ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم بنگلادش مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده که در تاریخ ۱۷ اسفند ماه ۲۵۳۵ (۸ مارس ۱۹۷۷) در تهران به امضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز چهارشنبه ۲۵۳۶.۱۱.۵ در جلسه روز سه شنبه دوازدهم اردیبهشت ماه دو هزار و پانصد و سی و هفت شاهنشاهی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی
موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم بنگلادش
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم بنگلادش
نظر به علاقه متقابل به تحکیم روابط دوستی و همکاری در امور فرهنگی و اجتماعی و به منظور تشیید مناسبات و حفظ علائق و بسط روابط معنوی فیمابین تصمیم به انعقاد این موافقتنامه گرفته و بدین منظور نمایندگان تام‌الاختیار خود را به شرح زیر تعیین کردند:
دولت شاهنشاهی ایران جناب آقای مهرداد پهلبد وزیر فرهنگ و هنر.
دولت جمهوری مردم بنگلادش جناب آقای محمد صیفور رحمان عضو شورای مشاوران رییس جمهور.
نمایندگان نامبرده در فوق پس از ارائه و مبادله اختیارنامه‌های خود که در کمال صحت و اعتبار بود نسبت به موارد زیر موافقت نمودند:
ماده اول – طرفین متعاهدین کوشش خواهند نمود مناسبات و روابط فیمابین را با توجه و در حدود قوانین و مقررات کشور خود با استفاده از کلیه وسایل ممکنه توسعه دهند و مردم کشور خود را به فرهنگ و تمدن طرف دیگر آشنا سازند.
ماده دوم – هر یک از طرفین متعاهدین در حدود قوانین و مقررات جاری کشور خود تأسیس و ادامه فعالیت خانه‌های فرهنگی و انجمنهای فرهنگی طرف دیگر را در سرزمین خود اجازه خواهد داد.
ماده سوم – طرفین متعاهدین بازدید دانشمندان و استادان و دانشجویان و اعضای سازمانهای فرهنگی طرف دیگر را تشویق خواهند کرد و تسهیلات ممکنه را جهت دیدار آنان از موزه‌ها و آثار تاریخی و کتابخانه‌ها و مؤسسات فرهنگی خود فراهم خواهند ساخت.
ماده چهارم – هر یک از طرفین متعاهدین بازدید دانشمندان و متخصصین فنی و مهندسین طرف دیگر را از سازمانهای تحقیقات علمی و فنی خود تشویق خواهند کرد و شرکت آنان را در کنفرانس‌های علمی و سمینارهایی که در کشور هر یک از آنها تشکیل می‌گردد تسهیل خواهد نمود.
ماده پنجم – طرفین متعاهدین مبادله استادان – دانشمندان – محققان – دانشجویان و اعضای سازمانهای علمی و فرهنگی یکدیگر را تشویق خواهند کرد.
ماده ششم – طرفین متعاهدین متقابلاً موجبات اعطای بورسهای کارآموزی و تحصیلی را فراهم خواهند آورد.
ماده هفتم – طرفین متعاهدین برای تعیین ارزش گواهینامه‌های تحصیلی و درجات علمی صادره از طرف سازمانهای آموزشی دو کشور اقدامات لازم را معمول خواهند داشت.
ماده هشتم – هر یک از طرفین متعاهدین در حدود امکان تسهیلات و کمکهای لازم را برای دانشجویان طرف دیگر در سرزمین خود به منظور امکان مطالعه و تحقیق و طی دوره‌های آموزش فنی فراهم خواهد ساخت.
ماده نهم – طرفین متعاهدین همکاری‌های فیمابین را در زمینه‌های آموزشی – علمی – فنی – ادبی – هنری و سمعی بصری و نیز در امور مربوط به رادیو و تلویزیون تشویق خواهند نمود.
ماده دهم – طرفین متعاهدین تسهیلات لازم را در کشور خود برای معرفی فرهنگ و تمدن کشور طرف دیگر از طریق مبادله کتب و نشریات فرهنگی و ترجمه آنها و ایراد سخنرانی و تشکیل نمایشگاههای هنری و علمی و ترتیب جشن جهت اجرای موسیقی و نمایشنامه و استفاده از رادیو و تلویزیون و‌سایر وسایل ارتباط جمعی فراهم خواهند ساخت طرفین همچنین اطلاعات و تجربیات خود را در زمینه باستان‌شناسی مبادله خواهند کرد.
ماده یازدهم – طرفین متعاهدین بازدید هیأت‌های فرهنگی – آموزشی – مطبوعاتی – هنری و گروه‌های ورزشی را تشویق خواهند نمود.
ماده دوازدهم – طرفین متعاهدین جهانگردی بین دو کشور را تشویق خواهند کرد.
ماده سیزدهم – طرفین متعاهدین به منظور اجرای مقررات این موافقتنامه کمیسیونی مرکب از نمایندگان دو کشور تشکیل خواهند داد که هر دو سال یک بار متناوباً در تهران و داکا تشکیل خواهد شد.
ماده چهاردهم – هر یک از دو طرف متعاهد انجام تشریفاتی را که طبق حقوق داخلی خود برای لازم‌الاجرا شدن موافقتنامه حاضر ضروری می‌باشد به اطلاع طرف دیگر خواهد رسانید و این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه اعتبار خواهد یافت و به مدت پنج سال معتبر خواهد بود.
چنانچه هیچ یک از دو طرف شش ماه قبل از انقضای مدت مذکور طرف مقابل را از قصد خود دائر بر فسخ موافقتنامه مطلع ننماید موافقتنامه همچنان به اعتبار خود باقی خواهد ماند.
ولی از آن پس هر یک از دو طرف می‌تواند با اخطار قبلی ششماهه به طرف دیگر موافقتنامه را فسخ نماید.
بنا به مراتب فوق نمایندگان تام‌الاختیار دو دولت موافقتنامه حاضر را در دو نسخه اصلی هر یک به زبانهای فارسی و بنگالی و انگلیسی امضاء نمودند که هر سه متن متساویاً معتبر می‌باشند در صورت اختلاف در تفسیر متن انگلیسی مناط اعتبار خواهد بود.
به تاریخ ۱۷ اسفند ماه ۲۵۳۵ در تهران.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران – از طرف دولت جمهوری مردم بنگلادش
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده منضم به قانون موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم بنگلادش می‌باشد.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی