ماده واحده – موافقتنامه همکاری علمی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری خلق لهستان مشتمل بر یک مقدمه و نه ماده که در تاریخ ۵ آبان ماه ۱۳۵۱ برابر با ۲۷ اکتبر ۱۹۷۲ بین نمایندگان مختار دو دولت در ورشو به امضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در روز دوشنبه ۱۳۵۲.۳.۲۸، در جلسه روز سه‌شنبه پانزدهم آبان‌ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و دو شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی
موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری خلق لهستان درباره همکاریهای علمی و فنی
دولت شاهنشاهی ایران
و
دولت جمهوری خلق لهستان
با تمایل به تحکیم روابط دوستانه و با توجه به اهمیت همکاری بین‌المللی علمی و فنی و نیز به تمایل به تشریک مساعی در حدود امکان در راه افزایش توسعه اقتصادی خود.
به شرح زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ – طرفین متعاهد متعهد می‌شوند – تحت شرایط مقرر در این موافقتنامه همکاری متقابل فنی و علمی در زمینه علوم و تکنولوژی و برنامه‌ریزی اداره عمومی و خدمات اجتماعی را بر اساس احترام متقابل به حاکمیت ملی و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر توسعه دهند.
ماده ۲ – همکاری بین طرف متعاهد به شرح مذکور در ماده یک این موافقتنامه به طرق مشروحه زیر انجام خواهد شد:
الف – بازدید کارشناسان و مشاوران – به منظور مبادله تجربیات از طریق کار علمی و راهنمایی آنها.
ب – مبادله استاد و سخنران.
ج – اعطاء بورسهای تحصیلی برای آموزش عالی و دبیرستانهای حرفه‌ای.
د – تشکیل دوره‌های کارآموزی عملی در مؤسسات صنعتی حذف و ادارات دولتی و همچنین در مؤسسات فنی.
ه – فعالیتهای تحقیقاتی مشترک – از طریق مطالعات فنی و بررسی طرح‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی.
و – تسهیل مبادله اسناد و مدارک فنی.
ز – انواع دیگر همکاری علمی و فنی که مورد توافق متقابل قرار گیرد.
ماده ۳ – اهداف مذکور در ماده قبل – از طریق انعقاد قرارداد یا موافقتنامه‌های دیگر بین مؤسسات مربوطه ایران و لهستان به مرحله اجراء در خواهد آمد.
ماده ۴ – طرفین متعاهد موافقت دارند که اطلاعات علمی و فنی که از طریق اجرای مقررات ماده ۲ این موافقتنامه به دست آمده – بدون موافقت قبلی طرف تحویل‌دهنده از طرف دریافت‌کننده آن در اختیار طرف ثالثی اعم از حقیقی یا حقوقی قرار داده نخواهد شد.
ماده ۵ – پرداختهای ناشی از اجرای این موافقتنامه – طبق مقررات موافقتنامه پرداخت لازم‌الاجرا بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری خلق لهستان – انجام خواهد شد.
ماده ۶ – هر یک از طرفین – طبق قوانین و مقررات جاری خود – کلیه مساعدتهای لازم را نسبت به اتباع طرف دیگر که به موجب مقررات موافقتنامه حاضر در سرزمین او قرار دارند – مبذول خواهد داشت.
ماده ۷ – درجات علمی و دیپلم‌ها و گواهینامه‌هایی که از طرف مدارس و مؤسسات علمی هر یک از طرفین اعطاء می‌گردد – طبق شرایطی که ضمن موافقتنامه تفصیلی جداگانه‌ای بین طرفین مقرر خواهد گردید با درجات علمی و دیپلم‌ها و گواهینامه‌هایی که از طرف مدارس و مؤسسات علمی طرف دیگر اعطاء می‌شود برابر شناخته خواهد شد.
ماده ۸ – این موافقتنامه به مدت سه سال معتبر خواهد بود و پس از آن خود به خود برای دوره‌های یک‌ساله دیگر تمدید خواهد شد – مگر آن که یکی از طرفین شش ماه قبل از انقضای اعتبار موافقتنامه تصمیم خود را مبنی بر فسخ آن کتباً به طرف دیگر اعلام نماید.
ماده ۹ – این موافقتنامه از تاریخ مبادله یادداشت بین طرف مبنی بر این که مقامات ذیصلاحیت هر یک آن را تصویب نموده‌اند – لازم‌الاجرا خواهد گردید.
به تاریخ ۲۷ اکتبر ۱۹۷۲ در دو نسخه اصلی به زبان انگلیسی در ورشو تنظیم گردید.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
از طرف دولت جمهوری خلق لهستان
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و نه ماده منضم به قانون موافقتنامه همکاری علمی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری خلق لهستان می‌باشد.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی