ماده ۱ – از تاریخ تصویب این قانون با ادغام سازمانهای غله و قند و شکر و شرکت سهامی چای ایران شرکتی به نام سازمان غله و قند و شکر و چای کشور وابسته به وزارت تعاون و امور روستاها که در این قانون سازمان نامیده میشود تشکیل میگردد.
تبصره ۱ – سازمان دارای شخصیت حقوقی است و بر طبق اصول بازرگانی و به صورت شرکت سهامی اداره خواهد شد و نمایندگی سهام دولت در جلسات مجامع عمومی آن با وزرای تعاون و امور روستاها و دارایی و اقتصاد میباشد و وزیر تعاون و امور روستاها ریاست مجامع عمومی را عهدهدار خواهد بود.
سازمان بر اساس مقررات پیشبینی شده در اساسنامهای که به پیشنهاد وزارت تعاون و امور روستاها به تصویب کمیسیونهای تعاون و امور روستاها، دارایی و استخدام مجلسین خواهد رسید انجام وظیفه خواهد نمود.
هر گونه تغییرات بعدی در اساسنامه سازمان پس از تصویب کمیسیونهای نامبرده نیز لازمالاجرا خواهد بود.
[اساسنامه سازمان غله و قند و شکر و چای کشور]
تبصره ۲ – سرمایه سازمان عبارت از مجموع دارایی سازمان غله سازمان قند و شکر و شرکت سهامی چای ایران خواهد بود که نحوه ارزیابی آن در اساسنامه پیشبینی خواهد شد.
آن قسمت از ساختمانها و اموال غیر منقول و تأسیسات و وسایل سازمان غله، سازمان قند و شکر و شرکت سهامی چای ایران که به تشخیص وزیر تعاون و امور روستاها مورد احتیاج سازمان غله و قند و شکر و چای کشور نباشد جهت استفاده به سایر سازمانهای تابعه و یا وابسته به وزارت تعاون و امور روستاها واگذار خواهد شد.
تبصره ۳ – مدیر عامل و رییس هیأت مدیره سازمان با سمت معاون وزارت تعاون و امور روستاها وظایف محوله به خود را انجام خواهد داد.
تبصره ۴ – مادام که اساسنامه سازمان به تصویب نرسیده امور سازمانهای غله و قند و شکر و شرکت سهامی چای کشور طبق اساسنامههای مربوط اداره خواهد شد.
تبصره ۵ – اعتباراتی که در قانون بودجه سال ۱۳۵۲ کل کشور برای دستگاههای مذکور در ماده یک این قانون منظور شده است در اختیار سازمان گذارده میشود که با رعایت مقررات مربوط مورد استفاده قرار دهد. همچنین وجوهی که طبق قانون بودجه سال جاری دستگاههای نامبرده باید بهحساب درآمد عمومی پرداخت کنند طبق مقررات از طرف سازمان تأدیه خواهد شد.
ماده ۲ – سازمان موظف است ظرف شش ماه از تاریخ تصویب اساسنامه تشکیلات خود را تنظیم و به تصویب وزیر تعاون و امور روستاها برساند.
تبصره ۱ – کارکنان سازمان غله و قند و شکر و شرکت سهامی چای ایران به سازمان منتقل میشوند.
تبصره ۲ – با آن عده از مستخدمین رسمی سازمان که حداکثر تا یک ماه از تاریخ تصویب تشکیلات جدید متصدی مشاغل مستمری در سازمان نشوند به یکی از طرق زیر عمل خواهد شد:
الف – مستخدمین رسمی که حداقل دارای ۲۰ سال سابقه خدمت باشند بازنشسته میشوند حقوق بازنشستگی مستخدمین رسمی سازمانهای غله و قند و شکر برابر با حقوق گروه و پایه شغل مورد تصدی آنها در تاریخ تصویب این قانون خواهد بود که طبق ماده ۳۰ قانون استخدام کشوری و مقررات مربوط به آن تعیین میشود و حقوق بازنشستگی مستخدمین رسمی شرکت سهامی چای ایران برابر گروه و پایه قطعی شغل مورد تصدی آنها در تاریخ تصویب این قانون خواهد بود که برابر مقررات مربوط تعیین میشود.
ب – مستخدمین رسمی که مورد نیاز وزارتخانهها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری باشند به دستگاههای مزبور منتقل میشوند.
ج – با سایر مستخدمین موضوع این تبصره که مفاد بند (الف) یا (ب) درباره آنان اجرا نشود طبق مقررات قانون استخدام کشوری عمل خواهد شد.
تبصره ۳ – آن عده از مستخدمین رسمی سازمانهای غله و قند و شکر و شرکت سهامی چای ایران که در تاریخ تصویب این قانون در وزارتخانهها یا مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری به خدمت اشتغال دارند به دستگاههای مزبور منتقل شده محسوب میشوند.
قانون فوق مشتمل بر دو ماده و هشت تبصره پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز دوشنبه ۱۳۵۲.۲.۳ در جلسه روز سهشنبه بیست و پنجم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و دو شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نایب رییس مجلس شورای ملی – دکتر جواد سعید