هیأت وزیران دولت موقت انقلاب اسلامی در جلسه مورخ ۱۳۵۸/۱/۲۷ بنا به پیشنهاد شماره ۶.۳۰۲۷ مورخ ۱۳۵۷.۱۲.۲۸ سازمان امور اداری و استخدامی کشور آییننامه اجرایی موضوع تبصره ماده ۱۵۰ الحاقی به قانون استخدام کشوری مصوب ۱۳۵۷.۱۰.۲ را به شرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱ – وزارتخانهها و سازمانهای دولتی مشمول قانون استخدام کشوری مکلفند بر اساس این آییننامه نسبت به تبدیل به رسمی مستخدمین پیمانی و همچنین کارکنانی که برای انجام خدمت تمام وقت در مقابل دریافت دستمزد به کار گمارده شدهاند و در تاریخ ۱۳۵۷.۱۰.۲ در خدمت داشتهاند اقدام نمایند. مستخدمین و کارکنان مذکور که واجد شرایط تبدیل به رسمی هستند باید درخواست کتبی خود را مبنی بر تبدیل وضع به رسمی و اجرایمقررات قانون استخدام کشوری حداکثر ظرف شش ماه از تاریخ تصویب این آییننامه به وزارتخانه یا سازمان متبوع تسلیم نمایند.
ماده ۲ – تاریخ اجرای این آییننامه در مورد مستخدمین و کارکنان مشمول ماده ۱۵۰ قانون استخدام کشوری 1357.۷.۱ میباشد و در مورد آن دسته از مستخدمین و کارکنان مشمول ماده مذکور که بعد از ۱۳۵۷.۷.۱ تا تاریخ ۱۳۵۷.۱۰.۲ به خدمت گمارده شدهاند تاریخ ورود به خدمت آنان خواهد بود.
ماده ۳ – گروه شغلی مشمولین این آییننامه که واجد حداقل شرط تحصیلی مندرج در ماده ۱۴ قانون استخدام کشوری نمیباشند در مشاغل رسته خدمات تخصیص یافته و طبق مقررات مربوط به تطبیق و تبدیلشدگان مندرج در شرایط احراز رشتههای شغلی این رسته درباره آنان عمل خواهد شد.
تبصره ـ [الحاقی ۱۳۶۲/۴/۱]
در صورت ضرورت و به تشخیص شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور گروه شغلی مستخدمین آن دسته از دستگاهها که پس از تطبیق وضع با مقررات استخدامی دستگاه متبوع در اجرای مقررات مربوطه به وزارتخانهها و مؤسسات سازمانهای دولتی مشمول قانون استخدام کشوری منتقل و یا مشمول قانون مورد بحث شناخته شده یا بشوند تا سطح مشاغل گروه ۶ در رشته شغلی مورد تصدی مستخدم یا رشتههای شغلی مشابه (به تشخیص کمیته اجرایی مرحله دوم قانون استخدام کشوری ) از تاریخ تطبیق با مقررات قانون مزکور تعیین و با این قبیل مستخدمین طبق مقررات تطبیق و تبدیل شدگان رفتار خواهد شد.
ماده ۴ – منظور از خدمت تمام وقت انجام وظیفه برابر ساعات کار مستخدمین رسمی در وزارتخانه یا سازمان مربوط است.
ماده ۵ – مستخدمین و کارکنان موضوع این آییننامه در پایه یک گروه مربوط قرار میگیرند و در صورتی که دارای سابقه خدمت دولتی باشند به ازاء هر دو سال سابقه خدمت دولتی تمام وقت یک پایه به آنان داده میشود. کسری خدمت تا دو سال در ترفیع بعدی منظور خواهد شد.
ماده ۶ – ملاک تشخیص سوابق خدمت دولتی در احتساب گروه و پایه مدارک و احکام موجود در سازمانهای مربوط میباشد.
ماده ۷ – مشمولین این آییننامه که در تاریخ ۱۳۵۷.۱۰.۲ در یک وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مشمول قانون استخدام کشوری مشغول به کار بوده و بعد از تاریخ مذکور در وزارتخانه یا مؤسسه دولتی دیگر مشمول قانون مذکور به کار گمارده شده باشند توسط وزارتخانه یا مؤسسه محل خدمت تبدیل وضع مییابند.
ماده ۸ – مستخدمین و کارکنانی که در تاریخ ۱۳۵۷.۱۰.۲ در خدمت یکی از وزارتخانهها و سازمانهای دولتی مشمول قانون استخدام کشوری بوده و بعد از تاریخ مذکور از خدمت وزارتخانهها و سازمانهای دولتی خارج شده باشند در صورتی که ظرف مهلت مقرر در ماده یک این آییننامه درخواست کتبی خود را مبنی بر تبدیل وضع به رسمی به وزارتخانه یا سازمانی که در تاریخ ۱۳۵۷.۱۰.۲ در آن مشغول به خدمت بوده تسلیم نمایند از تاریخ تسلیم درخواست با رعایت مقررات مربوط تبدیل وضع مییابند.
ماده ۹ – عدم اشتغال به خدمت در تاریخ ۱۳۵۷.۱۰.۲ در موارد زیر مانع تبدیل وضع نخواهد بود.
1 – بیماری
2 – مواردی که مشمولین این آییننامه از طرف مراجع صلاحیتدار تحت تعقیب قرار گرفته باشند در صورت صدور قرار موقوفی تعقیب یا صدور حکم برائت از مراجع مذکور
3 – سایر مواردی که رابطه خدمتی قطع نشده باشد.
ماده ۱۰ – وزارتخانهها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری مکلفند نسبت به انتقال کسور بازنشستگی و حق بیمه پرداختی مربوط به سوابق خدمت دولتی افرادی را که به رسمی تبدیل میشوند اعم از سهم آنان و دولت و کارفرما از صندوقهای مربوط به صندوق بازنشستگی کشوری اقدام نمایند.
تبصره ۱ – کلیه سوابق خدمت دولتی که کسور مربوط به آن طبق این ماده به صندوق بازنشستگی کشوری انتقال مییابد از لحاظ بازنشستگی و وظیفه جزو خدمت رسمی محسوب میگردد.
تبصره ۲ – با افرادی که کسوری بابت سوابق خدمت دولتی گذشته خود پرداخت نکرده باشند طبق ماده ۸۵ قانون استخدام کشوری و تبصرههای آن رفتار خواهد شد. مبنای تعیین کسور بازنشستگی بابت سوابق مذکور اولین حقوق گروه و پایهای است که در تاریخ تبدیل وضع به رسمی به آنان تعلق میگیرد.
ماده ۱۱ – کمیتههای اجرایی مرحله دوم در وزارتخانهها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری مسئول اجرای این آییننامه میباشد.
برای سهولت اجرای آییننامه موضوع تبصره ماده ۱۵۰ الحاق به قانون استخدام کشوری به موارد مندرج در این دستورالعمل توجه شود.
۱ – با توجه به این که مسئولیت اجرای مقررات آییننامه موضوع تبصره ماده ۱۵۰ الحاقی به قانون استخدام کشوری به عهده کمیتههای اجرایی مرحله دوم در وزارتخانهها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری گذارده شده است بدواً کارگزینیها فهرست اسامی مستخدمین مشمول آییننامه مذکور را با قید نوع مدرک تحصیلی و سابق تجربی به منظور انطباق با طرح طبقهبندی مشاغل در کمیته مذکور مطرح نموده و پستهایی را که این قبیلمستخدمین میتوانند متصدی آن شوند تعیین و سپس فهرست پستهای مذکور را برای ایجاد به واحد تشکیلات یا واحد مربوط ارسال نمایند.
پستهای مذکور که صرف نظر از پستهای سازمانی بلامتصدی ایجاد میشوند با علامت X (ضربدر) تحت عناوین “پستهای سازمانی در اجرای ماده ۱۵۰ قانون استخدام کشوری” مشخص میگردند.
۲ – بدیهی است بعد از رسمی شدن و انتصاب افراد به پستهای با علامت X حرکت بعدی آنها از نظر استخدامی تابع مقررات قانون استخدام کشوری و طرح طبقهبندی مشاغل خواهد بود، به این ترتیب در مواردی که این مستخدمین به پستهای دیگری منصوب شوند یا بازنشسته یا آماده به خدمت گردندو غیره، پستهای با علامت X خود به خود حذف خواهد گردید و دستگاه مجاز به استخدام فرد دیگری برای این پستها نخواهد بود.
۳ – در صورتی که ظرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب آییننامه مذکور فردی به پستهای با علامت X منصوب نشد این پستها حذف خواهند شد.
۴ – چون با اجرای مقررات قانون استخدام کشوری و طرح طبقهبندی مشاغل در مورد افراد مورد بحث ممکن است دریافتی تعدادی از آنان کاهش یابد شایسته است کارگزینیها به نحو مقتضی در هر مورد مراتب را به اطلاع مستخدم برسانند تا با آگاهی آنان نسبت به صدور حکم تبدیل وضع اقدام شود.