ماده واحده – به دولت اجازه داده می‌شود تا مبلغ سه میلیارد و ششصد و شصت میلیون (۳۶۶۰۰۰۰۰۰۰) ریال عوائد حاصله بابت پذیره‌های نفتی در سال جاری را کلاً به درآمد عمومی منظور نماید و از این محل و همچنین از محل افزایش وصولی درآمدهای عمومی و صرفه‌جویی در هزینه‌های بودجه عادی سال ۱۳۵۰ کل کشور مبلغ چهار میلیارد و هفتصد و هفتاد و یک میلیون و چهارصد و چهل و شش هزار (۴۷۷۱۴۴۶۰۰۰) ریال اضافه اعتبارات مندرج در جداول پیوست را با رعایت مقررات و قوانین مربوط پرداخت نماید.
تبصره ۱ – اجازه داده می‌شود مبلغ دویست و هفتاد میلیون (۲۷۰۰۰۰۰۰۰) ریال مطالبات اداره کل گمرک بابت حقوق و عوارض گمرکی و سود بازرگانی ماشین آلات و لوازم فنی از راه آهن دولتی ایران از یک طرف در درآمد گمرک (ردیف ۲۳۰۷ قسمت سوم) و از طرف دیگر در اعتبار ردیف ۲۲۱.۱ قسمت پنجم قانون بودجه سال ۱۳۵۰ کل کشور منظور و جمع و خرج شود.
ضمناً به عبارت مندرج در برابر ردیف ۲۲۱.۱ قانون بودجه سال ۱۳۵۰ کل کشور عبارت “و تعهدات” اضافه می‌شود.
تبصره ۲ – اجازه داده می‌شود مبلغ بیست و سه میلیون (۲۳۰۰۰۰۰۰) ریال بابت حقوق و عوارض گمرکی و سود بازرگانی کالاهایی که به موجب‌ماده ۷ قانون تأسیس شرکت سهامی شیلات جنوب توسط شرکت مذکور در سال ۱۳۵۰ وارد کشور می‌شود از یک طرف در درآمد گمرک (ردیف ۲۳۰۷ قسمت سوم) و از طرف دیگر در اعتبار ردیفی به شماره ۴۵۴.۱ قسمت پنجم قانون بودجه سال ۱۳۵۰ تحت عنوان “حقوق و عوارض گمرکی و سود‌بازرگانی کالاهای وارده برای شرکت سهامی شیلات جنوب” منظور و جمع و خرج شود.
تبصره ۳ – به وزارت جنگ اجازه داده می‌شود معادل مبلغ یکصد و چهارده میلیون و هفتصد هزار (۱۱۴۷۰۰۰۰۰)ریال که بابت فروش اجناس و خدمات از سازمانهای دولتی تا آخر سال ۱۳۴۹ دریافت کرده است در سال ۱۳۵۰ برای هزینه‌های ضروری خود به مصرف برساند.
تبصره ۴ – به دفتر بودجه اجازه داده می‌شود آن قسمت از اعتبارات مربوط به اداره کل دامپزشکی را که ضمن اعتبارات وزارت کشاورزی در ردیف ۱۶۳ قسمت پنجم قانون بودجه سال ۱۳۵۰ کل کشور منظور شده است بر اساس قانون سازمان دامپزشکی کشور مصوب خرداد ماه ۱۳۵۰ از اعتبارات وزارت کشاورزی کسر و در ردیفی به شماره ۱۷۳ در قانون بودجه مزبور تحت عنوان سازمان دامپزشکی کشور به تفکیک برنامه و مواد هزینه منظور و سایر جداول را نیز به همین نحو اصلاح و مراتب را به اطلاع کمیسیون بودجه مجلس شورای ملی برساند.
تبصره ۵ – با توجه به مفاد قانون اجازه پرداخت هزینه‌های اضافی عملیات نظامی فوق‌العاده نیروهای مسلح شاهنشاهی مصوب بیستم خرداد ماه ۱۳۴۸ به دولت اجازه داده می‌شود اعتبار هزینه‌های سال ۱۳۵۰ را که بر اساس قانون مذکور طی تصویب‌نامه‌های شماره ۳۸.۳ – ۱۳۵۰.۳.۱۶ و۱۹۹۵.۴ – ۱۳۵۰.۴.۲۸ و ۱۳۹.۳ – ۱۳۵۰.۶.۱۵ و ۲۱۵.۳ – ۱۳۵۰.۸.۱۶ به تصویب هیأت وزیران رسیده است در بودجه عادی سال ۱۳۵۰منظور نماید.
تبصره ۶ – اعتبار ساختمان سالن تشریفات فرودگاه مهرآباد به مبلغ یک میلیون و پانصد و پنجاه و دو هزار و نهصد و هفتاد و دو (۱۵۵۲۹۷۲) ریال که در سال ۱۳۴۸ از محل اعتبار دولت در اختیار وزارت آبادانی و مسکن گذارده شده است تا پایان سال ۱۳۵۰ قابل تعهد و مصرف خواهد بود.
تبصره ۷ – به عنوان ردیف ۳۱۱.۱ قسمت پنجم قانون بودجه سال ۱۳۵۰ کل کشور بعد از عبارت شرکت ملی ذوب آهن ایران عبارت “و تعهدات” اضافه می‌شود.
تبصره ۸ – اجازه داده می‌شود مبلغ دومیلیون و دویست هزار(۲۲۰۰۰۰۰) ریال تحت عنوان مؤسسه تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی در ردیفی به شماره ۴۳۰۶.۸ – قسمت سوم قانون بودجه سال ۱۳۵۰ و معادل همین مبلغ در اعتبار از محل درآمد اختصاصی همان مؤسسه در ردیف ۱۲۹.۱ قسمت پنجم قانون مذکور منظور و سایر جداول نیز به همین نحو اصلاح شود.
تبصره ۹ – اجازه داده می‌شود تا مبلغ پانصد میلیون (۵۰۰۰۰۰۰۰۰) ریال از درآمدهای اختصاصی حساب شماره ۶۸ خزانه‌داری کل به درآمد عمومی منتقل و برای افزایش سرمایه بانک تعاون کشاورزی ایران مورد استفاده قرار گیرد.
تبصره ۱۰ – رقم چهارصد میلیون (۴۰۰۰۰۰۰۰۰) ریال در تبصره ۱۷ قانون بودجه سال ۱۳۵۰ کل کشور به دو هزار میلیون (۲۰۰۰۰۰۰۰۰۰) ریال افزایش می‌یابد.
تبصره ۱۱ – به دولت اجازه داده می‌شود از محل درآمد عمومی معادل بهای فروش اتومبیل‌های سواری که در جشن دو هزار و پانصدساله شاهنشاهی مورد استفاده قرار گرفته است به مصارف زیر برساند:
1 – مبلغ چهل و چهار میلیون ریال به عنوان اعانه به مرکز مطالعات مدیریت ایران پرداخت کند.
2 – مبلغ باقیمانده را در اختیار سازمان جلب سیاحان و هر یک از مؤسسات دولتی دیگر به تشخیص هیأت وزیران قرار دهد که با رعایت مقررات مربوط به مصرف هزینه‌های خود برسانند.
تبصره‌هایی که تا لغو نشده به قوت خود باقی است:
تبصره ۱۲ – [لغو ۱۳۶۱/۱۲/۲۶]
[به وزارت جنگ اجازه داده می‌شود از مبلغ چهار صد و چهل و شش میلیون (۴۴۶۰۰۰۰۰۰) ریال باقیمانده اعتبارات تعهد نشده بودجه سال ۱۳۴۹ خود مبلغ دویست میلیون (۲۰۰۰۰۰۰۰۰) ریال برای احداث ساختمانهای مورد نیاز و بقیه را برای تأمین قسمتی از تفاوت بهای خواربار و پوشاک کادر نیروهای مسلح شاهنشاهی و خانواده آنان اختصاص و تعهد نموده و تا پایان سال ۱۳۵۱ پرداخت نماید.
آیین‌نامه مربوط به میزان و نحوه پرداخت تفاوت بهای خواربار و پوشاک کادر نیروهای مسلح شاهنشاهی و خانواده آنان از طرف وزارت جنگ تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.]
تبصره ۱۳ – به نخست وزیری اجازه داده می‌شود که پلاژ کارمندان سازمان بیمه‌های اجتماعی کارگران واقع در بابلسر را به منظور استفاده دانشجویان و جوانان خریداری و بهای آن را که جمعاً از بابت عرصه و اعیان بالغ بر یکصد میلیون و سیصد هزار (۱۰۰۳۰۰۰۰۰) ریال است در پنج قسط مساوی سالانه پرداخت نماید. نخستین قسط بهای پلاژ مذکور در سال جاری برابر بیست میلیون و شصت هزار (۲۰۰۶۰۰۰۰) ریال است که از محل اعتبار ردیف ۱۲۹.۵ قسمت پنجم قانون بودجه سال ۱۳۵۰ کل کشور قابل پرداخت می‌باشد.
تبصره ۱۴ – به وزارت امور خارجه اجازه داده می‌شود تا پایان سال ۱۳۵۲ حداکثر تا مبلغ دویست و نود و پنج میلیون (۲۹۵۰۰۰۰۰۰) ریال به‌منظور تهیه محل ملکی و ساختمان و تکمیل و تعمیرات اساسی نمایندگی‌های سیاسی و کنسولی شاهنشاهی در خارج از کشور به شرح زیر:
1 – برای خرید زمین – خانه – احداث ساختمان، یکصد و نود و پنج میلیون (۱۹۵۰۰۰۰۰۰) ریال.
2 – برای تکمیل و تعمیرات اساسی، پنجاه میلیون (۵۰۰۰۰۰۰۰) ریال.
3 – برای تجهیز ساختمان، پنجاه میلیون (۵۰۰۰۰۰۰۰) ریال، از بانک مرکزی ایران به تصمیم وزارت دارایی وام دریافت کند.
دولت مکلف است اعتبار بازپرداخت اصل و بهره این وام را که با توافق بانک مرکزی ایران و دفتر بودجه تعیین خواهد شد در بودجه‌های سالانه در ده قسط از سال ۱۳۵۲ به بعد منظور نماید.
تبصره ۱۵ – وجوهی که از تاریخ تصویب این قانون به عنوان حق ثبت سفارش کالا از مواد اولیه و قطعاتی که به کشور وارد می‌شود دریافت می‌گردد (موضوع تبصره ۱۶ قانون متمم بودجه سال ۱۳۴۶ و ماده واحده مصوب خرداد ماه ۱۳۵۰) در صورتی که بعداً تمام یا قسمتی از مواد اولیه یا قطعات مزبور به صورت کالای ساخته شده به خارج از کشور صادر گردد نسبت به آنچه صادر شده است مسترد خواهد شد.
تبصره ۱۶ – مبلغ چهارصد میلیون (۴۰۰۰۰۰۰۰۰) ریال اعتبار مسکن و خانه‌سازی موضوع ردیف ۵۱۱۱۵ به اعتبارات مندرج در بند ۲ فصل دهم قانون برنامه عمرانی چهارم کشور افزوده می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و شانزده تبصره و جداول ضمیمه پس از اظهار ملاحظات مجلس سنا در تاریخ روز دوشنبه ۱۳۵۰.۱۰.۱۳ در جلسه روز پنجشنبه شانزدهم دی ماه یک هزار و سیصد و پنجاه شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی