ماده واحده: به دولت اجازه داده میشود که از محل درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار، هزینههای جاری و سرمایهداری ثابت فروردین و اردیبهشت سال ۱۳۵۹ وزارتخانهها و مؤسسات دولتی و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت و نهادهای انقلاب و همچنین کمکها و اعانات را حداکثر تا مبلغ چهارصد میلیارد (۴۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال با رعایت تبصرههای ذیل پرداخت نماید.
تبصره ۱ – هزینههای موضوع این ماده واحده از طرف سازمان برنامه و بودجه تعیین و با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی تخصیص داده خواهد شد مشروط بر آن که هزینههای جاری حداکثر از اعتبار مصوب مربوط در قانون بودجه سال ۱۳۵۸ و قانون متمم بودجه سال مذکور تجاوز ننماید.
تبصره ۲ – میزان تنخواهگردان خزانه مبلغ یکصد میلیارد (۱۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال است.
تبصره ۳ – ادامه اجرای فعالیتهای عمرانی در استانها از محل اعتبار درآمد حاصل از صادرات یک روز نفت و همچنین فعالیتهای جهاد سازندگی تابع مقررات مصوب در لوایح قانونی مربوط خواهد بود.
تبصره ۴ – دستگاههای اجرایی طرحهای عمرانی که عملیات منظور شده در موافقتنامههای سال ۱۳۵۸ آنها به اتمام نرسیده باشد میتوانند عملیات مصوب را تا آخر سال ۱۳۵۹ بر اساس موافقتنامههای مبادله شده انجام و هزینههای مربوط را از محل اعتبار سال ۱۳۵۹ که مقدم بر اجرای سایر عملیات در طرحهای مربوطه منظور میشود بر اساس تخصیص اعتبار و با رعایت مقررات مربوط پرداخت نمایند.
تبصره ۵ – شرکتهای دولتی میتوانند حداکثر به مأخذ (۱۲).(۲) اعتبارات مصوب در بودجه سال ۱۳۵۸ خود در دوماهه فروردین و اردیبهشت سال جاری هزینه کنند و این تبصره به منزله مصوبه مجمع عمومی مربوط در هر شرکت خواهد بود.