ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری کره مشتمل بر یک مقدمه و نه ماده که در تاریخ ۲۵ تیر ماه ۱۳۵۳ (۱۶ ژوییه ۱۹۷۴) بین نمایندگان مختار دو دولت در تهران به امضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده میشود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه ۱۳۵۳.۱۰.۱۶، در جلسه روز یکشنبه یازدهم اسفندماه یک هزار و سیصد و پنجاه و سه شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی
موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری کره
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری کره
نظر به علائق دوستی فیمابین و به پیروی از اصول منشور ملل متحد و هدفهای سازمان تربیتی و علمی و فرهنگی ملل متحد “یونسکو” و به منظور تشیید مناسبات فرهنگی و ایجاد حسن تفاهم بیشتر میان دو ملت ایران و کره و تحکیم روابط دوستانه موجود، تصمیم به امضاء موافقتنامه فرهنگی گرفته وبدین منظور نمایندگان تامالاختیار خود را به شرح زیر نمودند:
از طرف دولت شاهنشاهی ایران: جناب آقای عباسعلی خلعتبری
از طرف دولت جمهوری کره: جناب آقای هیون سیهاک
نمایندگان نامبرده در فوق پس از مبادله اختیارنامههای خود که در عین صحت و اعتبار بود نسبت به مواد زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ – دو طرف متعاهد برای شناخت بیشتر فرهنگ و تمدن یکدیگر و تحکیم مناسبات خود – از طریق ترتیب دادن دیدارهای متقابل و اعزام هیأتهای فرهنگی – آموزشی و علمی – کوشش خواهند نمود.
ماده ۲- دو طرف متعاهد تفاهم و همفکریی بین ملتهای خود را از راه ایجاد تسهیلات لازم در موارد زیر افزایش خواهند داد:
الف – مبادله کتاب و دیگر انتشارات فرهنگی و علمی.
ب – مبادله و پخش برنامههای فرهنگی از طریق رادیو و تلویزیون.
ج – ترتیب نمایشگاهها و اجرای برنامههای هنری هر طرف در کشور طرف مقابل.
د – بازدید روزنامهنگاران هر طرف از کشور طرف مقابل.
ماده ۳ – دو طرف متعاهد موارد زیر را تشویق خواهند نمود:
الف – مبادله استادان دانشگاه و دیگر مؤسسات آموزش عالی و همچنین محققان و متخصصان امور فرهنگی و آموزشی و علمی.
ب – مبادله دانشپژوهان و دانشجویان رشتههای ادبی و علمی و فنی بین دانشگاههای دو کشور.
ج – اهتمام در تأمین بورسهای تحصیلی و تحقیقی برای دانشجویان و دانشپژوهان طرف دیگر.
ماده ۴ – دو طرف متعاهد اجرای مسابقات ورزشی و مبادله مربیان ورزشی را تشویق خواهند نمود.
ماده ۵ – دو طرف متعاهد تأسیس انجمنهای روابط فرهنگی را طبق قوانین و مقررات جاری در کشور خود تسهیل خواهند نمود.
ماده ۶ – دو طرف متعاهد نشر اطلاعات منطبق با سوابق و حقایق تاریخی و جغرافیایی را در انتشارات خود منجمله کتب درسی و اسناد و مطبوعات نسبت به کشور طرف متعاهد دیگر ملحوظ خواهند داشت تا اتباع دو طرف درباره کشورهای یکدیگر معلومات منطبق با واقعیت به دست آورند.
ماده ۷ – دو طرف متعاهد در زمینه مبارزه با بیسوادی همکاریهای لازم را بالاخص از طریق مبادله اطلاعات و بررسی تجربیات خود تشویق خواهند نمود.
ماده ۸ – دو طرف متعاهد برای تعیین ارزش گواهینامههای تحصیلی و درجات علمی که از طرف مؤسسات آموزش عالی و آموزشگاههای دو کشور داده میشود تسهیلات لازم را فراهم خواهند کرد.
ماده ۹ – هر یک از دو طرف متعاهد انجام دادن تشریفاتی را که طبق حقوق داخلی برای لازمالاجرا شدن موافقتنامه حاضر ضروری باشد به اطلاع طرف دیگر خواهند رسانید و این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه اعتبار خواهد یافت و به مدت پنج سال معتبر خواهد بود. چنانچه هیچ یک از دو طرف شش ماه قبل از انقضای مدت مذکور طرف مقابل را از قصد خود دایر بر فسخ موافقتنامه مطلع ننماید موافقتنامه همچنان به اعتبار خود باقی خواهد ماند و حتی از آن پس هر یک از دو طرف میتواند با اخطار قبلی شش ماه به طرفدیگر موافقتنامه را فسخ نماید.
بنا به مراتب فوق نمایندگان تامالاختیار دو دولت موافقتنامه حاضر را در دو نسخه اصلی هر یک به زبانهای فارسی و کرهای و انگلیسی امضاء نمودند.
در صورت بروز اختلاف در تفسیر متن انگلیسی مناط اعتبار خواهد بود.
به تاریخ – تهران تیر ماه ۱۳۵۳ برابر با ۱۶ ژوییه ۱۹۷۴
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
از طرف دولت جمهوری کره
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و نه ماده منضم به قانون موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری کره میباشد.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی