قانون موافقتنامه همکاری فرهنگی و علمی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سنگال

تاریخ تصویب: ۱۳۵۳/۰۹/۱۱
تاریخ انتشار: ۱۳۵۳/۰۹/۲۵

‌ماده واحده – موافقتنامه همکاری فرهنگی و علمی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سنگال مشتمل بر یک مقدمه و پنج ماده‌ که در تاریخ ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۲ – (۱۱ فوریه ۱۹۷۴) بین نمایندگان مختار دو دولت در داکار به امضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد‌ تصویب آن داده می‌شود.

‌قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه ۱۴ خردادماه ۱۳۵۳ در جلسه روز‌ دوشنبه یازدهم آذرماه یک هزار و سیصد و پنجاه و سه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
‌رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی



موافقتنامه همکاری فرهنگی و علمی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سنگال

‌دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سنگال
‌با تمایل به تحکیم روابط دوستانه موجود بین دو کشور و تعیین حدود کلی همکاری فیمابین در زمینه‌های فرهنگی و علمی و فنی.
‌نمایندگان تام‌الاختیار خود را در این خصوص انتخاب نمودند و نمایندگان مزبور نسبت به مراتب زیر توافق کردند:

‌ماده ۱ – طرفین متعاهد تصمیم گرفتند که در اجرای این موافقتنامه که مبنای همکاریهای فیمابین خواهد بود طبق روشهایی که بعداً موجب ترتیبات‌ تکمیلی تعیین می‌گردد در زمینه‌های فرهنگی و علمی و فنی همکاری نمایند.


‌ماده ۲ – کمیسیون مختلطی مرکب از تعداد مساوی از نمایندگان طرفین متعاهد اقداماتی را بالاخص از طرق ذیل که موجب تحقق همکاری فرهنگی و‌ علمی و فنی بین دو دولت می‌باشد مورد بررسی قرار خواهد داد.
‌الف – مبادله استاد و سایر اعضاء کادر آموزشی.
ب – مبادله کارشناسان مأمور شرکت در دوره‌های مطالعاتی با همکاری در زمینه آموزش کارمندان سازمانهای علمی و فنی با فراهم آوردن کمک فنی در‌مورد مسایل خاص.
ج – تشکیل سمینارها و دوره‌های کارآموزی تکمیلی و اعطاء بورس تحصیلی.
‌د – مبادله مدارک علمی و تشکیل کنفرانسها و تنظیم برنامه‌های رادیویی و نمایش فیلم‌های ملی یا هر نوع وسیله انتشار اطلاعات فرهنگی و فنی و‌ علمی.
ه – تنظیم برنامه برای مسافرتهای جمعی دانشجویان و مسابقات ورزشی.
‌و – هر نوع همکاری فرهنگی و فنی و علمی دیگری که در مورد توافق واقع شود.


‌ماده ۳ – افرادی که در حدود موافقتنامه حاضر از طرف یکی از طرفین متعاهد جهت همکاری در اختیار طرف متعاهد دیگر قرار می‌گیرند در مدت‌ مأموریتشان در سرزمین طرف متعاهد دیگر تابع مقررات قرارداد نمونه‌ای خواهند بود که طرفین بعداً در مورد آن توافق خواهند نمود.


‌ماده ۴ – کمیسیون مختلط حداقل در سال یک بار متناوباً در یکی از دو پایتخت‌ها تشکیل جلسه خواهد داد.
‌کمیسیون مختلط تصمیمات و توصیه‌های خود را تسلیم مقامات ذیصلاحیت هر یک از طرفین متعاهد خواهد کرد.


‌ماده ۵ – موافقتنامه حاضر از هنگامی که طرفین معظم متعاهد انجام تشریفات قانونی مربوطه خود را متقابلاً به یکدیگر اطلاع داده باشند لازم‌الاجراء‌ خواهد شد.
‌مدت اعتبار موافقتنامه حاضر از تاریخ لازم‌الاجراء شدن آن سه سال می‌باشد.
‌پس از انقضای مدت مزبور موافقتنامه ممکن است به طور ضمنی برای مدت سه سال تمدید گردد مگر آنکه شش ماه قبل از پایان مدت اعتبار یکی از‌ طرفین متعاهد کتباً قصد خود را مبنی بر عدم تمدید به طرف دیگر اعلام کرده باشد.
‌در صورتی که موافقتنامه تمدید نگردد وضع افرادی که در تاریخ اعلام عدم تمدید از مزایای آن برخوردار بوده‌اند تا پایان دوره سالانه جاری و بورسیه‌ها‌ تا پایان سال تحصیلی یا دانشگاهی جاری تغییر نخواهد یافت.

‌داکار – به تاریخ ۲۲ بهمن ۱۳۵۲ برابر ۱۱ فوریه ۱۹۷۴ در دو نسخه به زبانهای فارسی و فرانسه که هر دو متن متساویاً معتبرند تنظیم گردید.
‌از طرف دولت شاهنشاهی ایران
از طرف دولت جمهوری سنگال


‌موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و پنج ماده منضم به قانون موافقتنامه همکاری فرهنگی و علمی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت‌ جمهوری سنگال می‌باشد.

‌رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی