دولت شاهنشاهی ایران (که از این پس “طرف ایرانی” نامیده میشود) و دولت جمهوری دموکراتیک سودان (که از این پس “طرف سودانی” نامیده میشود) نظر به علاقهای که نسبت به پیشبرد و توسعه روابط اقتصادی فیمابین دارند و با توجه به پروتکل نخستین اجلاسیه کمیسیون مشترک ایران و سودان در زمینه همکاریهای بازرگانی و اقتصادی مورخ ۱۴ مارس ۱۹۷۴ به شرح زیر توافق نمودند:
ماده اول – طرف ایرانی اعتباری به دلار آمریکایی در اختیار طرف سودانی قرار میدهد تا تسهیلات لازم را برای خریدهایی که ظرف یک سال از تاریخ اول آوریل ۱۹۷۴ طرف سودانی در زمینه نفت خام ایران از صادرکنندگان سنتی خود به عمل میآورد فراهم سازد. خریدهای مذکور از یکصد هزار تن متر مکعب یک نفت خام ایران در هر ماه تجاوز نخواهد کرد.
ماده دوم – اعتبار مذکور در ماده اول فوق، هیچ گاه نباید از دو سوم ارزش فوب هر محموله نفت خام ایران که از اول آوریل ۱۹۷۴ توسط سودان خریداری میشود تجاوز نماید.
یکسوم باقیمانده ارزش فوب هر محموله، توسط سودان از محل منابع خود که خارج از این موافقتنامه میباشد پرداخت خواهد گردید.
ماده سوم – به اعتبار مذکور بهرهای به نرخ پنج درصد (۵%) در سال نسبت به مانده
بازپرداخت نشده اعتبار تعلق خواهد گرفت که از اول آوریل ۱۹۷۵ سالیانه توسط طرف
سودانی به دلار آمریکایی پرداخت خواهد شد.
ماده چهارم – بازپرداخت مبلغ اصل اعتبار مذکور در فوق دارای یک دوره مهلت سهساله
خواهد بود و به دلار آمریکایی در شش قسط مساوی متوالی سالیانه که سررسید اولین قسط
اول آوریل ۱۹۷۸ و سررسید آخرین قسط آن اول آوریل ۱۹۸۳ میباشد انجام خواهد گرفت،
مگر این که قبل ازبازپرداخت هر قسط تمام یا قسمتی از مبلغی که باید بازپرداخت شود
به وسیله ترتیباتی که بین طرفین موافقتنامه داده خواهد شد به وسیله طرف ایرانی به مصرف خرید کالاهای طرف سودانی برسد.
ماده پنجم – کلیه قراردادها، صورتحسابها، اعتبارات اسنادی و سایر مدارک مربوط به این موافقتنامه به دلار آمریکایی خواهد بود.
ماده ششم – بانک مرکزی ایران، که به عنوان عامل طرف ایرانی عمل مینماید، در
دفاتر خود یک حساب اعتبار به نام “حساب اعتبار دولت جمهوری دموکراتیک سودان”
افتتاح و نگهداری خواهد کرد. بانک سودان، که به عنوان عامل طرف سودانی عمل
مینماید از این حساب استفادهخواهد کرد. وجوهی که در اجرای پرداختهای مورد
درخواست بانک سودان به بدهکار این حساب ریخته میشود مؤید پرداختهایی است که طبق این موافقتنامه توسط طرف ایرانی به عمل میآید.
بانک مرکزی ایران مبلغ هر یک از این پرداختها را با بهره متعلقه به حساب بدهکار و
هر یک از پرداختهای بابت اصل و بهره متعلقه مربوط را به تفکیک واریزهای مربوط به حساب بستانکار خواهد گذارد.
ماده هفتم – چنانچه طرف سودانی در هر یک از پرداختهای بابت اصل یا بهره حساب
اعتبار که در ماده ششم این موافقتنامه تعریف شده است، ظرف شصت (۶۰) روز پس از این
که سررسید مربوطه فرا رسید قصور نماید، طرف ایرانی به اختیار خود میتواند از طریق
اخطار کتبی به طرف سودانیجمع مبلغ اصل بازپرداخت نشده اعتبار را همراه با بهره
متعلقه فوراً حال و قابل پرداخت اعلام نماید.
ماده هشتم – پرداخت هر یک از هزینهها یا تمام آنها از جمله هر گونه حق ثبت،
مالیات، عوارض، عوارض گمرکی، کسور یا کسور ذخیرهشونده کهدر حال حاضر یا بعداً
توسط هر مقام مرکزی یا محلی سودان در مورد این موافقتنامه وضع شود به عهده طرف
سودانی خواهد بود به طوری که کلیه مبالغی که به موجب این موافقتنامه به طرف ایرانی
قابل پرداخت میباشد به صورت کامل و معاف از هر گونه کسوری پرداخت شود.
ماده نهم – طرف سودانی موافقت مینماید که از تاریخ تنفیذ این موافقتنامه و تا
زمانی که هر مبلغ موضوع این موافقتنامه پرداخت نشده باشد تعهدات طرف سودانی در
قبال این موافقتنامه با کلیه بدهیهای دیگر طرف سودانی برای هر گونه اعتباری که
تحصیل نموده و همچنین با تعهدات دیگر طرف سودانی ناشی از ضمانتهای مربوط به
پولهایی که استقراض نموده است، بدون این که به دلیل اولویت تاریخ صدور یا وثیقه
مربوطه یا هر گونه شرایط دیگری نسبت به یکدیگر امتیاز داشته باشند برابر خواهد بود.
ماده دهم – هر گونه اختلافی که احیاناً از تفسیر یا اجرای این موافقتنامه بروز
نماید به طور دوستانه از طریق مذاکره مستقیم حل و فصل خواهد شد. چنانچه طرفهای
مربوط از طریق چنین مذاکرهای به نتیجه نرسند این اختلاف تحت مقررات سازش و داوری
اتاق بازرگانی بینالمللی توسط یک یا چندداور که طبق مقررات مذکور تعیین میشوند حل و فصل خواهد گردید.
محل داوری پاریس، فرانسه یا هر مکان دیگری که مورد توافق طرفین قرار گیرد خواهد
بود. قضاوت درباره این حکم را میتواند به هر محکمه ذیصلاحی ارجاع نمود یا این که
میتوان از چنین محکمهای پذیرش حکم مزبور و صدور دستور اجرای آن را (بسته به مورد) درخواست نمود.
ماده یازدهم – این موافقتنامه و حقوق و تعهدات عاقدان این موافقتنامه تابع قوانین ایران بوده و بر اساس قوانین مورد استنباط و تفسیر قرار خواهد گرفت.
ماده دوازدهم – بانک مرکزی ایران و بانک سودان به منظور اجرای این موافقتنامه به اتخاذ یک روش فنی بانکی موافقت دارند.
ماده سیزدهم – این موافقتنامه پس از مبادله اسنادی بین طرفین موافقتنامه دال بر تصویب موافقتنامه توسط مقامات صلاحیتدار دو کشور، به مرحله اجراء گذارده خواهد شد.
ماده چهاردهم – کلیه مکاتبات مربوط به این موافقتنامه به نشانیهای زیر خواهد بود:
1 – نشانی طرف ایرانی:
وزارت دارایی
تهران – ایران
نشانی تلگرافی:
وزارت دارایی- تهران
2 – نشانی طرف سودانی:
وزارت دارایی و اقتصاد کشور.
خارطوم، سودان
نشانی تلگرافی:
مالیسودان – خارطوم
این موافقتنامه در تهران در دو نسخه به زبان انگلیسی که هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان میباشد امضاء گردید.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
از طرف دولت جمهوری دموکراتیک سودان
قرارداد فوق مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده در اجرای قانون اجازه اعطای وام و اعتبار به دولتها و مؤسسات خارجی و بینالمللی پس از تصویب کمیسیون دارایی مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه ۱۳۵۳.۵.۲۱، در جلسه روز سهشنبه بیست و دوم مردادماه یک هزار و سیصد و پنجاه و سه شمسی به تصویب کمیسیون دارایی مجلس شورای ملی رسیده است.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی