ماده واحده – موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت بنگلادش مشتمل بر یک مقدمه و هشت ماده که در تاریخ ۱۷ اسفند ماه ۲۵۳۵ (۸ مارس ۱۹۷۷) در تهران به امضاء رسیده تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه ۲۴ آبان ماه ۲۵۳۶. در جلسه روز شنبه هفدهم دی ماه دو هزار و پانصد و سی و شش شاهنشاهی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی
موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت بنگلادش
دولت شاهنشاهی ایران و دولت بنگلادش.
با در نظر گرفتن روابط دوستانه موجود بین دو کشور و دو ملت.
با علاقه به تحکیم بیشتر و اعتلای مناسبات دوستانه موجود بر اساس تساوی و منافع متقابل با اذعان به فوائدی که از همکاری اقتصادی و فنی نزدیکتر‌دو کشور متصور است
به شرح زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ – طرفین همکاریهای اقتصادی و فنی فیمابین را در زمینه‌هایی که به بهبود اقتصاد دو کشور کمک نماید توسعه خواهند داد.
ماده ۲ – همکاری اقتصادی و فنی بین دو کشور به طور کلی شامل توسعه و بهره‌برداری از منابع طبیعی – کشاورزی – ماهیگیری ایجاد صنایع و سایر رشته‌های مورد توافق طرفین با در نظر گرفتن امتیازات و امکانات نسبی هر یک از دو طرف خواهد بود.
ماده ۳ – طرفین کلیه اقدامات ممکن و لازم را جهت توسعه همکاریهای فنی بین دو کشور بخصوص از طریق تربیت نیروی انسانی و مبادله کارشناسان فنی و اطلاعات علمی و فنی در زمینه‌های مختلف معمول خواهند داشت.
ماده ۴ – طرفین در صورت لزوم ترتیبات مقتضی جهت تسهیل همکاری اقتصادی و فنی پیش‌بینی شده در این موافقتنامه را به عمل خواهند آورد.
ماده ۵ – طرفین بر اساس موافقتنامه حاضر به هنگام لزوم، موافقتنامه‌های خاصی منعقد نموده و یا ترتیباتی را جهت همکاری در زمینه‌های مذکور در مواد فوق یا در مورد طرح‌های خاص مورد توافق طرفین اتخاذ خواهند نمود.
ماده ۶ – طرفین همکاری اقتصادی و فنی بین اتباع حقیقی و حقوقی دو کشور را بر اساس قوانین و مقررات جاری هر یک از دو کشور تشویق خواهند نمود.
ماده ۷ – طرفین با تشکیل کمیسیون مشترک همکاریهای اقتصادی و فنی جهت تسهیل در اجرای مفاد این موافقتنامه و توسعه بیشتر همکاریهای اقتصادی و فنی بین دو کشور موافقت نمودند.
کمیسیون مشترک بنا به تقاضای یکی از طرفین و موافقت طرف دیگر متناوباً در تهران و داکا تشکیل خواهد شد.
کمیسیون می‌تواند در صورت لزوم به منظور اجرای وظایف خود به تشکیل اجزاء فرعی واحد مبادرت ورزد.
ماده ۸ – موافقتنامه حاضر از تاریخ مبادله اسناد تصویب لازم‌الاجراء خواهد گردید و تا هنگامی که یکی از طرفین تمایل خود را مبنی بر فسخ آن با دادن اطلاعیه کتبی شش ماهه به طرف دیگر اعلام ننماید کماکان به اعتبار خود باقی خواهد بود.
بنا به مراتب فوق – امضاء‌کنندگان زیر که از طرف دول متبوع خود دارای اختیارات لازم می‌باشند موافقتنامه را امضاء نمودند.
این موافقتنامه در تاریخ ۸ مارس ۱۹۷۷ در تهران در دو نسخه اصلی به زبان انگلیسی که هر دو نسخه متساویاً معتبر می‌باشد – تنظیم گردید.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران – از طرف دولت بنگلادش
منوچهر تسلیمی – نورالهدی
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و هشت ماده منضم به قانون موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت بنگلادش می‌باشد.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی