مصوب ۱۳۵۹/۲/۲۰
ماده واحده:
وزارتخانه‌ها و مؤسسات و شرکتهای دولتی و شهرداریها جمهوری اسلامی ایران می‌توانند به هنگام بازنشستگی مستخدمین که در طول خدمت منشاء خدمات برجسته‌ای شده‌اند در صورت وجود اعتبار حداکثر معادل دو ماه حقوق و مزایا با رعایت شرائط و اصول زیر به آنان پاداش پرداخت کنند:
1 – در صورتی که سابقه خدمت مستخدم از سی سال کمتر باشد پاداش به نسبت سالهای خدمت محاسبه و پرداخت می‌گردد. در این محاسبه کسر سال معادل یک سال منظور می‌شود.
2 – در هر صورت میزان پاداش از یک صد و شصت هزار ریال تجاوز نخواهد کر دو زائد بر آن قابل پرداخت نخواهد بود.
3 – این پاداش به مستخدمینی که در اجرای لایحه پاکسازی و به استناد آن بازنشسته می‌شوند تعلق نمی‌گیرد
4 – این پاداش به مستخدمی که در سه سال آخر خدمت محکومیت اداری داشته باشد یا در موقع بازنشستگی واحد مربوط از او اعلام عدم رضایت نماید پرداخت نمی‌شود.
5 – جمع پاداش قابل پرداخت به مستخدم در سال که بازنشسته می‌شود از دو ماه حقوق و مزایای وی تجاوز نکرده و هر نوع پاداش دیگری که مستخدم در آن سال گرفته باشد از این پاداش کسر می‌گردد.
تبصره – مشمولین قانون استخدام نیروهای مسلح و مشمولین قانون کار از این لحاظ تابع مقررات و ضوابط مربوط به خود می‌باشند.