[این آیین‌نامه به موجب تصویب‌نامه اصلاح آیین‌نامه استخدامی شهرداری تهران، مصوب ۱۳۶۸/۲/۱۳ برای همه شهرداریهای سراسر کشور به مورد اجرا گذاشته شد.]
[به موجب ماده ۹۹ آیین‌نامه استخدامی کارکنان شهرداریهای کشور، مصوب ۱۳۸۱/۸/۱۵ نسخ ضمنی شده است.]
شماره ۵۴۲۷۶ – ۱۳۵۸/۸/۱۳
فصل اول – کلیات
ماده 1 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
کلیه شهردارهای کشور و واحدهای تابعه آنها از لحاظ استخدامی مشمول مقررات این آیین‌نامه می‌باشند.
تبصره – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
سازمانهای وابسته به شهرداری که به استناد ماده 84 قانون شهرداری تشکیل شده یا می‌شوند و دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی بوده و بیش از پنجاه درصد سرمایه آن توسط شهرداری تأمین می‌شود، در صورتی در اساسنامه آنها تابعیت از مقررات آیین‌نامه استخدامی شهرداری پیش‌بینی شده باشد مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهند بود.
ماده 2 – به طور کلی مستخدمین شهرداری از لحاظ استخدامی به چهار دسته به شرح زیر تقسیم می‌شوند:
الف – مستخدم ثابت که برای تصدی یکی از پستهای سازمانی شهرداری استخدام شده باشد.
ب – مستخدم رسمی که تابع قانون استخدام کشوری است.
پ –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدم موقت که به موجب قرارداد برای مدت معین و کار مشخص به استخدام شهرداری درآید مقررات استخدامی این قبیل مستخدمین و تغییرات بعدی آن توسط وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) تهیه و تصویب و با موافقت سازمان امور اداری و استخدامی کشور به مرحله اجراء گذارده خواهد شد.
ت – کارگران شهرداری مشمول قانون کار می‌باشند، تشخیص مشاغل کارگری در شهرداری بنا به پیشنهاد شهرداری و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور خواهد بود.
ماده 3 – فقط مستخدمین ثابت شهرداری موضوع بند الف ماده فوق مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهند بود.
ماده 4 –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
سازمان تفصیلی و همچنین ایجاد یا حذف پستهای سازمانی در شهرداریها با رعایت تبصره ماده 112 قانون استخدام کشوری مشمول ماده 54 قانون شهرداری و اصلاحیه آن خواهد بود.
ماده 5 – استخدام اتباع بیگانه در شهرداری با رعایت قوانین و مقررات مربوط به وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی به عمل خواهد آمد.
فصل دوم – ورود به خدمت
ماده 6 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
داوطلبان استخدام در شهرداری باید دارای شرایط زیر باشند.
الف – تابعیت جمهوری اسلامی ایران
ب – نداشتن کمتر از 18 و بیشتر از 40 سال تمام سن
پ – انجام خدمت وظیفه عمومی (دوره ضرورت) یا معافیت دائم
ت – اعتقاد به مبانی جمهوری اسلامی و قانون اساسی
ث – تدین و عاملیت به احکام اسلام و یا پیروی یکی از ادیان شناخته شده در قانون اساسی.
ج – معتاد نبودن به مواد مخدر
چ – دارا بودن حداقل گواهینامه پایان دوره کامل متوسطه.
ح – عدم محکومیت به محرومیت از خدمات دولتی.
خ – داشتن توانایی جسمی انجام کاری که برای آن استخدام می‌شود.
د – عدم تجاهر به فسق و داشتن شایستگی اخلاقی لازم و حسن سابقه.
تبصره 1 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری می‌تواند برای بعضی از مشاغل تخصصی با تصویب شورای اداری شهرداری داوطلبان را تا سن 45 سالگی استخدام نماید.
تبصره 2 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
برای تصدی بعضی از پستهای سازمانی شهرداری می‌تواند داوطلبان استخدام را با داشتن گواهینامه پایان دوره اول متوسطه یا راهنمایی تحصیلی با تصویب شورای اداری شهرداری استخدام نماید.
تبصره 3 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
کسانی که مجدداً به استخدام شهرداری در می‌آید مشمول محدودیت حداکثر سن موضوع بند “ب” نخواهند بوده مشروط بر اینکه سن آنها پس از کسر مدت خدمت آنان در شهرداری از حداکثر سن مقرر تجاوز نماید.
[ماده 6 – داوطلبان استخدام در شهرداری باید دارای شرایط زیر باشند:
الف – تابعیت ایران.
ب – سن کمتر از 18 و بیشتر از 40 سال تمام نباشد.
پ – انجام خدمت زیر پرچم یا معافیت قانونی در صورت مشمول بودن.
ت – عدم اعتیاد به مواد مخدر و الکل.
ث – نداشتن محکومیت کیفری که مستلزم محرومیت از خدمت دولت باشد.
ج – حداقل دارا بودن دیپلم کامل متوسطه.
چ – داشتن توانایی انجام کاری که برای آن استخدام می‌شود.
ح – [الحاقی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
متدین به یکی از ادیان رسمی.
تبصره 1 – [اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
شهرداری می‌تواند برای بعضی از مشاغل تخصصی با تصویب شورای شهر داوطلبان را تا سن 45 سالگی استخدام نماید.
تبصره 2 – برای تصدی بعضی از پستهای سازمانی، شهرداری می‌تواند داوطلبان استخدام را با داشتن سوم متوسطه و یک دوره کلاس تخصصی برابر شرح مشاغل با تصویب شورای اداری شهرداری استخدام نماید.
تبصره 3 – کسانی که مجدداً با استخدام شهرداری در می‌آیند مشمول محدودیت حداکثر سن موضوع بند الف نخواهند بود مشروط بر این که سن آنها پس از کسر مدت خدمت آنان در شهرداری از حداکثر سن مقرر تجاوز نکند.]
ماده 7 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
استخدام برای تصدی پستهای سازمانی از طریق امتحان یا مسابقه به عمل می‌آید. نحوه اجرای امتحان و مسابقه در شهرداریها به موجب آیین‌نامه‌ای خواهد بود که توسط وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) تهیه و به موافقت سازمان امور اداری و استخدامی کشور خواهد رسید.
تبصره 1 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداریها مکلفند نیروی انسانی مورد نیاز خود را برای پستهای سازمانی از بین داوطلبان واجد شرایط در صورت داشتن اعتبار لازم در بودجه مصوب، پس از اخذ مجوز استخدام و موافقت وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) تأمین نمایند.
تبصره 2 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
افرادی که در تاریخ تصویب این اصلاحیه به صورت غیر ثابت در استخدام شهرداری بوده و در مشاغل کارمندی انجام وظیفه می‌نمایند، در صورتی‌که دارای شرایط احراز شغل مورد نظر بوده و حداقل دارای یک سال سابقه خدمت متوالی باشند و خدمت آنان تا زمان اخذ مجوز استخدامی ادامه داشته باشد از شروط امتحان و مسابقه موضوع این ماده معاف خواهند بود. این تبصره برای مدت یک سال از تاریخ تصویب قابلیت اجراء دارد.
تبصره 3 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداران فعلی و قبلی شهرداریها مشروط بر آن که بعد از تاریخ 1357.11.22 حداقل دو سال سابقه خدمت متوالی و یا چهار سال سابقه خدمت متناوب در سمت شهردار داشته باشند از شروط امتحان و مسابقه معاف خواهند بود. این تبصره در مورد شهرداران قبلی شهرداریهای برای مدت یک سال از تاریخ تصویب قابل اجراء می‌باشد.
ماده 8 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
داوطلبان استخدام که در امتحان یا مسابقه ورودی پذیرفته شده‌اند یک دوره آزمایشی را که حداقل آن شش ماه و حداکثر دو سال است طی خواهند نمود و هر گاه وضع خدمت و رفتار آنان در دوره خدمت آزمایشی رضایت بخش باشد حکم قطعی آنان به عنوان مستخدم ثابت صادر خواهد شد و مدت خدمت آزمایشی جزو سابقه خدمتشان محسوب می‌گردد.
تبصره 1 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
افراد مذکور در این ماده در طی دوره خدمت آزمایشی در حکم مستخدم ثابت محسوب و از حقوق و فوق‌العاده شغل پست مورد تصدی برخوردار خواهند شد.
تبصره 2 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
به خدمت افرادی که در طی و یا حداکثر تا پایان دوره آزمایشی صالح برای ابقاء در خدمت مورد نظر تشخیص داده نشوند خاتمه داده خواهد شد. حقوق و فوق‌العاده شغل ایام مرخصی استحقاقی استفاده نشده به علاوه کسور بازنشستگی کسر شده از حقوق و فوق‌العاده شغل مستخدم موضوع این تبصره پرداخت می‌گردد.
تبصره 3 – شهرداری می‌تواند افرادی را که مجدداً به استخدام شهرداری درمی‌آیند از طی دوره آزمایشی معاف نماید.
تبصره 4 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
صدور احکام استخدامی مستخدمین ثابت شهرداریها (به جز شهرداری تهران) در بود ورود به خدمت ثابت از لحاظ انطباق با مقررات این آیین‌نامه موکول به تأیید وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) می‌باشد.
ماده 9 – [اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
شهرداری موظف است در فواصل معین شایستگی و استعداد مستخدمین خود را مورد بررسی قرار داده و نتیجه را در پرونده استخدامی آنان منعکس سازد، یا سنجش به نحوی صورت خواهد گرفت که موجب ارشاد و معرف استحقاق مستخدم برای احراز مرتبه و پستهای بالاتر و یا لزوم گذرانیدن دوره کارآموزی جدید باشد.
فصل سوم – حقوق
ماده 10 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
حقوق ماهانه مستخدمین ثابت شهرداری تهران بر اساس مدارک تحصیلی سوابق خدمت مستخدم در بیست و دو رتبه به موجب جدول واحد بر مبنای عدد (100) به شرح زیر تعیین می‌گردد:
دو یک پایه رتبه دو یک پایه رتبه
890 870 بیست و دوم 385 370 یازدهم
840 820 بیست و یکم 345 330 دهم
790 770 بیستم 310 300 نهم
740 720 نوزدهم 280 270 هشتم
690 670 هیجدهم 250 240 هفتم
640 620 هفدهم 220 210 ششم
590 570 شانزدهم 190 180 پنجم
545 530 پانزدهم 165 160 چهارم
505 490 چهاردهم 145 140 سوم
465 450 سیزدهم 125 120 دوم
425 410 دوازدهم 105 100 یکم
ماده 11 –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
ضریب ریالی جدول حقوق مستخدمین ثابت شهرداری تهران و جدول حقوق مستخدمین سایر شهرداریها معادل ضریب ریالی جدول حقوق مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و تغییرات بعدی آن تعیین می‌گردد که با تصویب وزارت کشور (سازمان شهرداریها کشور) به مرحله اجراء درخواهد آمد.
ماده 12 – حداقل و حداکثر اعداد مبنای جدول حقوق ماهانه مستخدمین ثابت موضوع ماده 10 برای مقاطع مختلف تحصیلی به شرح زیر تعیین می‌گردد:
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
مدارک تحصیلی ورود به خدمت – (حداقل) حداکثر
سوم متوسطه و معادل آن پایه یک رتبه دوم پایه دوم رتبه پانزدهم
دیپلم کامل و معاد آن پایه یک رتبه پنجم پایه دوم رتبه هیجدهم
فوق دیپلم پایه یک رتبه هفتم پایه دوم رتبه بیستم
لیسانس پایه یک رتبه نهم پایه دوم رتبه بیست و دوم
فوق‌لیسانس پایه یک رتبه دهم پایه دوم رتبه بیست و دوم
دکتری پایه یک رتبه یازدهم پایه دوم رتبه بیست و دوم
تبصره 1 – [حذفی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
تبصره 2 – [حذفی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
ماده 13 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
رتبه و پایه استحقاقی مستخدمین ثابت شهرداری تهران بر اساس آخرین مدرک تحصیلی و احتساب سوابق خدمت قابل قبول مطابق مقررات این آیین‌نامه تعیین خواهد شد و کلیه مستخدمین از تاریخ اخذ آخرین مدرک تحصیلی گواهینامه پایان تحصیلات متوسط یا مدارک بالاتری گردند سوابق خدمت آنان به هنگام استخدام کارمندی از لحاظ تعیین رتبه و پایه بر اساس آخرین مدرک تحصیلی قابل احتساب می‌باشد.
تبصره 2 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
سوابق خدمت کارگری به لحاظ تجربی و احراز مشاغل کارمندی قابل احتساب نمی‌باشد.
تبصره 3 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
انتصاب مستخدمین ثابت در غیر رسته مربوط مستخدم ممنوع است، لیکن در صورت نیاز و داشتن شرایط احراز شغل پیشنهادی بر طبق دستورالعملی که به تأیید وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) خواهد رسید می‌توان مستخدم را با موافقت شهردار در رسته دیگر منصوب نمود.
ماده 14 –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدمین ثابت شهرداری تهران در هر سال از یک درجه توضیح مشروط بر دارا بودن شایستگی لازم بر طبق مفاد ماده 9 آیین‌نامه برخوردار خواهند شد.
ماده 15 – [حذفی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
ماده ۱۵ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
ترفیع در شهرداری تهران عبارتست از ارتقاء کارمند از یک پایه به پایه بالا و یا از پایه دوم رتبه به پایه اول رتبه بالاتر.
ماده 16 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
جدول حقوق ماهانه مستخدمین ثابت شهرداریهای کشور (به جز شهرداری تهران) جدول حقوق مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و تغییرات بعدی آن با جایگزینی کلمه “رتبه” به جای گروه تعیین می‌گردد.
تبصره – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
کسانی که به خدمت ثابت شهرداریها پذیرفته می‌شوند در پایه یک رتبه مربوط قرار خواهند گرفت و چنانچه دارای سابقه خدمت دولتی و یا خدمت در‌شهرداری باشند به ازاء هر دو سال خدمت یک پایه در رتبه مربوط به آنان اعطاء خواهد شد، مدت خدمت وظیفه عمومی جزء سابقه خدمت مستخدم محسوب می‌شود.
ماده ۱۷ –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در صورت رضایت بخش بودن خدمات هر یک از مستخدمین (به جز شهرداری تهران) شهرداری می‌تواند در ازا هر دو سال خدمت یک پایه ترفیع به آنان اعطاء کند.
تبصره – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
اعطای دو پایه ترفیع به جای یک پایه به مستخدم در قابل خدمات برجسته و ابراز لیاقت و کاردانی با تأیید شهردار بر اساس دستورالعملی که توسط وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) تهیه و به موافقت سازمان امور اداری و استخدامی کشور می‌رسد مجاز خواهد بود.
ماده ۱۸ – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری (به جز شهرداری تهران) می‌تواند در صورت وجود شرایط زیر مستخدم را به رتبه‌های بالاتر ارتقاء دهد.
الف – در رتبه جدید پست سازمانی بلاتصدی وجود داشته باشد یا بر اساس طرح طبقه‌بندی مشاغل به سبب احراز شرایط تحصیلی با تجربی مقرر در طرح در طبقه شغلی که
رتبه آن بالاتر است قرار گیرد.
ب – مستخدم در خدمات گذشته خود ابراز لیاقت و کاردانی نموده باشد.
پ – از عهده امتحانات مقرر برآید.
تبصره – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدمی که ارتقاء رتبه می‌یابد در پایه‌ای از رتبه جدید قرار می‌گیرد که در رتبه قبلی دارا بوده است در مواردی که پایه قبلی مستخدم در رتبه جدید وجود نداشته باشد آخرین پایه رتبه جدید به آنان داده می‌شود.
فصل چهارم – مزایا
ماده ۱۹ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) موظف است بر اساس اهمیت وظایف، مسئولیتها شرایط احراز، ضمن رعایت سادگی و به کارگیری معلومات، تجربه و سایر شرایط مؤثر، کلیه مشاغل شهرداریها را طبقه‌بندی و ارزیابی نموده و پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور در مورد شهرداری تهران به یکی از رتبه‌های جدول فوق‌العاده شغل و در مورد سایر شهرداریها به یکی از رتبه‌های جدول حقوق و جدول فوق‌العاده شغل تخصیص دهد. هر نوع اصلاح در طرح طبقه‌بندی مشاغل بنا به پیشنهاد وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) پس از موافقت سازمان امور اداری و استخدامی کشور قابل اجراء است.
ماده ۲۰ –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
انتصاب مستخدمین به پستهای سازمانی که شرایط احراز آن را طبق شرح شغل مربوط، ندارند موضوع است.
تبصره – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
چنانچه برای تصدی پست سازمانی مستخدم واجد شرایط در شهرداریها نباشد، شهرداری می‌تواند از وجود مستخدمین واجد شرایط احراز طرح طبقه‌بندی از سایر وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی به عنوان مأمور استفاده نماید و یا مستخدمین مادون همان رشته را به عنوان کفیل به تصدی پست مربوط منصوب نماید. اجرای این تبصره در مورد مستخدمینی که فاقد شرط تحصیلی پست مورد نظر می‌باشند تا یک رتبه بالاتر و در مورد مستخدمینی که شرط تحصیلی پست مورد نظر را دارند تا دو رتبه بالاتر ممکن خواهد بود. در موارد فوق مستخدم از حقوق رتبه استحقاقی و فوق‌العاده شغل پست سازمانی مورد تصدی استفاده خواهد نمود.
ماده 21 –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
جدول یا جداول فوق‌العاده شغل مستخدمین ثابت شهرداریها بر اساس طرح طبقه‌بندی مشاغل بر مبنای ارقام حداقل و حداکثر جدول حقوق مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری توسط وزارت کشور ( سازمان شهرداریهای کشور) تنظیم و ضمن تعیین ضریب ریالی آن پس از تصویب شورای حقوق و دستمزد به مرحله اجراء درخواهد آمد.
ماده 22 –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
وزارت کشور مکلف است حداکثر طرف مدت شش ماه نسبت به تهیه و تصویب طرح طبقه‌بندی مشاغل شهرداریها و جدول فوق‌العاده شغل اقدام نماید.
ماده 23 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مادام که طرح طبقه‌بندی مشاغل و جدول فوق‌العاده شغل مستخدمین ثابت شهرداریها توسط وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) تهیه و به تصویب مراجع مربوط نرسیده است طرح طبقه‌بندی مشاغل و جدول فوق‌العاده شغل شهرداری تهران در مورد مستخدمین شهرداری تهران و طرح طبقه‌بندی مشاغل و جداول فوق‌العاده شغل مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری در مورد مستخدمین ثابت سایر شهرداریهای مجری است.
ماده 24 – مستخدمین ثابت بر اساس پست مورد تصدی از فوق‌العاده شغل مربوط بر مبنای طرح طبقه‌بندی و جدول فوق‌العاده شغل استفاده خواهند نمود.
ماده 25 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
فوق‌العاده‌های بدی آب و هوا، محرومیت از تسهیلات زندگی، اضافه کار، روزانه، کسر صندوق، تضمین، نوبت کاری و سختی شرایط محیط کار و همچنین هزینه‌های سفر و نقل مکان، ایاب و ذهاب و حق‌التحقیق، حق‌الزحمه کارشناسی حق‌التدریس، حق‌الجلسه، حق‌التألیف و تضیف و ترجمه مستخدمین شهرداری بر اساس مقررات و آیین‌نامه‌های مورد عمل مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری تعیین و برقرار می‌گیرد. اضافه کار ایام تعطیل و‌همچنین پول شام و ناهار مستخدمینی که به صورت کشیک انجام وظیفه می‌نمایند مطابق دستورالعملی که توسط وزارت کشور تهیه می‌گردد قابل پرداخت است.
ماده ۲۶ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری می‌تواند در صورت وجود اعتبار به هر یک از مستخدمین مشاغل معادل یک ماه حقوق و فوق‌العاده شغل در پایان هر سال به عنوان پاداش به تناسب مدتی که مستخدم در آن سال تصدی پستی را بر عهده داشته پرداخت یابد.
تبصره –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری می‌تواند علاوه بر پاداش مذکور در این ماده در صورت وجود اعتبار به مستخدمینی که در طول سال خدمت برجسته انجام داده‌اند حداکثر تا یک ماه حقوق و فوق‌العاده شغل به عنوان پاداش حسن خدمت با تأیید شهردار در قالب اعتبارات بودجه مصوب پرداخت نماید.
ماده ۲۷ – حقوق و مزایای کسانی که به سمت معاون شهرداری تهران منصوب می‌شوند معادل حقوق و مزایای معاونان وزارتخانه خواهد بود.
تبصره –
[الحاقی ۱۳۷۸/۱/۲۵]
[اصلاحی ۱۳۷۹/۱۲/۳]
[اصلاحی ۱۳۸۰/۶/۱۸]
حقوق و مزایای مدیران مناطق مختلف شهرداری تهران همانند حقوق و مزایای شهرهای درجه ۱۲ کشور و بر اساس آیین‌نامه حقوق و مزایای شهرداران و تغییرات بعدی آن تا حدی که مغایر قانون نظام هماهنگ پرداخت نباشد محاسبه و قابل پرداخت می‌باشد دستورالعمل نحوه پرداخت توسط شهرداری پرداخت کند.
فصل پنجم – آموزش
ماده ۲۸ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) مکلف است در اجرای ماده 62 قانون شهرداری و به منظور بالا بردن سطح معلومات فنی و تخصصی کارکنان موجود مورد نیاز شهرداریها زمینه‌های آموزش پیش از خدمت و ضمن خدمت داوطلبان استخدام و شاغلین را به طرق مقتضی و عنداللزوم با ایجاد مراکز آموزشی فراهم آورد.
ماده ۲۹ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
تا زمانی که وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) در اجرای ماده 28 زمینه‌های آموزش مستخدمین را به طرق مقتضی فراهم ننموده است شهرداری تهران می‌تواند از امکانات آموزشی خود با هماهنگی وزارت کشور استفاده نماید.
فصل ششم – رفاه
ماده ۳۰ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدمین شهرداری سالی یک ماه به تناسب مدت خدمت حق مرخصی با استفاده از حقوق و فوق‌العاده مربوط را خواهند داشت.
ماده ۳۱ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدمین شهرداری در صورت ابتلاء به بیماری‌هایی که مانع از انجام خدمت باشد از مرخصی استعلاجی استفاده خواهند کرد.
تبصره – جز در موارد بیمارهای صعب‌العلاج حداکثر استفاده از مرخصی استعلاجی چهار ماه در سال خواهد بود.
ماده ۳۲ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدم می‌تواند با موافقت شهرداری از مرخصی بدون حقوق استفاده کند.
تبصره 1 –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
حداکثر مدتی که مستخدم شهرداری در طول خدمت خود می‌تواند از مرخصی بدون حقوق استفاده کند سه سال خواهد بود ولی برای ادامه تحصیلات عالی تخصصی در رشته مورد نیاز شهرداری حداکثر این مرخصی با تصویب شورای اداری شهرداری تا دو سال دیگر قابل تمدید می‌باشد.
تبصره 2 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مدت مرخصی بدون حقوق جزء سابق خدمت مستخدم محسوب نمی‌گردد.
تبصره 3 – حفظ پست ثابت سازمانی مستخدمی که از مرخصی بدون حقوق استفاده می‌کند بیش از چهار ماه الزامی نیست و در صورتی که پس از پایان مرخصی بدون حقوق پستی برای ارجاع به مستخدم موجود نباشد به حالت آماده به خدمت در می‌آید.
ماده ۳۳ –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
استفاده از مرخصی‌های موضوع مواد 32 و 33 و ۳۴ بر اساس آیین‌نامه مورد عمل درباره مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری خواهد بود.
ماده ۳۴ –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری موظف است به طرق متقاضی در تأمین بهداشت و درمان مستخدمین خود و همچنین ایجاد محیط مناسب کار و کمک به امور تعاونی در زمینه‌های مصرف و مسکن و نظائر آن که بر اساس طرح‌های رفاهی سازمانهای دولتی و وابسته به دولت تهیه خواهند شد اقدام نماید.
ماده ۳۵ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در صورتی که مستخدم فوت شود و مرخصی استحقاقی ذخیره شده داشته باشد حقوق و فوق‌العاده شغل و فوق‌العاده‌های مستمر او بابت کلیه مرخصی ذخیره شده به وراث قانونی وی پرداخت می‌شود.
فصل هفتم – بازنشستگی
ماده ۳۶ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدمین ثابت شهرداری کماکان تابع صندوق بازنشستگی و وظیفه مستخدمین ثابت شهرداری تهران که به استناد ماده 58 اصلاحی قانون شهرداریها و ماده 47 آیین‌نامه استخدامی شهرداری تهران مصوب 45.9.19 تشکیل گردیده می‌باشند.
ماده ۳۷ – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدمین ثابت شهرداریها “(به جز شهرداری تهران) تابع صندوق بازنشستگی و وظیفه مستخدمین شهرداریهای در سازمان بازنشستگی کشوری خواهند بود و از نظر بازنشستگی و کسور پرداختی تابع مقررات این فصل می‌باشند.
ماده ۳۸ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری مکلف است از تاریخ تطبیق وضع مستخدمین خود با آیین‌نامه استخدامی هر ماده هفت درصد از حقوق و فوق‌العاده شغل مستخدم را کسر نموده و پس از افزودن چهارده درصد به آن بابت سهم شهرداری مجموع آن را به صندوق بازنشستگی و وظیفه مربوط پرداخت نماید.
تبصره 1 – وجوه حاصل اعم از سهم مستخدم و شهرداری در حساب مخصوص در یکی از بانکهای دولتی که به صرفه و صلاح صندوق تشخیص داده شود نگهداری خواهد شد.
تبصره 2 – کسور بازنشستگی مستخدمین آماده به خدمت بر مبنای تمام حقوق رتبه و پایه آنان احتساب و از حقوق ماهانه آنان کسر می‌شود.
ماده ۳۹ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری مکلف است اولین حقوق ماهانه کسانی که دوره آزمایشی را طی نموده و به استخدام شهرداری پذیرفته می‌شوند و همچنین هر نوع تفاوت یک ماهه حقوق حاصله از ترفیع و ارتقاء مستخدمین را برداشت و به حساب صندوق بازنشستگی واریز نماید.
ماده 40 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدمین شهرداری می‌توانند طبق شرایط زیر تقاضای بازنشستگی نمایند و شهرداری مکلف است به قبول آنست.
الف – داشتن 60 سال سن با حداقل 20 سال سابقه خدمت
ب – داشتن سی سال سابقه خدمت
ماده ۴۱ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
ملاک تشخیص سن مستخدمینی که در تاریخ تصویب آیین‌نامه استخدامی شهرداری تهران در خدمت شهرداری بوده‌اند شناسنامه‌ای است که در تاریخ 1345.9.19 در دست داشته‌اند و در مورد مستخدمینی که بعداً به استخدام شهرداری پذیرفته شده و یا می‌شوند شناسنامه‌ای است که در بدو ورود به خدمت ارائه نموده و یا نمایند.
تبصره – در صورتی که ماه تولد و یا ماه تاریخ ورود به خدمت از روی مدارک رسمی مشخص نباشد اول مهر ماه ملاک محاسبه قرار خواهد گرفت.
ماده ۴۲ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری موظف است قبل از تاریخ بازنشستگی در صورت استحقاق مستخدم و بنا به درخواست او حداکثر چهار ماه مرخصی با استفاده از حقوق و فوق‌العاده شغل به وی اعطا نماید و تاریخ انقضاء این مرخصی در هر حال باید طوری تعیین گردد که سن مستخدم از 65 سال تمام تجاوز ننماید.
ماده ۴۳ –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
حقوق بازنشستگی مستخدمین شهرداری عبارتست از یک سیم مجموع حقوق و فوق‌العاده شغل سه سال آخر خدمت مستخدم ضرب در سنوات خدمتی که کسور بازنشستگی مقرر را پرداخت نموده و یا پرداخت آن را طبق مفاد این آیین‌نامه تعهد کرده باشد مشروط بر آن که حقوق بازنشستگی آنان از بالاترین حقوق بازنشستگی مقرر تجاوز نماید.
ماده ۴۴ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری می‌تواند آن عده از مستخدمین خود را که واجد شرایط مذکور در بند “ب” ماده 40 این آیین‌نامه می‌باشند بازنشسته کند.
ماده ۴۵ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری مکلف است کلیه مستخدمینی را که شصت و پنج سال تمام سن دارند بازنشسته نماید.
ماده 46 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
سوابق خدمت تمام وقت مستخدمین ثابت در شهرداریها و مؤسسات وابسته به وزارتخانه‌ها و مؤسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و سمت شهردار در صورت انتقال کشور یا حق بیمه برابر مقررات قانونی یا تقبل پرداخت آن بر اساس این آیین‌نامه به صندوق بازنشستگی مربوط جزء‌سنوات خدمت آنان از لحاظ ترفیع پایه و بازنشستگی محسوب خواهد شد.
تبصره 1 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مأخذ پرداخت کسور برای آن مدت از سوابق خدمت در شهرداری و سازمانهای وابسته که کسور یا حق بیمه آن انتقال یا پرداخت نشده است برابر هفت درصد اولین حقوق و فوق‌العاده شغل استخدم ثابت است که سهم شهرداری نیز با توجه به ماده 38 این آیین‌نامه پرداخت می‌شود.
تبصره 2 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مأخذ پرداخت کسور برای آن مدت از سوابق خدمت خارج از شهرداری و سازمانهای وابسته که کسور یا حق بیمه آن انتقال نیافته است بر مبنای 21% اولین حقوق و فوق‌العاده شغل مستخدم ثابت در شهرداری می‌باشد.
ماده ۴۷ –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
کسور متعلق در اجرای تبصره‌های 1 و 2 ماده 46 از طرف شهرداری به طور یکجا و از طرف مستخدمین در یکصد و بیست قسط ماهانه به صندوق بازنشستگی پرداخت خواهد شد، مشروط بر اینکه در مورد مستخدمین شاغل مجموع پرداختی مستخدم بابت بدهی کشور بازنشستگی سنوات خدمت گذشته و کسور بازنشستگی جاری از (4).(1) مجموع حقوق و فوق‌العاده شغل و در مورد بازنشستگان و وظیفه‌بگیران از (4).(1) حقوق بازنشستگی یا وظیفه تجاوز نکند و در صورتی که از این مقدار تجاوز کند به همان نسبت به تعداد اقساط ماهان علاوه خواهد شد.
تبصره – کلیه وجوهی که به عنوان پس‌انداز از حقوق مستخدمین ثابت اعم از سهم مستخدم و شهرداری قبلاً دریافت شده است بابت کسور بازنشستگی همان سنوات خدمت (اعم از سهم مستخدم و شهرداری) محسوب و منظور خواهد شد و بابت این سنوات کسور دیگری تأدیه نمی‌گردد.
ماده ۴۸ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
سابقه خدمت مستخدمین مشمول ماده ۴۶ از لحاظ بازنشستگی و وظیفه در صورتی جزء خدمت ثابت آنان محسوب خواهد شد که به موجب احکام صادره قبلی در شهرداریها و مؤسسات تابعه و یا یکی از وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی بوده باشد.
تبصره – سوابق خدمت کسانی که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه به عنوان کارمند ثابت با مقررات استخدامی تطبیق شده‌اند از لحاظ ترفیع و بازنشستگی قابل احتساب است مشروط بر این که سوابق مذکور مستند به لیستهای حقوق و مدارکی که مبین انجام خدمت آنان در مشاغل اداری شهرداری به تأیید شورای اداری رسیده باشد.
ماده ۴۹ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مدت خدمت وظیفه مستخدمین ثابت جزء سابقه خدمت آنان محسوب می‌گردد مشروط این که مستخدم کسور بازنشستگی سهم خود‌را طبق تبصره‌های 1 و 2 ماده 46 حسب مورد و ماده 47 پرداخت نماید که در این صورت شهرداری نیز موظف به پرداخت سهم خود در مدت مقرر‌می‌باشد.
ماده ۵۰ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدمین رسمی مشمول ماده 144 قانون استخدام کشوری در صورت تمایل می‌توانند به استناد تبصره 3 ماده مذکور مشمول این آیین‌نامه شوند و شهرداری موظف است درخواست آنان به سازمان امور اداری و استخدامی کشور ارسال دارد تا سازمان بازنشستگی کشوری نسبت به‌واریز کسور مربوط به صندوق بازنشستگی شهرداری اقدام نماید.
تبصره – کسور بازنشستگی مستخدمین رسمی دولت موضوع این ماده و همچنین حقوق بازنشستگی یا وظیفه پرداختی به آنان یا بازماندگان آنها باید در حساب جداگانه نگهداری شود تا در صورتی که صندوق بازنشستگی از این بابت با کسری مواجه شود دولت کمبود آن را تأمین و پرداخت کند.
ماده ۵۱ –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در صورتی که مستخدم ثابت به علل غیر ناشی از کار ازکارافتاده شناخته شود بر اساس ماده 43 حقوق وظیفه ازکارافتادگی دریافت خواهد داشت و در‌صورتی که سنوات پرداخت کسور بازنشستگی مستخدم از 15 سال کمتر باشد 15 سال تمام محسوب خواهد شد.
ماده ۵۲ –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در صورتی که مستخدم ثابت به علت حادث ناشی از کار و یا به سبب انجام وظیفه، ازکارافتاده شناخته شود بدون رعایت سنوات پرداخت کسور بازنشستگی حقوق و فوق‌العاده شغل مستخدم در زمان ازکارافتادگی به عنوان حقوق وظیفه ازکارافتادگی در مورد وی برقرار می‌شود مشروط بر آن که از حداکثر حقوق بازنشستگی مقرر در این آیین‌نامه تجاوز ننماید.
تبصره –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
هرگاه مستخدم موضوع این ماده به علت همان حادث فوت شود حقوق وظیفه ازکارافتادگی او به عنوان حقوق وظیفه به وراث قانونی وی پرداخت خواهد شد.
ماده ۵۳ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در صورتی که مستخدم بازنشسته و یا ازکارافتاده فوت شود حقوق وظیفه بازماندگان او با رعایت شرایط زیر برقرار می‌شود:
الف – عیال دائمی متوفی تا زمانی که شوهر اختیار نکرده است و در صورتی که متوفی دارای چند عیال باشد این سهم بین آنان تقسیم خواهد شد.
ب – شوهر در صورتی که علیل و ازکارافتاده و تحت تکفل عیال متوفای خود بوده باشد.
پ – فرزندان متوفی تا پایان بیست سالگی و در صورت ادامه تحصیل در مؤسسات رسمی عالی آموزشی تا پایان بیست و پنج سالگی ( در مورد‌دختران مشروط بر این که شوهر نداشته باشند).
ت – فرزندان علیل یا ناقص‌العضو مستخدم متوفی که ازکارافتاده باشند مادام‌العمر.
ث – والدین متوفی مشروط بر این که تحت تکفل مستخدم متوفی بوده و سن پدر 60 سال تمام و سن مادر 55 سال تمام یا بیشتر و یا از کار افتاده باشند.
ج – نوادگانی که پدرشان فوت شده و در کفالت مستخدم متوفی بوده‌اند با دارا بودن شرایط بندهای پ و ت.
ماده ۵۴ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مجموع حقوق وظیفه بازماندگان معادل (5).(4) حقوق بازنشستگی یا حقوق وظیفه ازکارافتادگی مستخدم متوفی است که به تساوی بین بازماندگان واجد شرایط تقسیم می‌شود و در صورت قطع سهم هر یک از بازماندگان سهم قطع شده به تساوی به سهم سایر بازماندگان افزوده خواهد شد ولی هر گاه بازمانده واجد شرط مستخدم متوفی منحصر به فرد باشد سهم او معادل نصف میزان مقرر در این ماده خواهد بود.
ماده ۵۵ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در صورتی که مستخدم قبل از برقراری حقوق بازنشستگی یا حقوق وظیفه ازکارافتادگی موضوع ماده ۵۴ فوت شود حقوق وظیفه بازماندگان وی بر مبنای چهار پنجم حقوق بازنشستگی استحقاقی مستخدم در صورتی که از 15 سال کمتر باشد 15 سال تمام منظور خواهد شد.
ماده 56 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
حقوق وظیفه وراث شهداء و حقوق وظیفه جانبازان انقلاب اسلامی ایران عبارتست از حقوق وظیفه مقرر در ماده 52 به علاوه حقوق پایه یکم رتبه یکم جداول حقوق مستخدمین حسب مورد خواهد بود.
ماده ۵۷ – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در موارد ازکارافتادگی و فوت هر گاه سنوات پرداخت کسور بازنشستگی مستخدم کمتر از سه سال باشد متوسط حقوق مدتی که مستخدم کسور بازنشستگی را پرداخت کرده است ملاک محاسبه قرار خواهد گرفت.
ماده 58 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
ازکارافتادگی موضوع این آیین‌نامه عبارت از عدم توانایی کامل و دائمی مستخدم به انجام کار می‌باشد.
ماده 59 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
تشخیص ازکارافتادگی مسبب آن و همچنین تشخیص اینکه فوت مستخدم به علت حادثه ناشی از کار یا سبب انجام وظیفه بوده است و نیز تشخیص موارد مندرج در مواد 51 و 52 حسب مورد با هیأت مدیره صندوق بازنشستگی شهرداری تهران و یا سازمان بازنشستگی کشوری خواهد بود. در صورت اختلاف نظر در مورد شهرداری تهران نظر شورای اداری شهرداری تهران و در مورد سایر شهرداریها نظر سازمان امور اداری و استخدامی کشور لازم‌الاجراء است.
ماده 60 – در صورتی که مستخدم متوفی از بابت پرداخت کسور بازنشستگی سنوات خدمت احتساب شده قبلی یا خدمت وظیفه عمومی بدهکار باشد شهرداری و بازماندگان او از پرداخت بقیه اقساط مربوط معاف خواهند بود.
ماده 61 – اخذ حقوق وظیفه در صورت دریافت هر گونه وجهی از وجوه عمومی کشور در قبال خدمت مستمر ممنوع است.
ماده 62 – [اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
دریافت بیش از یک حقوق بازنشستگی برای ایام واحد خدمت و همچنین دریافت بیش از یک حقوق وظیفه یا یک حقوق وظیفه بازنشستگی توأماً از صندوق بازنشستگی کشوری و صندوق مؤسسات دولتی شهرداریها و مؤسسات تابعه و وابسته به آنها و انجمنهای بهداری و سازمانهایی که جنبه محلی داشته و هزینه‌های آنها از درآمدهای خاص محلی تأمین می‌شود ممنوع است. مستخدمی که مستحق دریافت بیش از یک حقوق وظیفه و یا یک حقوق وظیفه و حقوق بازنشستگی باشد در استفاده از هر یک از آنها مخیر است.
استفاده از حقوق وظیفه پدر و مادر توأماً با رعایت مقررات مربوط مجاز است.
ماده 63 –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری می‌تواند در صورت رضایت مستخدم ماهانه 3% از حقوق و فوق‌العاده شغل و یا کسور پس از افزودن معادل آن بابت سهم شهرداری مجموع آن را در حساب خاصی به نام سپرده مستخدمین شهرداری در نزدیک از بانکهای کشور نگهداری نماید و پس از بازنشسته شدن، ازکارافتادگی و فوت مجموع سپرده مستخدم و سهم شهرداری را به علاوه سود حاصله به طور یکجا به مستخدم یا وراث قانونی وی به پردازد.
تبصره – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
به مستخدمی که در اجرای مقررات مربوط بازخرید، مستعفی و اخراج می‌شوند فقط سهم پس‌انداز به علاوه مورد حاصله از آن پرداخت خواهد شد.
ماده 64 – هر گاه مستخدمی که طبق این آیین‌نامه از حقوق بازنشستگی استفاده می‌کند به موجب حکم دادگاه صلاحیتدار اصالتاً یا تبعاً به محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شود تا زمانی که از حقوق اجتماعی محروم است شخصاً از دریافت حقوق بازنشستگی محروم خواهد بود ولی در صورتی که محکومیت مربوط به دوره خدمت وی باشد با عائله او همان رفتار می‌شود که در مورد بازماندگان بازنشستگان متوفی می‌شود.
اگر جرم و محکومیت مربوط به دوره بازنشستگی باشد در مدت حیات مستخدم تمام حقوق بازنشستگی به عائله او به ترتیب مقرر در ماده 56 پرداخت خواهد شد.
تبصره – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
به مستخدمی که در اجرای مقررات مربوط بازخرید، مستعفی و اخراج می‌شوند فقط سهم پس‌انداز به علاوه سود حاصله از آن پرداخت خواهد شد.
ماده 65 – هر گاه مستخدمی که طبق این آیین‌نامه مستحق دریافت حقوق بازنشستگی شناخته شده است به موجب حکم قطعی دادگاه صلاحیتدار از حقوق اجتماعی و به تبع آن از دریافت حقوق بازنشستگی محروم شود و بعداً در اثر اعاده دادرسی از اتهام منتسبه برائت حاصل نماید مستحق دریافت مابه‌التفاوت حقوق بازنشستگی استحقاقی خود و وجوهی که طبق ماده 64 در مدت محرومیت پرداخت شده است خواهد بود.
ماده 66 – هر گاه مستخدمی که طبق این آیین‌نامه از حقوق بازنشستگی یا حقوق وظیفه استفاده می‌کند در مدت یک سال حقوق بازنشستگی یا وظیفه خود را مطالبه نکند عائله او در صورتی که طبق شرایط ماده 56 مشمول دریافت حقوق و وظیفه باشند حق دارند موقتاً حقوق وظیفه مقرر خود را تقاضا و دریافت کنند.
اگر بعداً معلوم شود مستخدم مذکور فوت شده حقوق وظیفه موقت از تاریخ فوت به طور دائم برقرار می‌شود و در صورتی که معلوم گردد در حال حیات است وضع حقوق به حالت اول اعاده می‌گردد.
تبصره – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
منظور از عائله مذکور در این مقررات افرادی است که طبق ماده ۵۳ و با رعایت شرایط مقرر در آن از حقوق وظیفه استفاده خواهند کرد.
ماده 67 – توقیف حقوق بازنشستگی یا وظیفه در قبال مطالبات دولت یا محکومیت حقوقی یا عناوین دیگر از این قبیل فقط تا میزان یک چهارم حقوق بازنشستگی یا وظیفه جایز است.
ماده 68 – ترک تابعیت موجب قطع حقوق بازنشستگی و حقوق وظیفه خواهد شد.
ماده 69 – [اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
در صورتی که خدمت مستخدم در شهرداری قطع شود و مقررات مؤسسه جدید محل خدمت او اجازه دهد بنا به درخواست مستخدم صندوق بازنشستگی مکلف است کسور بازنشستگی مربوط به او را اعم از سهم شهرداری و سهم مستخدم به صندوق مربوط به مؤسسه جدید انتقال دهد.
ماده 70 – هر گاه خدمت مستخدم در شهرداری قطع شود و از شمول این مقررات خارج گردد، وجوهی که مستخدم بابت کسور بازنشستگی پرداخت کرده است به او مسترد خواهد شد.
ماده 71 – صندوق بازنشستگی موظف است هر سه سال یک بار وضع مالی صندوق را از نظر تطبیق کسور بازنشستگی با توجه به تعهدات صندوق در مورد حقوق بازنشستگی و وظیفه بر اساس محاسبات فنی مورد بررسی قرار داده و نتیجه را برای اطلاع به شهرداری تهران اعلام نماید تا در صورتی که صندوق با کمبود اعتبار مواجه باشد شهرداری نسبت به تأمین آن اقدام نماید.
ماده 72 –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در صورتی که ضریب ریالی جدول حقوق موضوع ماده 11 تغییر نماید به نسبت این تغییر حقوق کارمندان بازنشسته و وظیفه‌بگیران با تصویب وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) اضافه خواهد گردید.
فصل هشتم – مقررات مختلف
ماده 73 – به منظر حسن اجرای این آیین‌نامه شورایی به نام شورای اداری شهرداری تشکیل می‌شود.
ماده 74 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شورای اداری شهرداری در هر یک از استانها مرکب از اعضای زیر خواهد بود.
1 – استاندار و در غایب وی معاون عمرانی استانداری که سمت ریاست شورا به عهده خواهد داشت.
2 – نماینده سازمان شهردارهای کشور و در غیاب وی شهردار شهر مرکز استان
3 – نماینده سازمان امور اداری و استخدامی کشور
4 – یک نفر از کارشناسان خبره و ذیصلاح در امور استخدامی شهرداریها، شاغل در شهرداریهای استان به انتخاب استاندار
5 – شهردار شهری که مسائل مربوط به شهرداری مورد تصدی وی در شورا مطرح می‌شود.
تبصره – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شورای اداری شهرداری تهران و همچنین و شهرداری شهرهای با جمعیت بیش از 500000 نفر، که سمت آنها بر اساس آخرین آمار رسمی کشور با موافقت وزارت کشور و سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه خواهد شد مرکب خواهند بود از:
– شهردار یا معاون مالی و اداری شهرداری
– نماینده سازمان امور اداری و استخدامی کشور
– دو نفر از مدیران و یا کارشناسان مطلع و عالی‌رتبه شهرداری به انتخاب شهردار.
ماده 75 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شورای اداری شهرداری علاوه بر وظائف مذکور در مواد دیگر این آیین‌نامه، وظیفه نظارت بر حسن اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و رسیدگی به اعتراضات استخدامی مستخدمین ثابت شهرداری را نیز بر عهده خواهد داشت.
تبصره 1 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
تصمیمات شورای اداری شهرداری حداقل با 4 رأی مثبت ملاک اعتبار بوده و جلسات با (5).(4) اعضاء رسمیت خواهد یافت.
تبصره 2 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
حداکثر مدت طرح و اظهارنظر اعتراضات استخدامی موضوع ماده 75 در شورای اداری از یک ماه تجاوز نخواهد کرد.
ماده 76 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
انواع مجازاتها و ترتیب رسیدگی به تخلفات و تقصیرات اداری و مستخدمین شهرداری همانست که در مورد مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری اعمال می‌شود و در این مورد شهرداران شهرهای مذکور در تبصره ماده 74 دارای همان اختیاراتی هستند که در مقررات مذکور به رییس مؤسسه دولتی مستقل تفویض شده است و اختیارات مذکور در سایر شهرداریها با پیشنهاد شهردار و تأیید شورای اداری مربوط اعمال خواهد شد.
ماده 77 – مستخدمی که برای خدمت نظام وظیفه، خدمت وی در شهرداری موقتاً قطع می‌شود هر گاه ظرف دو ماه پس از پایان خدمت نظام خود را جهت خدمت در شهرداری معرفی نماید مجدداً به کار گمارده خواهد شد ولی اگر پستی برای او خالی نبود آماده به خدمت محسوب می‌شود.
ماده 78 – مستخدمین شهرداری می‌توانند از خدمت شهرداری استعفا کنند مشروط بر این که تصمیم خود را دو ماه قبل از استعفا از طریق واحد متبوع به اطلاع شهرداری برسانند مادام که موافقت شهرداری با استعفا به مستخدم ابلاغ نشد او در قبال وظائفی که عهده‌دار است مسئول شناخته می‌شود.
ماده 79 – در صورتی که مستخدم مدت 2 ماه بدون اطلاع و عذر موجه در محل خدمت خود حاضر نشود از تاریخ ترک خدمت به خدمت وی خاتمه داده می‌شود و استخدام مجدد او به هر عنوان در شهرداری ممنوع است.
تبصره 1 – هر گاه چنین مستخدمی شروط بازنشسته‌شدن را طبق مقررات مربوط دارا باشد، در آن صورت بازنشسته خواهد شد.
تبصره 2 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
هر گاه مستخدم مذکور در این ماده مدعی شود. به عللی که خارج از حدود قدرت و اختیار او بوده توانسته است در محل خدمت حاضر شود و یا عدم حضور را اطلاع دهد و ادعای او مورد قبول شهرداری قرار نگیرد می‌تواند شکایت خود را به ضمیمه مدار مورد استناد به هیأت رسیدگی به تخلفات اداره تسلیم نماید. در صورتی که رأی صادر حاکی از موجه بودن عذر مشارالیه باشد به خدمت اعاده و مدت غیبت او جزء مرخصی بدون حقوق محسوب خواهد‌شد.
تبصره 3 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
ایام غیبت غیر موجه مستخدم از لحاظ ترفیع، ارتقاء رتبه و بازنشستگی و حقوق وظیفه قابل احتساب نمی‌باشد.
ماده 80 – در صورتی که پست سازمانی مستخدم حذف شود و پست دیگری متناسب با شرایط او برای ارجاع به وی موجود نباشد مستخدم آماده به خدمت می‌شود.
ماده 81 – حقوق دوران آمادگی به خدمت به ترتیب زیر تعیین می‌شود:
الف – 6 ماه تمام از آخرین حقوق استفاده خواهد کرد.
ب – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
از ماه هفتم تا پایان ماه دوازدهم نصف آخرین حقوق را دریافت خواهند داشت.
ماده 82 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در صورتی که در طول دوران آمادگی به خدمت پست مناسبی برای اجراع به مستخدم موجود نباشد یا انتقال وی به سایر شهرداریهای میسر نگردد با او برابر ماده واحده قانون اصلاح تبصره یک ماده 74 قانون استخدام کشوری و الحاق سه تبصره به آن مصوب 65.3.27 رفتار خواهد شد.
تبصره ۱- در صورتی که سابقه خدمت مستخدم موضوع این ماده در شهرداری کمتر از 10 سال باشد ده سال تمام محسوب می‌شود.
تبصره 2 – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداریها مکلفند یک نسخه حکم آمادگی به خدمت مستخدمین ثابت خود را به وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) ارسال دارند. وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) نیز مکلف است هر شش ماه یک بار فهرستی از مستخدمین مذکور را به کلیه شهرداریها و سازمان امور اداری و استخدامی کشور ارسال دارد.
ماده 83 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
شهرداری مکلف است مستخدمی را که طبق قانون معلق شده است در صورت برائت از تاریخ قطعی شدن رأی دادگاه به خدمت ابقاء و کلیه حقوق دوران تعلیق را به مأخذ آخرین حقوق زمان اشتغال به او بپردازد و در صورتی که پست سازمانی برای وی خالی نباشد مستخدم آماده به خدمت محسوب خواهد شد.
ماده 84 –
[اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
مستخدمین ثابت شهرداری که به مقاماتی از قبیل نمایندگی مجلس یا نمایندگی شورای شهر یا شهردار و یا به تصدی مقامات دولتی موضوع ماده 3 قانون استخدام کشوری انتخاب یا منصوب می‌شوند تا پایان تصدی مقامات مذکور از شهرداری هیچگونه حقوق یا مزایایی دریافت نخواهند کرد ولی این مدت جزء سابقه خدمت ایشان محسوب خواهد شد مشروط بر این که مستخدم کسور بازنشستگی سهم خود را به مأخذ آخرین حقوق و مزایای دریافتی از شهرداری به صندوق بازنشستگی و وظیفه مستخدمین شهرداری بپردازد که در این صورت شهرداری مکلف است سهم خود را نیز به صندوق بپردازد.
تبصره – شهرداری مکلف است مستخدمین مذکور را پس از بازگشت به خدمت به پستی منصوب کند ولی در صورتی که پست سازمانی بلاتصدی برای ارجاع به آنان موجود نباشد آماده به خدمت خواهند شد.
ماده 85 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
در مواردی که شهرداری از خدمت هر یک از مستخدمین ثابت بی‌نیاز باشد و مستخدم حداقل بیست سال سابقه خدمت داشته باشد می‌تواند با تأیید شورای اداری شهرداری مستخدم مذکور را بازنشسته کند. این گونه مستخدمین در صورتی که کمتر از بیست سال سابقه پرداخت کسور بازنشستگی داشته باشند می‌توانند کسور بازنشستگی کسر این مدت را به صندوق بازنشستگی و وظیفه شهرداری پرداخت نماید. به مدت خدمت این قبیل مستخدمین در احتساب حقوق بازنشستگی آنان حداکثر ده سال‌سابقه خدمت بدون پرداخت کسور بازنشستگی افزوده می‌شود و خدمت زائد بر ۳۰ سال قابل احتساب نخواهد بود و در تعیین حقوق بازنشستگی آنان‌متوسط حقوق و فوق‌العاده شغل یک سال آخر زمان اشتغال ایشان طبق مقررات این آیین‌نامه ملاک محاسبه قرار می‌گیرد.
ماده 86 – ساعات کار شهرداری از طرف شهردار تعیین و ابلاغ خواهد شد و اشتغال مستخدمین شهرداری در غیر ساعات خدمت در خارج از شهرداری موکول به جلب موافقت شهردار یا رییس مؤسسه تابعه است.
ماده 87 – در صورتی که مستخدم به طرفیت شهرداری و مؤسسات تابعه وکالت یا داوری نماید به خدمت وی در شهرداری خاتمه داده می‌شود.
ماده 88 – [اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
مستخدمین موضوع مواد 143 و 144 قانون استخدام کشوری از لحاظ پرداخت حقوق و مزایا تابع مقررات این آیین‌نامه خواهند بود.
ماده 89 – [اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
انتقال مستخدمین ثابت شهرداری به شهرداریهای دیگر با درخواست کتبی مستخدم و موافقت دو شهرداری مجاز است.
ماده ۹۰ –
[اصلاحی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) مکلف است دستورالعملهای مورد لزوم این آیین‌نامه را که نحوه تهیه و تصویب آن پیش‌بینی نگردیده است، تنظیم و پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور به مورد اجراء گذارد.
[ماده ۹۰- [اصلاحی ۱۳۵۹/۱/۲۷]
این آیین‌نامه جایگزین آیین‌نامه استخدامی اصلاحی شهرداری پایتخت مصوب ۱۳۵۵/۲/۲۷ خواهد بود.]
ماده ۹۱ – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
وزارت کشور (سازمان شهرداریهای کشور) مسئول نظارت بر حسن اجرای این آیین‌نامه می‌باشد و مواردی که در این آیین‌نامه مسکوت است ملاک قانون استخدام کشوری است.
ماده ۹۲ – [الحاقی ۱۳۶۸/۲/۱۳]
این اصلاحیه از تاریخ تصویب قابل اجراء است.