‌قانون موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری گابن

تاریخ تصویب: ۱۳۵۵/۰۹/۲۰
تاریخ انتشار: ۱۳۵۵/۱۰/۱۱

‌ماده واحده – موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری گابن مشتمل بر مقدمه و شش ماده که در تاریخ اول‌ آبان ماه ۱۳۵۴) بیست و سوم اکتبر ۱۹۷۵) در تهران به امضاء رسیده است تصویب اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده می‌شود.

‌قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه ۱۴ اردیبهشت ماه ۲۵۳۵ در جلسه‌ روز شنبه بیستم آذرماه دو هزار و پانصد و سی و پنج شاهنشاهی به تصویب مجلس سنا رسید.
‌رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی



موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری گابن

‌دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری گابن که ذیلاً متعاهدین نامیده می‌شوند، با علاقه به تحکیم و اعتلای مناسبات موجود بین دو ملت بر اساس‌ احترام متقابل، تساوی رعایت حق حاکمیت و استقلال ملی دو کشور با اذعان به فوائدی که از همکاری اقتصادی و فنی نزدیکتر دولتین متصور است،‌ به شرح ذیل موافقت می‌نمایند:

ماده ۱ – متعاهدین همکاری‌های اقتصادی و فنی فیمابین را به منظور مشارکت در توسعه اقتصاد دو کشور توسعه خواهند داد.


‌ماده ۲ – همکاری اقتصادی مندرج در موافقتنامه حاضر به طور کلی و حتی‌الامکان شامل موارد ذیل خواهد بود:
– منابع طبیعی
– تأسیسات زیربنایی اقتصادی.
– کشاورزی
– صنایع
‌و سایر رشته‌ها که متضمن منافع متقابل باشد.


‌ماده ۳ – متعاهدین کلیه اقدامات ممکن را جهت توسعه همکاری‌های فنی بین دو کشور علی‌الخصوص از طریق مبادله کارشناسان فنی و اطلاعات‌ علمی و فنی در زمینه‌های مختلف معمول خواهند داشت.


‌ماده ۴ – متعاهدین در صورت اقتضاء بر اساس موافقتنامه حاضر، توافقنامه‌های ویژه منعقد نموده و یا ترتیبات مقتضی درباره همکاری در زمینه‌های‌ مذکور فوق و نیز مشارکت در طرح‌های خاص که مورد توافق طرفین قرار گیرد. اتخاذ خواهند نمود.


‌ماده ۵ – متعاهدین به منظور انجام مقاصد مشروحه ذیل کمیسیون مختلطی تشکیل خواهند داد:
– مراقبت در اجرای موافقتنامه حاضر.
– بذل مساعی جهت تحکیم همکاری اقتصادی و فنی بین دو کشور.
– تعیین خط مشی کلی مناسبت دو کشور در زمینه‌های اقتصادی و فنی.
– تدوین پیشنهادات جهت اجرای همکاری مذکور فوق و ارائه آن به دولتین.


‌ماده ۶ – موافقتنامه حاضر به مدت پنج سال معتبر بوده و پس از آن نیز هر پنج سال یک بار به طور ضمنی تمدید می‌گردد مگر آن که هر یک از‌ متعاهدین یک سال قبل از انقضای اعتبار قصد خود را دال بر فسخ موافقتنامه به طور کلی به طرف دیگر ابلاغ نماید.

‌تهران به تاریخ یکم آبان ماه ۱۳۵۴ برابر با بیست و سوم اکتبر ۱۹۷۵ موافقتنامه حاضر در دو نسخه اصلی به زبان‌های فرانسه و فارسی تنظیم گردیده و‌ هر دو متن متساویاً معتبر است.
‌از طرف دولت شاهنشاهی ایران
از طرف دولت جمهوری گابن


‌موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده منضم به قانون موافقتنامه همکاری اقتصادی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری‌ گابن می‌باشد.

‌رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی