ماده ۱ – به منظور توسعه و تمرکز فعالیتهای تحقیقاتی در امر علوم تغذیه و صنایع غذایی و هماهنگ کردن آن با برنامههای پیشرفته جهانی، تنظیم خط مشی لازم و ارائه آن به منظور بهبود امر تغذیه همچنین تعلیم و تربیت کارشناسان در علوم تغذیه و صنایع و بهداشت و وارسی مواد غذایی انستیتو علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران بر اساس این قانون تشکیل میشود.
ماده ۲ – انستیتوی علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران که در این قانون اختصاراً “انستیتو” نامیده میشود، سازمانی است وابسته به وزارت بهداری و بهزیستی که طبق مقررات این قانون اداره خواهد شد.
ماده ۳ – ارکان انستیتو عبارت است از:
1 – هیأت امنا.
2 – رییس انستیتو.
3 – شوراهای پژوهشی و آموزشی.
4 – هیأت امناء تشکیل میشود از:
الف – وزیر بهداری و بهزیستی.
ب – هشت تن که به اعتبار سمت و مقام رسمی خود عضو هیأت خواهند بود. به شرح زیر:
وزیران علوم و آموزش عالی – آموزش و پرورش – امور اقتصادی و دارایی – صنایع و معادن – کشاورزی و منابع طبیعی – مشاور و رییس سازمان برنامه و بودجه دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور – دبیر کل شورای مرکزی دانشگاهها و مؤسسات عالی کشور.
وزیران مذکور در بند ب – و دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور میتوانند یکی از معاونان خود را برای عضویت هیأت امناء معرفی کنند.
ج – شش تن صاحب نظر و بصیر در رشتههای مختلف علوم پزشکی و بهداشت و تغذیه و صنایع غذایی که به پیشنهاد وزیر بهداری و بهزیستی و تأیید سایر اعضاء هیأت امناء با فرمان همایونی برای مدت سه سال منصوب میشوند و انتخاب مجدد آنان بلامانع است.
تبصره ۱ – رییس هیأت امناء از بین اعضاء هیأت توسط هیأت انتخاب و به پیشنهاد وزیر بهداری و بهزیستی با فرمان همایونی منصوب میگردد.
تبصره ۲ – در صورتی که هر یک از اعضاء انتصابی هیأت امناء به علت فوت یا استعفا یا هر علت دیگر از حضور در جلسات معذور باشد جانشین او به ترتیب مذکور در فوق برای بقیه مدت انتخاب میشود.
تبصره ۳ – رییس انستیتو دبیر هیأت امناء را خواهد داشت و بدون حق رأی در جلسات هیأت امناء شرکت خواهد کرد.
تبصره ۴ – نحوه تشکیل جلسات و ترتیب کار هیأت امناء طبق آییننامهای خواهد بود که به تصویب هیأت مذکور خواهد رسید.
ماده ۵ – وظایف هیأت امناء به شرح زیر است:
الف – تعیین خط مشی انستیتو با در نظر گرفتن سیاست کلی دولت در امر تغذیه و امکانات فنی و مالی کشور.
ب – انتخاب رییس انستیتو و پیشنهاد انتصاب او.
ج – تصویب سازمان انستیتو و واحدهای آموزش عالی با رعایت تبصره ۲ ماده ۸ قانون استخدام کشوری.
د – رسیدگی و تصویب بودجه انستیتو.
ه – تصویب حسابهای سالانه و ترازنامه.
و – تصویب مقررات استخدامی اعضای هیأت علمی با توجه به ضوابط شورای مرکزی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور. مشاغل آموزش و پژوهشی که مشمول مقررات استخدامی اعضای هیأت علمی میباشد پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور به تصویب هیأت امناء خواهد رسید.
ز – مقررات مربوط به پایه حقوق و حقوق بازنشستگی مستخدمین رسمی عضو هیأت علمی همان است که در مورد اعضای رسمی هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات عالی علمی دولتی به تصویب کمیسیونهای مربوط مجلسین رسیده است و مشمول تغییرات و اصلاحات بعدی آن نیز خواهد بود.
ح – تصویب آییننامههای مالی و معاملاتی پس از تأیید وزارت امور اقتصادی و دارایی.
ط – تصویب میزان فوقالعاده مخصوص برای اعضای هیأت علمی با توجه به ضوابطی که از طرف شورای مرکزی دانشگاهها و مؤسسات آموزشعالی تهیه میگردد.
ی – تصویب سایر آییننامههای اجرایی مربوط به این قانون.
ماده ۶ – شوراهای پژوهشی و آموزشی از اشخاص زیر تشکیل میشود:
الف – شورای پژوهشی دارای یازده نفر عضو میباشد که ده نفر آن از بین رؤسای بخشهای پژوهشی و اعضای هیأت علمی انستیتو و یا سایر محققان مربوط به پیشنهاد رییس انستیتو و تصویب هیأت امناء برای مدت سه سال به این سمت منصوب میگردند و نفر یازدهم رییس سازمان تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی (وابسته به وزارت کشاورزی و منابع طبیعی) خواهد بود.
ب – شورای آموزشی انستیتو دارای یازده نفر عضو میباشد که از بین مدیران گروههای آموزشی و سایر اعضاء هیأت آموزشی انستیتو به پیشنهاد رییس انستیتو و تصویب هیأت امناء به این سمت منصوب خواهند شد.
تبصره – رییس انستیتو ریاست شوراهای پژوهشی و آموزشی را عهدهدار میباشد.
ماده ۷ – وظایف شوراهای آموزشی و پژوهشی انستیتو و نحوه تشکیل جلسات و سایر امور مربوط طبق آییننامهای خواهد بود که از طرف رییس انستیتو و تهیه و پس از تصویب هیأت امنای انستیتو اجراء میشود.
ماده ۸ – رییس انستیتو از میان پزشکان متخصص در امر تغذیه و یا سایر متخصصین که درجه دکتری در رشته علوم تغذیه داشته باشند و دارای تألیفات و تتبعات علمی بوده و سابقه ریاست گروه آموزشی و یا بخش پژوهشی را داشته باشند از طرف هیأت امنا برای مدت ۵ سال انتخاب و به پیشنهاد وزیر بهداری و بهزیستی به موجب فرمان همایونی به این سمت منصوب خواهد شد و تجدید انتخاب او بلامانع است.
ماده ۹ – رییس انستیتو عالیترین مقام اجرایی انستیتو است و برای اداره امور مالی، اداری و استخدامی و فنی و سایر وظایف محول به سازمان درحدود این قانون و سایر مقررات دارای کلیه اختیارات لازم میباشد.
تبصره – رییس انستیتو میتواند تمام یا قسمتی از اختیارات خود را به هر یک از معاونان و سایر کارکنان انستیتو به مسئولیت خود واگذار نماید.
ماده ۱۰ – امور مالی و معاملاتی انستیتو جز در مورد ذیحسابی موضوع ماده ۲۴ قانون محاسبات عمومی مشمول سایر مقررات قانون مزبور و آییننامه معاملات دولتی و دیگر قوانین و مقررات مربوط به مؤسسات دولتی نخواهد بود. ترتیب رسیدگی به امور مالی و جاری و حسابها و همچنین ترتیب مصرف کلی اعتبارات و اجازه وصول درآمدهای اختصاصی طبق مقرراتی است که در حدود این قانون به وسیله انستیتو تهیه و به تصویب هیأتامناء میرسد.
ماده ۱۱ – بودجه انستیتو شامل اعتبار کمک مصوب در قانون بودجه کل کشور و درآمد حاصل از خدمات انستیتو و هدایا میباشد و مانده اعتبار بودجه هر سال به سال بعد منتقل و جزو منابع بودجه سال بعد منظور خواهد شد.
ماده ۱۲ – انستیتو در صورت لزوم میتواند با موافقت وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأت امناء و با رعایت مقررات مربوط از منابع داخلی وام دریافت نماید.
ماده ۱۳ – انستیتو مجاز است با تصویب هیأت امناء روابط پژوهشی و علمی و فنی با مؤسسات و سازمانهای مشابه داخلی و خارجی برقرار نماید و یا عضویت مؤسسات و سازمانهای مذکور را قبول کند. حق عضویت انستیتو در این قبیل مؤسسات با تأیید هیأت امنا و تصویب هیأت وزیران قابل پرداخت خواهد بود.
ماده ۱۴ – انستیتو میتواند از اشخاص حقیقی یا حقوقی داخلی و خارجی هدایایی قبول و یا در مقابل انجام خدمات حقالزحمهای طبق آییننامه مصوب هیأت امناء دریافت کند و یا بالعکس انجام پژوهشهایی را به مؤسسات صلاحیتدار داخلی و یا خارجی واگذار نماید و هزینههای مربوط را از بودجه خود پرداخت کند.
ماده ۱۵ – انستیتو مجاز است برای تأمین نیروی انسانی کارآزموده یا بالا بردن سطح معلومات پژوهشگران و کارشناسان خود کسانی را که سابقه کارهای علمی آموزشی و پژوهشی داشته باشد طبق ضوابطی که به تصویب هیأت امناء خواهد رسید برای تحصیلات عالی یا گرفتن درجه تخصص به دانشگاهها و مؤسسات پژوهشی معتبر داخلی و یا خارجی اعزام دارد.
ماده ۱۶ – انستیتو در صورت لزوم میتواند از دانشمندان و کارشناسان ایرانی خارج از کشور بر اساس ضوابطی که به تصویب هیأت امناء خواهد رسید برای انجام خدمات پژوهشی و آموزشی مورد نیاز خود حداکثر برای مدت یک سال استفاده نماید.
تبصره – انستیتو میتواند بر اساس ضوابطی که به تصویب هیأت امناء خواهد رسید برای انجام خدمات پژوهشی و آموزشی مورد نیاز ازدانشمندان و کارشناسان خارجی حداکثر برای مدت شش ماه دعوت به عمل آورد و هزینههای مربوط را پرداخت نماید و اشتغال پیش از شش ماه افراد فوقالذکر منوط به رعایت قانون استخدام متخصصان فنی خارجی مصوب ۱۳۴۹.۴.۷ خواهد بود.
ماده ۱۷ – انستیتو مجاز است طبق آییننامهای که به تصویب هیأت امناء خواهد رسید به منظور تشویق پژوهشگران و کارشناسان که اجرای طرحهای پژوهشی آنان در بهبود امر تغذیه در ایران نقش مؤثری داشته باشد جوائز یا پاداش نقدی بپردازد.
ماده ۱۸ – آییننامههای اجرایی مذکور در این قانون از طرف رییس انستیتو پیشنهاد میشود و به تصویب هیأت امناء خواهد رسید.
ماده ۱۹ – از تاریخ تصویب این قانون، قانون اجازه تأسیس مؤسسه خواربار و تغذیه ایران و مقررات مربوط به آن و اساسنامه انستیتوی خواربار و تغذیه ایران لغو میشود و انستیتوی خواربار تغذیه ایران و دانشکده علوم تغذیه وابسته به آن با کلیه مؤسسات و تجهیزات و اموال و بودجه و اعتبارات و تعهدات و کارکنان خود به انستیتوی علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران منتقل میگردد و تا زمانی که تشکیلات مقرر در این قانون و آییننامههای مربوط به تصویب نرسیده است تشکیلات و مقررات فعلی معتبر خواهد بود.
قانون فوق مشتمل بر نوزده ماده و هفت تبصره پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه ۲۵۳۵.۳.۳۱، در جلسه روز سهشنبه پانزدهم تیرماه دو هزار و پانصد و سی و پنج شاهنشاهی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی