از شعبه هفتم دیوان عالی کشور و از هیأت رسیدگی تجدیدنظر استخدامی در دیوان عالی دو دادنامه متهافت در دو مورد مشابه در امر استخدامی (از لحاظ احتساب خدمت زیر پرچم جزء سوابق خدمت اداری) صادر گردیده که ذیلاً توصیف می‌گردد:
۱- دادنامه شماره ۱۴۲-۳/۲/۱۳۴۸ صادر از شعبه هفتم دیوان عالی کشور مربوط به آقای
علی مهدوی طوسی است و موضوع آن این است که نامبرده به شورای سازمان امور اداری و
استخدامی کشور شکایت نموده و خواسته است که وزارت بهداری خدمت زیر پرچم او را جز
سابقه خدمت رسمی او احتساب نماید شورای سازمان در مورد شکایت چنین رأی داده است:
(نظر به این که به حکایت محتویات پرونده شاکی به موجب ابلاغ ۶۳۲۱۷/۴ مورخ ۱۹/۲/
1347 به خدمت رسمی دولت پذیرفته شده و خدمت زیر پرچم را در سال ۱۳۴۰ و قبل از ورود
به خدمت رسمی انجام داده و با توجه به بند «ج»ماده (۱۲۴) لایحه قانونی استخدام
کشوری مصوب ۳۱/۳/۱۳۴۵ که در توضیحات حالات مختلف استخدامی حال خدمت زیر پرچم را
وضع مستخدمی می‌داند که به خدمت زیر پرچم مشغول است و همچنین ماده (۱۲۵) همان
قانون که مقرر می‌دارد (در صورتی که مستخدم رسمی به خدمت زیر پرچم احضار شود مدت
خدمت زیر پرچم جز سابقه خدمت او محسوب می‌شود) و مستفاد از دو ماده مذکور این است
که دولت فقط مدت خدمت زیر پرچم مستخدمی را که برای انجام خدمت نظام وظیفه احضار
شده جز سابقه خدمت محسوب می‌دارد و نسبت به کسانی که قبل از ورود به استخدام دولت
مطابق مقررات لایحه قانونی فوق الذکر خدمت زیر پرچم را انجام داده‌اند از نظر
احتساب دولت مطابق مقررات لایحه قانونی فوق الذکر خدمت زیر پرچم را انجام داده‌اند
از نظر احتساب مدت مزبور قانوناٌ تعهدی ندارد و چون ماده (۱۴۸) قانون نامبرده
مقررات و قوانین مغایر با این قانون را از تاریخ تصویب ملغی الاثر دانسته است
بنابراین از طرف وزارت طرف شکایت عملی برخلاف مقررات انجام نگرفته و به رد شکایت
اظهار نظر می‌شود). دادخواست تجدید نظر شاکی نسبت به رأی مزبور پس از طی تشریفات
قانونی در تاریخ ۲۶/۱/۱۳۴۸ در شعبه هفتم دیوان عالی کشور مورد رسیدگی قرار گرفته و
طبق دادنامه مورد گفتگو چنین رأی داده شده است:
«اعتراضات متقاضی تجدیدنظر با توجه به جهانی که مبنای رأی شورای سازمان امور اداری
قرار گرفته غری وارد تشخیص و حکم صادره به اتفاق آرا تأیید می‌گردد». ۲- دادنامه
شماره ۱۰۸۶ مورخ ۲۶/۹/۱۳۵۱ از هیأت رسیدگی تجدیدنظر در دیوان عالی راجع به آقای
فرج ا… ضمیری موضوعاَ این است که نامبرده به شورای سازمان امور ادرای و استخدامی
کشور شکایت کرده که در تاریخ ۱۰/۱۲/۱۳۴۵ به خدمت وزارت بهداری درآمده و او را در
گوره ۲ قرار داده‌اند در حالی که می‌باید در گروه ۴ قرار گیرد ولی علاوه بر تقاضای
ارتقا به گوره (۴) احتساب مدت خدمت زیر پرچم خود را که به حساب نیاورده‌اند خواسته
است هیأت نامیرده رسیدگی، شکایت او را در مورد گروه شغلی وارد ندانسته برای احتساب
مدت خدمت زیر پرچم نامبرده هم جواز قانونی موجود ندیده و در نتیجه شکایت را مردود
اعلام داشته است. در پی شکایت شاکی از رأی هیأت مزبور هیأت رسیدگی تجدیدنظر در
دیوان عالی کشور به موضوع رسیدگی کرده و طبق دادنامه شماره بالا شکایت شاکی را در
مورد خدمت وظیفه بدین عبارت وارد دانسته است. (تبصره ۲ از ماده (۲)قانون متمم دو
دوازدهم آذر و دی ۱۳۲۳ راجع به احتساب خدمت نظام وظیفه در مقام اجرا با مقررات
لایحه قانونی استخدام کشوری مغایر به نظر نمی‌رسد و شکایت در حدود تبصره مزبور
وارد است) متن تبصره مورد استناد هیأت تجدید نظر چنین است: (مدت خدمت وظیفه کلیه
کارمندان به طور کلی جزء سابقه و برای ارتقای آنها محسوب می‌شود). (در مورد دیگر
شکایت درباره گروه شغلی هیأت تجدیدنظر رد شکایت شاکی را بلااشکال شناخته و تأیید
نموده است). چنان که ملاحظه می‌شود تهافت و تخالف دو رأی صادره از دیوان عالی کشور
در دو مورد مشابه آشکار است، شعبه هفتم دیوان عالی کشور احتساب خدمت زیر پرچم قبل
از ورود به خدمت دولت را در سابقه خدمت مغایر با مقررات قانون استخدام کشوری
دانسته است. در صورتی که هیأت رسیدگی تجدیدنظر اجرای تبصره (۲) از ماده (۲) قانون
متمم قانون دو دوازدهم آذر و دی ماه ۱۳۲۳ را در احتساب خدمت زیر پرچم جزء سابقه
مدت دولتی به طور مطلق و کلی، مغایر با قانون استخدام کشوری نشناخته است. بنا به
مراتب بالا و با توجه به قانون وحدت رویه قضایی مصوب تیرماه ۱۳۲۸ اقتضا دارد هیأت
عمومی دیوان عالی کشور به رأی اتخاذ رویه واحد نسبت به موضوع اظهرا نظر فرمایند.
به تاریخ روز چهارشنبه ۴/۱۰/۱۳۵۳ هیأت عمومی دیوان عالی کشور به ریاست جناب آقای
ناصر یگانه ریاست کل دیوان عالی کشور تشکیل گردید و پس از طرح و بررسی اوراق
پرونده و قرائت گزارش و استماع عقیده جناب آقای دادستان کل کشور مبنی بر: با اطلاق
و عموم تبصره (۲) از ماده دوم قانون دو دوازدهم آذر و دی ماه ۱۳۲۳ مدت خدمت زیر
پرچم قبل از استخدام به خدمت دولت جزء خدمت دولت قابل احتساب است.
رأی هیأت عمومی دیوان عالی کشور
ماده (۱۲۴) لایحه قانون استخدام کشوری در توضیح حالات مختلفه استخدامی و ماده (۱۲۵) این قانون راجع به احضار حین خدمت هیچ یک مسقط حق ثابت مستخدمین طبق تبره (۲) از ماده (۲) متمم قانون دو دوازدهم آذر و دی ماه ۱۳۲۳ نیست زیرا تبصره مزبور مقرر می‌دارد (مدت خدمت وظیفه کلیه کارمندان به طور کلی جزء سابقه و برای ارتقای آنها محسوب می‌شود) و این تبصره در مقام اجرا با مادتین فوق الذکر و مقررات دیگر لایحه قانون استخدام کشوری مغایرت ندارد بنابراین رأی تجدیدنظر دایر به قبول احتساب مدت خدمت وظیفه انجام شده قبل از استخدام صحیح است.