ماده واحده – موافقتنامه همکاری اقتصادی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم لهستان مشتمل بر یک مقدمه و ۱۵ ماده و دو فهرست ضمیمه که در تاریخ بیست و هشتم اردیبهشت ماه ۱۳۵۲ برابر هیجدهم مه ۱۹۷۳ در ورشو به امضاء نمایندگان دولتین رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ چهارشنبه ۱۳۵۲.۱۱.۲۴ در جلسه روز سه‌شنبه بیست و هشتم اسفندماه یک هزار و سیصد و پنجاه و دو شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی
موافقتنامه همکاری اقتصادی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم لهستان
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم لهستان با توجه به توسعه بیشتر مناسبات اقتصادی دو جانبه بین دو کشور بر اساس منافع متقابل در موارد زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ –
1 – دولت جمهوری مردم لهستان اعتباری که به مبلغ ۷۰۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال (هفت بیلیون ریال) به دولت شاهنشاهی ایران واگذار خواهد نمود.
2 – این اعتبار طبق ماده ۵ موافقتنامه به منظور تأمین ۹۵% (نود و پنج درصد) از ارزش فوب یا ارزش تحویل مرز لهستان کارخانجات کامل ماشین‌آلات، تجهیزات، قطعات یدکی اولیه مربوط به کالاهای مذکور و همچنین خدمات متخصصین لهستانی برای نصب، شروع و دوره آزمایشی کارخانجات کامل که از لهستان تحویل داده می‌شود و هزینه‌های اسناد فنی مربوط، پروانه‌ها و دانش فنی، که تماماً طبق فهرست اسمی شماره ۱ تعیین شده و منضم به این موافقتنامه می‌باشد خواهد بود.
3 – چنانچه واردکننده ایرانی تحت قرارداد مشمول این موافقتنامه تحویل ماشین آلات و تجهیزات، خدمات یا اسناد معینی را از کشور ثالثی درخواست نماید شرایط این موافقتنامه در این مورد قابل اجرا نخواهد بود.
4 – هزینه‌های محلی مربوط به اجرای قراردادهایی که تحت این موافقتنامه منعقد می‌شود مشمول این اعتبار نخواهد بود.
ماده ۲ – قراردادهای مربوط به استفاده از اعتبار مذکور در ماده یک موافقتنامه از طریق مذاکرات مستقیم بین سازمانها، مؤسسات و شرکتهای دو کشور که از طرف لهستان به وسیله وزارت بازرگانی خارجی و از طرف ایران به وسیله وزارت دارایی یا وزارت اقتصاد معرفی خواهد شد منعقد می‌گردد. چنانچه واردکننده ایرانی یک سازمان دولتی باشد از طرف وزارت دارایی و اگر از بخش خصوصی باشد از طرف وزارت اقتصاد معرفی خواهد شد.
ماده ۳ – دولت جمهوری مردم لهستان اجازه صدور کالا تحت ماده یک این موافقتنامه و دولت شاهنشاهی ایران اجازه ورود لازم را بر اساس قوانین و مقررات جاری هر مملکت صادر خواهند نمود.
ماده ۴ – قراردادهای تحویل کالا تحت این موافقتنامه به ریال ایران ذکر خواهد شد.
قراردادها برای استفاده از اعتبار نبایستی دیرتر از ۳۱ دسامبر ۱۹۷۵منعقد شود.
مدت استفاده از اعتبار ممکن است با توافق طرفین تمدید گردد.
ماده ۵ – شرایط پرداخت پیش‌بینی شده در هر یک از قراردادها که تحت این موافقتنامه منعقد می‌گردد به شرح زیر خواهد بود:
الف – ۲.۵% (دو و نیم درصد) از ارزش فوب یا تحویل مرز لهستان هر قرارداد ظرف ۶۰ روز از امضای قرارداد مربوطه نقداً پرداخت خواهد شد.
ب – ۲.۵% (دو و نیم درصد) از ارزش فوب یا تحویل مرز لهستان هر تحویلی نقداً در مقابل ارائه اسناد مورد نیاز قرارداد مربوط به وسیله اعتبار اسنادی غیر قابل برگشت که به وسیله بانک مرکزی ایران یا هر بانک مجاز ایرانی نزد بانک هندلوی – و – ورشوا – اس – آ افتتاح می‌شود پرداخت خواهد شد.
پ – ۹۵% (نود و پنج درصد) از ارزش فوب یا تحویل مرز لهستان هر قرارداد در ۱۲ قسط متساوی سالانه پرداخت خواهد شد.
ت – حداقل ارزش هر قرارداد که تحت این موافقتنامه منعقد می‌شود باید ۳۵۰۰۰۰۰۰ (سی و پنج میلیون) ریال ایران باشد.
اولین قسط بعد از ۱۲ ماه از تاریخ صدور اسناد حمل، یا هر نوع اسناد تحویل دیگری که در قرارداد مربوط پیش‌بینی شده باشد پرداخت خواهد شد.
در مورد کارخانجات صنعتی کامل اولین قسط بعد از ۱۲ ماه از تاریخ صدور اسناد حمل یا سایر اسناد مربوط به تحویل آخرین قسمت اساسی محموله مورد نیاز برای به کار افتادن کارخانه طبق برنامه تنظیمی پیش‌بینی شده در هر قرارداد پرداخت خواهد شد.
حمل آخرین محموله اساسی به وسیله صادرکننده کتباً تأیید خواهد شد.
هر کدام از اقساط باقیمانده بعد از انقضای مدت یک سال متوالیاً در همین تاریخ پرداخت خواهد شد.
بازپرداخت قسمت استفاده شده از اعتبار و همچنین بهره مربوط به وسیله صدور برواتی که صحیحاً به وسیله صادرکننده به عهده واردکننده کشیده شده و مورد قبول اخیر قرار گرفته تأمین خواهد شد.
هنگامی که واردکننده یک سازمان دولتی باشد و به وسیله وزارت دارایی ایران برای استفاده از اعتبار مجاز شناخته شده باشد، وزارت مزبور پرداخت بروات قبولی نوشته شده را تضمین خواهد نمود و در صورتی که واردکننده معرفی شده یک مؤسسه خصوصی باشد، بروات به وسیله ضمانتنامه صادره طبق مقررات جاری ایران به وسیله یکی از بانکها که توسط بانک مرکزی ایران بدین منظور مجاز شناخته شده باشد تضمین خواهد شد.
تعهدات مربوط به ضمانتنامه‌های مذکور در هر موقع محدود به ارزش کالاهای تحویل شده است و میزان آن خود بخود با مبالغ پرداخت شده بابت اصل و بهره تقلیل می‌یابد.
تاریخ صدور بارنامه‌های مربوط، صورتحسابهای ماهانه یا هر نوع اسناد دیگری که در قراردادهای انفرادی پیش‌بینی شده تاریخ استفاده از اعتبار تلقی خواهد شد و شروع محاسبه بهره از همان تاریخ خواهد بود.
تمام پرداختهای مربوط به این موافقتنامه بایستی بر اساس ماده یازده صورت گیرد.
ماده ۶ – بانک هندلوی – و – ورشوا – اس – آ که از طرف دولت جمهوری مردم لهستان عمل می‌کند در دفاتر خود به نام بانک مرکزی ایران که از طرف دولت شاهنشاهی ایران عمل می‌کند یک “حساب اعتبار” برای هر قرارداد انفرادی به منظور نگاهداری حساب کالاهای تحویل شده طبق قراردادهای مربوط افتتاح خواهد نمود.
به این حسابهای هیچ گونه هزینه یا کارمزدی تعلق نخواهد گرفت.
هنگام ارائه صورتحساب، اسناد حمل و سایر مدارک مربوط به تحویل کالا طبق ماده ۱ و چنانچه منطبق با شرایط قراردادهای مربوطه باشد بانک هندلوی – و – ورشوا – اس – آ معادل ۹۵% (نود و پنج درصد) از قیمت فوب یا تحویل مرز لهستان هر یک از محمولات را به بدهکار حسابهای مذکور منظور نموده و برگ بدهکار را به بانک مرکزی ایران ارسال خواهد نمود.
بانک مرکزی ایران که حسابهای مربوط را در دفاتر خود باز نموده، با دریافت اعلامیه بدهکار متقابلاً اقلام را در حسابهای خود ثبت خواهد نمود.
ماده ۷ – به اعتباری که از محل این موافقتنامه مورد استفاده قرار می‌گیرد بهره‌ای معادل ۲.۵% (دو و نیم درصد) در سال تعلق خواهد گرفت. بهره مزبور از تاریخ استفاده از اعتبار طبق ماده ۵ بالا تا سررسید اقساط مربوطه محاسبه خواهد شد.
مبلغ بهره‌هایی که بدین ترتیب محاسبه می‌گردد جزو بروات مذکور در ماده ۵ خواهد بود.
ماده ۸ – تمام اقساط اعتبار و بهره متعلقه تحت این موافقتنامه و همچنین پرداختهایی که در بند الف و ب ماده ۵ منظور شده است از هر گونه مالیات و عوارض وضع شده در ایران معاف خواهد بود.
ماده ۹ – پرداختهای پیش‌بینی شده در پاراگرافهای “الف” و “ب” ماده ۵ و مبالغ پرداخت شده بابت بازپرداخت اعتبار و همچنین پرداخت بهره به‌بستانکار حساب مخصوصی که در بانک مرکزی ایران به نام بانک هندلوی – و – ورشوا – اس – آ باز خواهد شد منظور می‌گردد و این حساب از هر‌گونه هزینه بانکی معاف خواهد بود. بانک هندلوی – و – ورشوا – اس – آ حساب مطابق آن را باز خواهد نمود و اقلام مربوطه را در حساب ثبت خواهد کرد.
ماده ۱۰ – قیمت کالاهایی که تحت شرایط این موافقتنامه تحویل می‌گردد و بین سازمانهای صلاحیتدار ایرانی و لهستانی در قراردادهای مربوط مورد توافق قرار می‌گیرد باید بر اساس قیمتهای قابل رقابت در بازارهای جهانی باشد.
ماده ۱۱ –
1 – مبالغی که به حساب مخصوص منظور می‌شود به وسیله طرف لهستانی به شرح زیر مورد استفاده قرار خواهد گرفت. ۷۰ (هفتاد) درصد برای خرید نفت خام از شرکت ملی نفت ایران.
30 (سی) درصد برای خرید کالاهای ساخته شده ایران طبق فهرست اسمی شماره ۲ ضمیمه این موافقتنامه.
2 – شرایط تحویل نفت خام و همچنین کالاهای ساخته شده در هر یک از قراردادهایی که بین سازمانها، شرکتها و مؤسسات مربوطه دو کشور منعقد می‌شود قید خواهد شد.
3 – طرفین نهایت سعی خود را برای فراهم نمودن ترتیبات لازم منجمله صدور اجازه صادرات و واردات که ممکن است مورد لزوم برای انجام خریدها طبق بند ۱ این ماده باشد به کار خواهند برد.
4 – در صورتی که در دوره اجرای مفاد بند ۱ این ماده موضوعاتی پیش آید طرفین اقداماتی را که در ماده ۱۳ این موافقتنامه پیش‌بینی شده است فوراً به‌عمل خواهند آورد. چنانچه راه حل مورد قبول طرفین پیدا نشود موجودی حساب مخصوص به حسابهای موافقتنامه پرداخت موجود بین دو کشور منتقل خواهد شد.
ماده ۱۲ – بانک مرکزی ایران و بانک هندلوی – و – ورشوا – اس – آ ظرف دو ماه از تاریخ اجرای این موافقتنامه نسبت به ترتیبات بانکی مربوط به اجرای این موافقتنامه توافق خواهند نمود.
ماده ۱۳ – به منظور تسهیل اجرای صحیح و کامل این موافقتنامه چنانچه احتیاجی باشد دو دولت با یکدیگر مشورت خواهند نمود. در چنین موردی طرفین نمایندگان مجاز خود را تعیین خواهند نمود که به درخواست یکی از طرفین در ورشو یا تهران متناوباً ملاقات نمایند.
ماده ۱۴ – هر گونه اختلافی که در مورد اجرا یا تفسیر این موافقتنامه به وجود آید از طریق مذاکرات مستقیم بین مقامات صلاحیتدار دو کشور حل و فصل خواهد شد.
ماده ۱۵ – این موافقتنامه از تاریخ مبادله یادداشت مبنی بر تأیید تصویب آن از طرف مقامات صلاحیتدار دو کشور به مورد اجراء گذاشته خواهد شد و تا انجام کلیه تعهدات ناشی از آن معتبر خواهد بود.
این موافقتنامه در تاریخ ۱۸ ماه مه ۱۹۷۳ در ورشو و در دو نسخه اصلی به زبان انگلیسی تنظیم و به امضاء رسید که هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان می‌باشد.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران – از طرف دولت جمهوری مردم لهستان
حسنعلی مهران – ریچارد شلتسکی
معاون اقتصادی وزارت اقتصاد – معاون وزارت بازرگانی خارجی
فهرست اسمی شماره ۱
صادرات لهستان به ایران
1 – نیروگاه‌های کامل، توربین و دیگ بخار، پستهای تبدیل و تجهیزات توزیع.
2 – کارخانجات شیمیایی نظیر اسید سولفوریک، رنگها، کاپرولاکتام، لاستیک مصنوعی، استیرن، سودا آش و تجهیزات مربوطه.
3 – کارخانجات قند، لوازم و تجهیزات شامل قندگیر و تصفیه.
4 – واحدهای سردخانه.
5 – واحدهای معدنی و متالوژی.
6 – کارخانجات ابزار و ماشین ابزار.
7 – ماشین آلات راه و ساختمان.
8 – کارخانجات نساجی شامل ماشین آلات ریسندگی پنبه.
9 – کارخانه مونتاژ هواپیماهای کشاورزی.
10 – ریخته‌گری (چدن و مالیبل).
11 – کارخانجات به عمل آوردن چوب برای تخته سه‌لایی و فیبر.
12 – ماشین آلات و تجهیزات برای کارخانجات کاغذسازی.
13 – کارخانجات سیمان، آجر بتونی خانه خانه.
14 – سایر کارخانجات، ماشین آلات، و تجهیزات که مورد توافق طرفین قرار گیرد.
فهرست اسمی شماره ۲
صادرات ایران به لهستان
1 – اتوبوس و مینی‌بوس، کامیون، کامیون کمپرسی (Tippers) و وانت، جیپ و لندرور.
2 – لاستیک رویی و تویی برای کامیون.
3 – ماشین ابزار و تجهیزات صنعتی.
4 – لوازم خانگی، آبگرمکن برقی و نفتی، یخچال، کولر آبی و غیره.
5 – تریکو، پتو و پرده.
6 – مواد پلاستیکی.
7 – کفش.
8 – جوراب زنانه و مردانه.
9 – حشره‌کش.
10 – گلیسیرین.
11 – باتری ماشین و انبار.
12 – آهنگری، ریخته‌گری و قطعات یدکی اتوماتیک.
13 – لوازم و تجهیزات بهداشتی.
14 – تولیدات پتروشیمی.
15 – سایر کالاهای صنعتی که مورد توافق طرفین قرار گیرد.
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و پانزده ماده و دو فهرست منضم به قانون موافقتنامه همکاری اقتصادی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری مردم لهستان می‌باشد.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی