ماده واحده – موافقتنامه همکاری در زمینه پژوهش علمی و توسعه تکنولوژی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری فدرال آلمان مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده و دو نامه ضمیمه که در تاریخ ۹ تیر ماه ۱۳۵۴ (۳۰ ژوئن ۱۹۷۵) در تهران به امضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده میشود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه ۱۳۵۴.۱۰.۲۹ (۲۵۳۴ شاهنشاهی) در جلسه روز سهشنبه چهاردهم اردیبهشت ماه دو هزار و پانصد و سی و پنج شاهنشاهی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبداله ریاضی
موافقتنامه همکاری در زمینه پژوهش علمی و توسعه تکنولوژی
بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری فدرال آلمان
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری فدرال آلمان
نظر به علاقه مشترک به بسط بیشتر روابط نزدیک و دوستانه فیمابین با توجه به تمایل متقابل برای بهبود وضع زندگی در هر دو کشور از راه گسترش تحقیقات علمی و توسعه تکنولوژی و با توجه به منافعی که از طریق همکاری نزدیک در جهت تعقیب هدفهای مذکور برای دو کشور حاصل میشود به شرح زیر توافق نمودند:
ماده ۱ –
1 – طرفین متعاهدین همکاری بین دو کشور را در زمینه تحقیقات علمی و تکنولوژیکی بسط گسترش خواهند داد.
2 – طرفین متعاهدین رشتههایی را که از نظر توسعه همکاری حائز اولویت است مشترکاً تعیین خواهند نمود.
3 – موضوع، هدف و اجرای برنامههای همکاری در هر مورد خاص منوط به انعقاد موافقتنامههای ویژه بین طرفین متعاهدین، یا سازمانهایی که از جانب آنها تعیین میگردند خواهد بود.
4 – گسترش همکاری در زمینه استفاده صلحجویانه از انرژی هستهای تحت موافقتنامه خاص که در این مورد بین سازمان انرژی اتمی ایران و وزیر فدرال آلمان پژوهش تکنولوژی منعقد میگردد صورت خواهد گرفت.
ماده ۲ –
1 – این همکاریها از طریق زیر گسترش خواهد یافت:
الف – مبادله اطلاعات.
ب – مبادله دانشمندان، محققان و پرسنل فنی.
ج – تأمین یا تهیه خدمات مشاورتی و غیره.
د – اجرای طرحهای عمرانی یا طرحهای مشترک و هماهنگ تحقیقاتی.
2 – طرفین متعاهدین تسهیلات لازم را برای انجام این گونه همکاری از طریق تأمین مواد و وسایل تا سر حد امکان فراهم خواهند نمود.
3 – تقسیم هزینههای مربوط به همکاریهای مشترک بر اساس موافقتنامههای مخصوصی که تحت بند ۳ ماده ۱ مذکور در فوق منعقد خواهد شد تعیین خواهد گشت.
ماده ۳ – به منظور تسهیل در اجرای موافقتنامه حاضر و موافقتنامههای مخصوصی که به موجب بند ۳ ماده ۱ مذکور در فوق منعقد خواهد گشت نمایندگان طرفین متعاهدین چند یک بار منظماً تشکیل جلسه داده یکدیگر را از پیشرفت فعالیتهای مورد علاقه مطلع خواهند ساخت و درباره اتخاذ تصمیمات ضروری با یکدیگر مشورت خواهند نمود و گروههای کارشناسان برای مذاکره درباره مسایل خاصی تعیین خواهند گشت.
ماده ۴ –
1 – مبادله اطلاعات مورد نظر ممکن است بین طرفین متعاهدین یا فیمابین سازمانهایی که از جانب آنها تعیین گردیدهاند به خصوص سازمانهای تحقیقاتی و مراکز اسناد تخصصی و کتابخانهها صورت خواهد گیرد.
2 – طرفین متعاهدین و یا سازمانهایی که از طرف آنها تعیین گردیدهاند میتوانند اطلاعات مکتسبه را در اختیار مؤسسات عمومی و یا بنگاههای غیرانتفاعی که توسط سازمانهای عمومی حمایت میگردد قرار دهند.
در صورتی که یکی از طرفین متعاهدین یا سازمانهایی که از جانب آن طرف تعیین شدهاند قبل از مبادله یا به هنگام مبادله اطلاعات تصمیم به محدودساختن و یا عدم ارسال اطلاعات بگیرد ارسال اطلاعات به این قبیل مؤسسات یا سایر سازمانها یا افراد بایستی ممنوع یا محدود گردد.
4 – هر یک از طرفین متعاهدین بایستی اطمینان حاصل نماید که افراد یا سازمانهایی که تحت موافقتنامه حاضر یا موافقتنامههای مخصوصی که بهمنظور اجرای این موافقتنامه منعقد میگردد اطلاعاتی دریافت میدارند این اطلاعات را در اختیار سازمانها یا افرادی که تحت این موافقتنامه یا تحت موافقتنامههای مخصوصی که بر اساس بند ۳ ماده ۱ موافقتنامه حاضر منعقد خواهد شد – مجاز به دریافت آن نمیباشند قرار ندهند.
ماده ۵ –
1 – موافقتنامه حاضر شامل موارد زیر نمیگردد:
الف – اطلاعاتی که به موجب حقوق طرفهای ثالث یا به موجب ترتیباتی که با طرفهای ثالث منعقد میگردد نمیتوان در اختیار دیگران قرارداد.
ب – اطلاعاتی که از جانب طرف متعهد سری تشخیص داده شود مگر آن که اجازه مقامات ذیصلاحیت طرف متعاهد قبلاً کسب نماید. انتقال اینگونه اطلاعات منوط به ترتیبات خاصی خواهد بود که نحوه و شرایط انتقال را تصریح نموده باشد.
2 – اطلاعاتی را که دارای ارزش بازرگانی هستند میتوان بر اساس ترتیبات خاصی که در عین حال شرائط و نحوه انتقال را تعیین نموده باشد به غیر انتقال داد.
3 – موافقتنامههای خاصی که به موجب بند ۳ ماده ۱ موافقتنامه حاضر منعقد میگردد اشخاص مجاز به دریافت اطلاعات دارای ارزش تجارتی را که در نتیجه تحقیقات و کاوشهای مشترک به دست میآیند تعیین خواهند نمود.
ماده ۶ –
1 – طرفین متعاهدین کوشش خواهند کرد تا طرفهای این همکاری حتیالامکان یکدیگر را از میزان صحت و قابل استفاده بودن اطلاعات مورد مبادله و یا مواد و تجهیزات تأمین شده آگاه سازند.
این واقعیت که طرفین متعاهدین ممکن است در چهارچوب همکاریهای حاضر سهمی در انتقال اطلاعات داشته باشند فینفسه مسئولیتی برای ایشان ایجاد نخواهد کرد.
2 – موافقتنامههای خاصی که طبق بند ۳ ماده ۱ موافقتنامه حاضر منعقد خواهد گردید بایستی در صورت لزوم مسئولیت مربوط به خسارت وارده به طرفین متعاهدین یا طرفهای ثالث در زمینه انجام همکاری موضوع این موافقتنامه پیشبینی شده باشد.
ماده ۷ – مسائل مربوط به وضع کارمندانی که تحت موافقتنامه حاضر مبادله خواهند گشت با نظر مساعد و به بهترین وجه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
ماده ۸ – موافقتنامه حاضر بر اساس قوانین و مقررات جاری در هر یک از دو کشور به مرحله اجراء در خواهد آمد و تأثیری در تعهدات بینالمللی طرفین متعاهدین نخواهد داشت.
ماده ۹ – هر گونه اختلاف مربوط به تفسیر یا اجرای موافقتنامه حاضر از طریق مذاکره بین طرفین متعاهدین حل و فصل خواهد گردید مگر آن که در موافقتنامههای ویژهای که برای اجرای موافقتنامه حاضر منعقد خواهد شد. به نحو دیگری توافق شده باشد.
ماده ۱۰ – موافقتنامه حاضر همچنین در سرزمین برلین قابل اجرا است مشروط بر آن که دولت جمهوری فدرال آلمان از تاریخ اعتبار موافقتنامه حاضر تا سه ماه اعلامی برخلاف آن به دولت شاهنشاهی ایران نکرده باشد.
ماده ۱۱ –
1 – موافقتنامه حاضر به محض آن که طرفین متعاهدین یکدیگر را از انجام تشریفات قانونی خود به منظور لازمالاجراء شدن این موافقتنامه مطلع سازند قوت اجرایی خواهد یافت.
2 – موافقتنامه حاضر برای مدت ۵ سال لازمالاجراء خواهد بود و پس از انقضای مدت مزبور برای دورههای دوساله تمدید خواهد شد مگر آن که یکی از طرفین دوازده ماه قبل از انقضای مدت تصمیم خود را دائر بر عدم تمدید موافقتنامه به اطلاع طرف دیگر رسانده باشد. این عدم تمدید نسبت به مدت اعتبار موافقتنامههای ویژه که تحت بند ۳ ماده ۱ موافقتنامه حاضر منعقد خواهد گشت بلااثر خواهد بود. پس از لغو موافقتنامه حاضر مواد آن برایمدت و میزانی که لازم تشخیص داده شود همچنان صادق خواهد بود تا اجرای موافقتنامههای ویژهای که تحت بند ۳ ماده ۱ موافقتنامه حاضر منعقدگردیده و در تاریخ فسخ این موافقتنامه در دست اجرا میباشد تأمین گردد.
3 – هر گونه اصلاحات در موافقتنامه حاضر منوط به توافق طرفین متعاهدین میباشد و با مبادله یادداشتهای سیاسی در این مورد اعتبار خواهد یافت.
این موافقتنامه در شهر تهران به تاریخ نهم تیر ماه ۱۳۵۴ در دو نسخه به زبانهای فارسی – آلمانی – و انگلیسی تهیه و تنظیم گردید که هر سه متن دارای اعتبار یکسان میباشند در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد موافقتنامه متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
از طرف دولت جمهوری فدرال آلمان
تهران – ۳۰ ژوئن ۱۹۷۵
عالیجناب
عطف به موافقتنامهای که امروز درباره همکاری علمی و فنی در امر پژوهش علمی و توسعه تکنولوژی بین دولت جمهوری فدرال آلمان و دولت شاهنشاهی ایران به امضاء رسید
– افتخار دارد که از طرف دولت جمهوری فدرال آلمان نکات ذیل را اعلام نماید:
دولت جمهوری فدرال آلمان کوشش خواهد کرد که تا در حدود مقررات مربوطه وسائل فنی و عملی وارده یا صادره در چهارچوب موافقتنامههای خاص منعقده بر طبق بند ۳ ماده ۱ – موافقتنامه فوقالاشعار را حتیالامکان از حقوق گمرکی و سایر عوارض مقرره در مورد واردات و یا صادرات معافسازد.
با تجدید احترامات فائقه
دکتر هانس گئورکویک – سفیر جمهوری فدرال آلمان
جناب آقای مرتضی قدیمینوایی – معاون امور فرهنگی و اجتماعی وزارت امور خارجه شاهنشاهی ایران – تهران
تهران – ۹ تیر ماه ۱۳۵۴ (۳۰ ژوئن ۱۹۷۵)
آقای سفیر
عطف به موافقتنامهای که امروز درباره همکاری علمی و فنی در امر پژوهش علمی و توسعه تکنولوژی بین دولت دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری فدرال آلمان به امضاء رسید افتخار دارد که از طرف دولت دولت شاهنشاهی ایران نکات ذیل را اعلام نماید:
دولت شاهنشاهی ایران کوشش خواهد کرد که در حدود مقررات مربوطه وسائل فنی و عملی وارده یا صادره در چهارچوب موافقتنامههای خاص منعقده بر طبق بند ۳ ماده ۱ موافقتنامه فوقالاشعار را حتیالامکان از حقوق گمرکی و سایر عوارض مقرره در مورد واردات و یا صادرات معاف سازد.
با تجدید احترامات فائقه
مرتضی قدیمینوایی – معاون امور فرهنگی و اجتماعی وزارت امور خارجه
جناب آقای دکتر هانس گئورکویک – سفیر جمهوری فدرال آلمان – تهران
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده و دو نامه ضمیمه منضم به قانون موافقتنامه همکاری در زمینه پژوهش علمی و توسعه تکنولوژی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری فدرال آلمان میباشد.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی