‌قانون موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری عراق [مصوب ۱۳۵۷]

تاریخ تصویب: ۱۳۵۷/۰۳/۱۷
تاریخ انتشار: ۱۳۵۷/۰۴/۱۴

‌ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری عراق مشتمل بر یک مقدمه و نه ماده که در تاریخ ۱۸ تیرماه ۲۵۳۶ (۹ ژوییه ۱۹۷۷) در تهران به امضاء رسیده است، تصویب و اجازه مبادله آن داده می‌شود.

‌قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه ۱۶ بهمن ماه ۲۵۳۶ در جلسه روز‌ چهارشنبه هفدهم خردادماه دو هزار و پانصد و سی و هفت شاهنشاهی به تصویب مجلس سنا رسید.

‌رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی



موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری عراق

‌دولت شاهنشاهی ایران و
‌دولت جمهوری عراق
‌نظر به علاقه‌ای که به حفظ و تحکیم مناسبات دوستی و اخوت اسلامی و روابط معنوی تاریخی فیمابین دارند و
‌نظر به اینکه معتقدند بسط و توسعه این علائق از طریق همکاری در زمینه‌های فرهنگی و آموزشی و علمی ثمرات مفیدی برای هر دو طرف در بر‌خواهد داشت به شرح زیر توافق نمودند:

‌ماده ۱ – طرفین متعاهدین اهتمام خواهند نمود مناسبات و روابط فرهنگی فیمابین را در حدود قوانین و مقررات مربوطه توسعه دهند و بدین منظور:
1 – بازدید دانشمندان و استادان و دانشجویان و اعضای انجمنهای فرهنگی را از مؤسسات فرهنگی رسمی و موزه‌ها و آثار تاریخی و کتابخانه‌های‌ یکدیگر تشویق خواهند نمود.
2 – روابط میان دانشگاهها و سایر مؤسسات فرهنگی رسمی یکدیگر را تحکیم و مبادله استاد و معلم و تبادل بورسهای تحصیلی و کارآموزی را‌ پشتیبانی خواهند کرد.
3 – مدارس و مؤسسات فرهنگی موجود هر یک از طرفین متعاهدین در کشور طرف دیگر کماکان به فعالیتهای خود ادامه خواهند داد و هر یک از‌ طرفین بر اساس اصل عمل متقابل در کشور خود تسهیلات لازم را برای باز کردن مدارس و مراکز فرهنگی جدید برای طرف دیگر فراهم خواهد نمود.
4 – ادامه تحصیلات در زمینه‌های مختلف ادبی و علمی و دینی و فنی محصلین اتباع طرف دیگر را در مدارس و دانشگاههای رسمی در کشور خود‌ تسهیل خواهند نمود.
5 – برای شناسایی و تعیین ارزش گواهینامه‌های تحصیلی و درجات علمی صادره از دانشگاهها و آموزشگاههای طرف دیگر اقدامات ممکنه را به عمل‌ خواهند آورد.
6 – بازدید هیأتهای فرهنگی و آموزشی و مطبوعاتی و هنری و تیمهای ورزشی و سازمانهای جوانان و دانشجویان را تشویق خواهند کرد.


‌ماده ۲ – طرفین متعاهدین در حدود قوانین و مقررات مربوط تسهیلات ممکن را برای معرفی فرهنگ و تمدن طرف دیگر در سرزمین خود مبذول‌ خواهند داشت و به همین منظور:
1 – مبادله کتب و نشریه‌های فرهنگی و علمی و ترجمه آنها را تشویق خواهند نمود
2 – ایراد سخنرانی در زمینه دانش و فرهنگ و تشکیل نمایشگاههای هنری و علمی و ترتیب جشن جهت اجرای موسیقی و نمایشنامه و استفاده از‌ رادیو و تلویزیون و سایر وسائل ارتباط جمعی را تسهیل خواهند کرد.
3 – از انتشار مطالب زیان‌آور یا اهانت‌آمیز نسبت به طرف دیگر که با حقایق اصولی مغایرت دارد و به روابط دوستی تاریخی و حسن همجواری میان‌ دو کشور لطمه می‌زند جلوگیری خواهند نمود.
4 – همکاری در امور باستانشناسی و مبادله اطلاعات و تجربیات در این زمینه را پشتیبانی خواهند نمود.


ماده ۳ – طرفین متعاهدین همکاریهای ممکنه را در زمینه مبارزه با بیسوادی بالاخص از طریق مبادله اطلاعات و تجربیات خود تشویق خواهند نمود.


‌ماده ۴ – طرفین متعاهدین در حدود قوانین و مقررات مربوطه تسهیلات ممکنه را برای استملاک اراضی و ساختمانهای مناسب برای آموزشگاهها و‌ مؤسسات فرهنگی رسمی طرف دیگر و بر اساس معامله متقابله در سرزمین خود فراهم خواهند ساخت.


‌ماده ۵ – طرفین متعاهدین موارد زیر را از شمول کلیه مالیاتها و عوارض از جمله عوارض شهرداری و حقوق گمرکی معاف خواهند نمود:
1 – کتب و لوازم فرهنگی و علمی و وسائل سمعی و بصری طرف دیگر را که برای هدفهای فرهنگی و علمی و آموزشی وارد می‌شود.
2 – ساختمانهایی که برای استفاده مدارس و مؤسسات فرهنگی طرف دیگر لازم است.
3 – الف: فوق‌العاده و حقوقی که آموزگاران و کارمندان فرهنگی و مربیان اعزامی طرف دیگر از دولت متبوع خود دریافت می‌دارند.
ب – اثاثیه شخصی افراد مذکور که به صورت ورود موقت گمرکی از تاریخ ورود آنان تا مدت یک سال وارد کشور می‌شود.
ج – اتومبیل شخصی آنان که بر اساس ورود موقت گمرکی وارد کشور می‌شود و فقط یک اتومبیل برای هر شخص.


‌ماده ۶ – طرفین تسهیلات ممکنه را برای مسافرت اتباع یکدیگر به خاک خود برای سیاحت و زیارت بر اساس موافقتنامه‌های جداگانه فراهم خواهند‌ نمود.


‌ماده ۷ – به منظور نظارت بر اجرای موافقتنامه حاضر و تنظیم برنامه مبادلات فرهنگی کمیسیون مشترکی هر دو سال یک بار متناوباً در پایتخت یکی از‌ دو کشور تشکیل خواهد شد.


‌ماده ۸ – هر یک از طرفین این موافقتنامه را طبق قوانین داخلی خود تصویب خواهند نمود و از تاریخ مبادله یادداشت تصویب به وسیله هر دو طرف‌ لازم‌الاجراء خواهد شد.


‌ماده ۹ – این موافقتنامه از تاریخ لازم‌الاجرا شدن برای مدت پنج سال اعتبار دارد و خود به خود برای مدتهای مشابه تمدید می‌شود مگر آن که یکی از‌ طرفین لااقل سه ماه قبل از انقضاء هر دوره تمایل خود را به فسخ آن اعلام دارد.

‌این موافقتنامه در دو نسخه به زبانهای فارسی و عربی تنظیم و هر دو متن متساویاً معتبر می‌باشند.
‌تهران – به تاریخ هیجده تیر ماه ۲۵۳۶ برابر نهم ژوییه ۱۹۷۷
‌از طرف دولت شاهنشاهی ایران.
‌از طرف دولت جمهوری عراق.


‌موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و نه ماده منضم به قانون موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری عراق می‌باشد.

‌رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی