمت نمایندگی خود را از دست خواهد‌ داد.

‌تبصره 1 – تا یک هفته پس از اعلام رسمی مستعفی شناخته شدن نماینده‌ای، در صورتی که خود وی یا نماینده دیگری به غیر موجه بودن غیبت‌ اعتراض نماید و آن را کتباً تسلیم هیأت رئیسه کند این اعتراض در اولین فرصت در مجلس مطرح می‌شود و پس از صحبت مخالف و موافق (‌هر یک به‌ مدت نیم ساعت) در صورتی که مجلس با اکثریت مطلق نمایندگان حاضر به موجه بودن غیبت نماینده مورد بحث رأی دهد، غیبت موجه شناخته‌ خواهد شد.
‌یک نفر از هیأت رئیسه مجلس به عنوان موافق و نماینده مورد بحث به عنوان مخالف برای صحبت حق تقدم خواهند داشت.‌

تبصره 2 – محاسبه ساعات غیبت در کمیسیونها با رؤسای کمیسیونها و در جلسات رسمی مجلس با هیأت رئیسه می‌باشد و در هر دو صورت‌ اعلان رسمی غیبت با رئیس مجلس خواهد بود.


‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و دو تبصره در جلسه روز یکشنبه بیست و چهارم آبان ماه یک هزار و سیصد و شصت با حضور شورای محترم نگهبان‌ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

‌رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی