الف – به مواعد مقرر در ماده ۱ و تبصره ماده ۲ و ماده ۴ لایحه قانونی تأدیه و تسویه بدهی مالیاتی مصوب ۱۳۵۷.۱۲.۲۹ شورای انقلاب اسلامی مدت دو ماه از تاریخ تصویب نهایی این لایحه قانونی اضافه می‌شود.
تبصره ۱ – حد نصاب مقرر در تبصره ماده ۱ و ماده ۲ و تبصره آن به جای پانصد هزار ریال مبلغ دویست و پنجاه هزار ریال و به جای یک صد هزار ریال پنجاه هزار ریال اصلاح می‌شود.
تبصره ۲ – مدت اعتراض در مورد اختلافات مالیاتی بقایا یا جاری برای طرح پرونده در کمیسیون ملی توافق و رفع اختلاف مالیاتی تا پایان عملکرد ۵۶ در صورتی که برگ تشخیص یا گزارش رسیدگی واحد مالیاتی مربوط تا تاریخ تصویب نهایی این لایحه به مؤدی ابلاغ شده باشد ظرف پانزده روز از تاریخ مزبور و در مواقعی که برگ تشخیص بعد از تاریخ تصویب نهایی این لایحه به رؤیت مؤدی برسد ظرف مدت پانزده روز از تاریخ رؤیت برگ یاد‌شده از طرف مؤدی خواهد بود، در مورد اخیر هر گاه مؤدی به مالیات مشخصه تمکین نماید از مزایای تبصره ذیل ماده ۲ لایحه قانونی تأدیه و تسویه‌بدهی مالیاتی استفاده نموده و بعداً مواعد مذکور در تبصره فوق تاریخ رؤیت برگ تشخیص از طرف مؤدی در نظر گرفته می‌شود.
تبصره ۳ – مأموران تشخیص مکلفند به منظور امکان استفاده مؤدیان مالیاتی از تسهیلات مقرر در این لایحه مطالبات مالیاتی تا پایان عملکرد ۵۶ را حداکثر تا پایان مهر ماه ۵۸ تشخیص و به مؤدیان مربوط ابلاغ نمایند و تخلف از این حکم موجب مسئولیت انتظامی مأموران مزبور خواهد بود.
تبصره ۴ – در صورتی که مؤدیان مالیاتی موضوع تبصره ماده ۲ لایحه قانونی فوق‌الذکر ظرف مواعد مقرر با پرداخت نقدی (۴).(۱) اصل مالیات ترتیب پرداخت مانده بدهی مالیاتی خود را با سپردن تضمین بانکی حداکثر ظرف مدت سه ماه پس از خاتمه هر یک از مواعد مذکور بدهند حسب مورد از تخفیف و بخشودگی‌های پیش‌بینی شده در زمانی که ترتیب پرداخت را داده‌اند استفاده خواهند نمود.
تبصره ۵ – در صورتی که مؤدی مالیاتی بخواهد از تسهیلات مقرر در لایحه قانونی تأدیه و تسویه بدهی مالیاتی مصوب ۵۷.۱۲.۲۹ و این لایحه استفاده نماید اختلافات مالیاتی مربوط به هیچ وجه نباید در مراجع حل اختلاف مالیاتی مقرر در قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه ۱۳۴۵ و اصلاحیه‌های بعدی و همچنین مراجعه به ممیز کل موضوع ماده ۲۳۸ قانون مزبور قطع و فصل گردد و در این مورد کمیسیون ملی توافق و رفع اختلاف مالیاتی جانشین کلیه مراجع مذکور خواهد بود.
تبصره ۶ – مؤدیان که قبل از تاریخ اجراء لایحه قانونی تأدیه و تسویه بدهی مالیاتی مصوب ۵۷.۱۲.۲۹ شورای انقلاب اسلامی اصل مالیاتی خود را کلاً پرداخته و یا قسمتی را پرداخته و قسمت دیگر را در زمان اجراء لایحه قانونی مزبور و یا این لایحه قانونی بپردازند حسب مورد از مزایای بخشودگی مقرر در تبصره ماده ۲ لایحه مذکور استفاده می‌نمایند.
تبصره ۷ – مؤدیان مالیاتی موضوع ماده ۱۷۳ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه ۱۳۴۵ و اصلاحیه‌های بعدی مشمول تسهیلات مقرر در لایحه قانونی تأدیه و تسویه بدهی مالیاتی مصوب ۱۳۵۷.۱۲.۲۹ انقلاب اسلامی و این لایحه قانونی نمی‌باشند.
ب – ماده ۳ لایحه قانونی اصلاح مالیات حقوق مصوب ۱۳۵۸.۱.۲۸ شورای انقلاب اسلامی حذف و عبارت زیر به عنوان ماده ۳ جایگزین آن‌می‌شود:
ماده ۳ – ارزش معاملاتی املاک در سال ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ (قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه ۱۳۴۵ و اصلاحیه‌های بعدی آن) عبارت خواهد بود از ارزش معاملاتی املاک در سال ۱۳۵۶ با کسر چهل درصد آن در هر مورد).
تبصره: حکم فوق از اول فروردین ماه سال ۱۳۵۸ قابل اجرا می‌باشد ولی وجوه مالیاتهایی که تا تاریخ تصویب این اصلاحیه بر اساس ارزش معاملاتی قبلی و بیش از میزان فوق وصول شده باشد قابل استرداد نخواهد بود.
ج – در شق ۲ ماده ۹۵ قانون مالیاتهای مستقیم و در عداد درآمدهای حقوق معاف از پرداخت مالیات عبارت ” فوق‌العاده‌های بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی حقوق‌بگیران” اضافه می‌گردد و اجراء این ماده از اول خرداد ماه ۵۸ خواهد بود.
ماده ۴ – مدت معافیت مالیاتی درآمد حاصل از رشته‌های مختلف پزشکی و مؤسسات درمانی و بهداشتی در شهرهای خارج از شعاع ۵۰ کیلومتری مرکز تهران (موضوع بند ب ماده ۱۰۲ قانون مالیاتهای مستقیم) تا پایان عملکرد ۱۳۵۷ تمدید می‌شود.
ماده ۵ – در مورد عملکرد سال ۱۳۵۷ هر یک از اشخاص حقوقی مدت دو ماه به موعد تسلیم اظهارنامه مالیاتی و ترازنامه و حساب سود و زیان متکی به دفاتر قانونی مصوب مجمع عمومی آنها (موضوع ماده ۸۳ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه ۱۳۴۵ و اصلاح‌های بعدی) اضافه می‌شود.
ماده ۶ – معافیت مالیاتی مقرر در بند یک ماده ۲ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۴۵.۱۲.۲۸ و اصلاحیه‌های بعدی مربوط به شاه سابق و خاندان او لغو می‌شود.