۱۳۵۹/۲/۱۰
شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۱۳۵۹/۲/۱۰ بنا به پیشنهاد شماره 1.15145 مورخ 58.12.1 وزارت مسکن و شهرسازی و در اجرای لایحه قانونی بازسازی روستاهای کشور مصوب 1358.11.10 به منظور برخورداری ساکنان روستاها از تسهیلات اعتباری و بانکی در زمینه ساختمان واحدهایی مسکونی، آیین‌نامه زیر را تصویب نمودند:
ماده 1 – بانک مسکن به عنوان مجری این آیین‌نامه وظایف مشروحه را به عهده دارد:
1 – برآورد اعتبارات مورد نیاز سالانه و پیش‌بینی طرق تأمین آن و تنظیم و تسلیم گزارش مربوط به وزارت مسکن و شهرسازی جهت بررسی و تصویب.
2 – تنظیم برنامه‌های کوتاه مدت و دراز مدت در مورد توزیع منطقه‌ای اعتبارات تخصیصی و تعیین اولویتهای منطقه‌ای و فردی و هماهنگی آن با سایر برنامه‌های نوسازی روستاها با جلب نظر وزارت مسکن و شهرسازی و وزارت کشاورزی و عمران روستایی.
3 – توسعه و گسترش شبکه شعب و واحدهای بانک مسکن به ترتیبی که متدرجاً امکان دسترسی آسان روستاییان را به شعب این بانک میسر سازد.
تبصره. در صورتی که گسترش شبکه بانکی مستلزم استخدام کارکنان جدید باشد و نتواند از کارکنان بانکهای ادغام شده و سایر بانکها استفاده کنند بانک مسکن مکلف است کارکنان مورد نیاز را از بین روستاییان ساکن هر منطقه در صورت واجد شرایط بودن استخدام نماید.
ماده 2. قرض‌الحسنه مسکن روستایی منحصراً به منظور ایجاد یا تکمیل و یا تعمیر واحدهای مسکونی پرداخت خواهد شد و بانک مسکن از‌پرداخت هر نوع وام دیگر اعم از وام خرید یا واریز بدهی ناشی از خرید مسکن و یا وام متفرقه خودداری خواهد کرد.
ماده 3. حداکثر مبلغ قرض‌الحسنه مسکن روستایی برای ایجاد واحد مسکونی پانصد هزار ریال و برای تکمیل و تعمیر آن دویست هزار ریال خواهد بود. در صورتی که هزینه‌ها بیش از مبلغ مذکور باشد پرداخت آن به عهده متقاضی خواهد بود.
ماده 4. میزان پرداخت وام تا 100% هزینه کل ساختمان با رعایت ماده سوم و حداکثر مدت قرض‌الحسنه 25 سال خواهد بود. مدت قرض‌الحسنه‌های تعمیراتی حداکثر ده سال می‌باشد.
ماده 5. هزینه ارزیابی و کارشناسی به این قرض‌الحسنه‌ها 0.2% تعلق خواهد گرفت.
ماده 6. بانک مسکن مکلف است خانه‌های ساخته شده از محل این قرض‌الحسنه‌ها را در برابر خطر آتش‌سوزی و همچنین بدهی قرض‌الحسنه‌گیرندگان را در برابر خطر فوت بدهکار نزد خود تأمین خسارت نماید. هزینه تأمین خسارت قرض‌الحسنه‌های مذکور نصف تعرفه معمول بانک خواهد‌بود.
ماده 7. کارمزد قرض‌الحسنه‌های مسکن روستایی حداکثر 2 درصد در سال بوده و به طریق ساده احتساب خواهد گردید.
ماده 8. اقساط این قرض‌الحسنه‌ها شش ماهه یا یکساله بوده و در هر منطقه به ترتیبی تعیین خواهد شد که سررسید اقساط متناسب و همزمان با برداشت و فروش محصولات کشاورزی اساسی آن منطقه باشد.
ماده 9. قرض‌الحسنه روستایی منحصراً به اشخاصی قابل پرداخت است که ساکن دائم روستا بوده و فاقد مسکن مناسب باشند و طبق گواهی شورای ده یا معتمدان روستا دارای شغل دائم باشند.
ماده 10. قرض‌الحسنه مسکن روستایی با همکاری و کمک شورای ده در صورت وجود پرداخت خواهد شد. و همچنین در اجرای طرح بازسازی روستاهای کشور حداقل یک نفر معمار و یا بنای مورد اعتماد محل به منظور اجرای کل یا قسمتی از کارهای ساختمانی کاملاً ضرورت دارد.
ماده 11. اسناد قرض‌الحسنه‌های مسکن روستایی نیاز به ثبت در دفاتر اسناد رسمی نداشته و قرار داده‌های قرض‌الحسنه منعقده بین بانک مسکن و متقاضیان قرض‌الحسنه طبق فرم چاپی که به تأیید وزارت مسکن رسیده باشد از جهت رسمیت و لازم‌الاجرا بودن در حکم اسناد رسمی ثبتی خواهد بود.
ماده 12. بانکهای مسکن و کشاورزی می‌توانند به موجب موافقتنامه‌هایی که منعقد خواهند نمود پرداخت قرض‌الحسنه‌های مسکن و وامهای کشاورزی را به نحوی تنظیم نمایند که متقاضی قرض‌الحسنه برای دریافت وام و قرض‌الحسنه از هر یک از بانکها ملزم به ایفای تعهدات مالی خود در برابر بانک دیگر باشد.
ماده 13 – بانک مسکن می‌تواند در نقاطی که نمایندگی یا واحد بانکی نداشته باشد پرداخت قرض‌الحسنه‌های مسکن روستایی را به بانک کشاورزی محول نماید. در این صورت اعتبار مورد نیاز از طرف بانک مسکن در اختیار بانک کشاورزی قرار خواهد گرفت.
ماده 14 – بانک مسکن با معاضدت وزارت مسکن و شهرسازی با توجه به سنتها و امکانات مناطق، متقاضیان قرض‌الحسنه را در جهت رعایت مسائل فنی و بهداشت روستایی راهنمایی خواهد نمود.