‌لایحه قانونی نحوه اداره واحدهای بهداشتی و درمانی و آموزشی وزارت بهداری و بهزیستی

تاریخ تصویب: ۱۳۵۸/۱۰/۱۲
تاریخ انتشار: ۱۳۵۸/۱۰/۱۲

‌ماده ۱ – به منظور توسعه واحدهای بهداشتی و درمانی و آموزش پزشکی در سطح کشور اعم از روستاها و شهرها و تأمین کادر مورد نیاز آنها،‌ وزارت بهداری و بهزیستی مجاز است از خدمات پزشکان و دندانپزشکان و متخصصین پیراپزشکی در غیر ساعات اداری استفاده و از مراجعین‌ واحدهای یاد شده طبق تعرفه‌های خدمات درمانی هزینه‌های مربوط را به شرح مندرج در این لایحه قانونی دریافت دارد.


‌ماده ۲ – هزینه درمان افراد بیمه شده که به واحدهای مذکور جهت درمان مراجعه می‌نمایند طبق تعرفه خدمات درمانی از محل اعتبارات سازمان‌ تأمین خدمات درمانی و سازمان تأمین اجتماعی پرداخت خواهد شد.


‌ماده ۳ – افرادی که تاکنون زیر پوشش بیمه درمانی قرار نگرفته‌اند در صورت داشتن امکانات مالی طبق تعرفه خدمات درمانی هزینه‌های مربوط را‌ پرداخت خواهند نمود.


‌ماده ۴ – افرادی که عدم بضاعت آنان مورد تأیید شورای محلی قرار گرفته باشد به طور رایگان از خدمات درمانی استفاده خواهند کرد. و نیز شورای‌ محلی بسته به درآمد افراد می‌تواند آنان را از پرداخت تمام یا قسمتی از حق درمان مربوط معاف نمایند.
‌در غیاب شورای محلی شورایی مرکب از نماینده دفتر امام خمینی در محل نماینده جهاد سازندگی محل، نماینده استانداری یا فرمانداری یا بخشداری‌ نماینده دادسرای محل، نماینده اداره بهداری و بهزیستی در این مورد جانشین شورای محل خواهد بود.


‌ماده ۵ – تعرفه خدمات درمانی را شورای فنی بهداشت، درمان و آموزش وزارت بهداری و بهزیستی با مشورت، شوراهای فنی بهداشت و درمان و‌آموزش پزشکی استانها تعیین خواهد نمود و تا تشکیل شورای مذکور تعرفه‌های سازمان تأمین خدمات درمانی و سازمانهای منطقه‌ای بهداری و‌ بهزیستی ملاک عمل خواهد بود.


‌ماده ۶ – شورای فنی بهداشت، درمان و آموزش وزارت بهداری و بهزیستی مرکب از ۵ نفر خواهد بود که از طرف وزیر بهداری و بهزیستی از بین‌ صاحبان حرف پزشکی شاغل و صاحب نظران وزارتخانه انتخاب خواهد شد.

‌تبصره – شورای فنی بهداشت، درمان و آموزش استانها مرکب از ۵ نفر به پیشنهاد مدیر عامل استان از طرف وزیر بهداری و بهزیستی از بین‌کارمندان شاغل انتخاب خواهد شد که مشاور شورای فنی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی وزارت بهداری و بهزیستی خواهند بود.


‌ماده ۷ – درآمدهای حاصله از محل اجرای این قانون در حساب‌های خزانه‌داری کل متمرکز خواهد شد.


‌ماده ۸ – حق‌الزحمه کار اضافی کلیه افراد مندرج در ماده ۱ و کسانی که در پیشبرد کارهای بهداشتی درمانی، آموزشی با افراد فوق همکاری می‌کنند‌ طبق ضوابطی که شورای فنی بهداشت درمان و آموزش وزارت بهداری و بهزیستی مرکز با نظر مشورتی شوراهای فنی بهداری، بهزیستی استانها با‌توجه به درجه نیاز، محل کار، نوع فعالیت (‌از نظر کمی و کیفی)، شرایط کار، مصالح استانها تعیین خواهد نمود پرداخت خواهد شد.

‌تبصره – مزایا کار اضافی تنها شامل کسانی می‌شود که در حرفه خویش صرفاً در خدمت وزارت بهداری و بهزیستی بوده و هیچگونه کار انتفاعی‌ خصوصی در امور پزشکی نداشته باشند.


ماده ۹ – کسر اعتبار ناشی از اجرای این لایحه قانونی با احتساب درآمدهای اختصاصی وزارت بهداری و بهزیستی از محل دریافت تعرفه‌های‌ خدمات درمانی توسط سازمان برنامه و بودجه تأمین خواهد شد.


‌ماده ۱۰ – اجرای این لایحه قانونی مانع از اجرای لایحه قانونی فوق‌العاده محرومیت از مطب پزشکانی که به طور تمام وقت در نقاط مورد نیاز‌ خدمت می‌نمایند و در جلسه مورخ ۵۸.۸.۱۲ به تصویب هیأت وزیران رسیده است نخواهد بود. کسانی که از لایحه قانونی فوق‌الذکر استفاده می‌نمایند‌ حق استفاده از مزایای این لایحه قانونی را نخواهند داشت.