«ضمیمه لایحه شماره ۳۳۴۲۱ – ۱۳۴۲.۱۰.۱۴
شماره ۴۲۷۶۸
تاریخ ۱۳۴۱.۹.۱۹
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۴۱.۹.۱۷ بنا به پیشنهاد شماره ۲۷۹۳۰ – ۱۳۴۱.۹.۵ وزارت دارایی و از نظر تقلیل عده اتومبیلهای سرویس دولتی و یکنواخت شدن طرز استفاده از آنها مراتب زیر را تصویب می‌نماید.
ماده ۱ – مقاماتی که حق استفاده از اتومبیل اختصاصی دارند عبارتند از:
نخست وزیر – وزراء – رییس دیوان عالی کشور – دادستان دیوان عالی کشور و معاونین
نخست وزیری – معاونین وزارتخانه‌ها (هر وزارتخانه حداکثر‌سه نفر) رؤساء دانشگاهها
– استانداران – رییس تشریفات وزارت امور خارجه – مدیر عامل سازمان برنامه.
اتومبیل اختصاصی اتومبیلی است که در اختیار صاحب مقام بوده و کلیه هزینه آن به عهده دولت است.
ماده ۲ – وزارتخانه‌ها و سایر مؤسسات دولتی برای انجام احتیاجات خود می‌توانند
اتومبیل سواری یا استیشن یا جیپ به عنوان سرویس داشته باشند. استفاده از این وسائل
حمل و نقل منحصر به اشخاص یا ادارات و منظورهای معینی است که در دستور اداری صادره
به امضاء شخص وزیر مربوطه تصریح شده باشد.
ماده ۳ – استفاده از اتومبیلهای سرویس برای موضوع یا منظور دیگری غیر از موارد
مصرحه ۱ و ۲ در دستور وزارتی مشارکت در تشریفات رسمی دولت ممنوع و حد اعلی با دستور
صریح شخص وزیر می‌توان از آن وسائل برای آمد و رفت شخص یا اشخاص معینی به محل کار استفاده نمود.
تبصره ۱ – آقایان وزراء صورت این نوع اتومبیلها را در ظرف یک ماه تهیه نموده و به
وزارت دارایی خواهند فرستاد این صورت بعد از موافقت وزیر‌دارایی برای اجراء به
ادارات حسابداری مربوطه ابلاغ می‌شود.
تبصره ۲ – ادارات حسابداری فقط هزینه این اتومبیلها را از اعتبارات مربوطه خواهند پرداخت و تخلف از این ترتیب مستوجب تعقیب خواهد بود.
ماده ۴ – در کلیه شرکتها و بنگاهها و سازمانهای انتفاعی دولت اتخاذ تصمیم نسبت به
اتومبیلها با مجامع عمومی و در صورت نداشتن مجمع عمومی با شورای عالی و در سازمان
برنامه با هیأت عالی آن سازمان است و برای یکسان شدن رویه معمول اجرای این تصمیمات موکول به موافقت وزیر‌دارایی خواهد بود.
ماده ۵ – در سازمانهای دولتی هیچکس نمی‌تواند وسیله حمل و نقلی را به ترتیب دیگری
یا از محل دیگری غیر از آنچه که در مواد ۱ و ۲ و ۳ و ۴ این تصویب‌نامه تصریح شده
به طور موقت و یا دائم مورد استفاده قرار دهد و از محلی غیر از محلی که در بودجه معین شده هزینه آن را بپردازد.
ماده ۶ – اتومبیلهایی که پس از تأمین احتیاج دستگاههای دولتی بر اساس مقررات ماده
یک و دو اضافه باشد برای فروش یا مصرف سایر وزارتخانه‌ها در اختیار وزارت دارایی خواهند بود.
ماده ۷ – وزارت دارایی اجازه دارد کلیه وسایط نقلیه دولتی را که تا به حال جمع‌آوری شده و یا آنچه را که متعاقباً از مؤسسات دولتی جمع‌آوری خواهد شد به شرایط زیر به کارمندان دولت واگذار نماید.
بهای واگذاری قیمت ارزیابی کمیسیون منتخب از طرف وزارت دارایی خواهد بود که به اقساط سی‌ماهه از خریداران وصول می‌شود.
تبصره ۱ – مقاماتی که از اتومبیلهای متوقف شده قبل از ابلاغ دستور ۳۶۸۶ مورخ ۱۳۴۱.۲.۲۳ و تصویب‌نامه ۶۳۸۲ به تاریخ ۱۳۴۱.۴.۳ استفاده می‌کرده‌اند در خرید حق تقدم خواهند داشت و در صورتی که این اشخاص تمایل بخرید اتومبیل مورد استفاده وجود نداشته باشند اتومبیل به کارمندان دیگر واگذار می‌شود و تشخیص تقدم با شخص وزیر مربوطه است.
تبصره ۲ – کارمندان دولت در مرکز از تاریخ صدور این تصویب‌نامه برابر مقررات تا
یک ماه و در شهرستانها تا دو ماه حق تسلیم تقاضای خرید اتومبیل را به وزارت دارایی (اداره کل کارپردازی) خواهند داشت.
تبصره ۳ – مادام که بهای اتومبیل کلاً پرداخت نشده اتومبیل به وثیقه دولت باقی و به هزینه دولت نزد شرکت سهامی بیمه ایران بیمه خواهد شد.
تبصره ۴ – هیچگونه مزایایی از قبیل بنزین – روغن – تعمیرات لاستیک به اینگونه اتومبیلها تعلق نخواهد گرفت.
ماده ۸ – در صورتی که از بین کارمندان دولت کسی مایل بخرید اتومبیلی نباشد آن اتومبیل از طریق مزایده بفروش رسیده و بهای آن نقداً از خریداران دریافت خواهد شد.
ماده ۹ – وجوه حاصل از فروش اتومبیلها در خزانه‌داری کل در حساب مخصوصی منظور و
به مصرف خرید اتومبیلهای جدید برای کسانی که استحقاق داشتن اتومبیل طبق این
تصویب‌نامه دارند خواهد رسید.
ماده ۱۰ – مدت پرداخت هزینه بنزین – روغن و تعمیرات اتومبیلهای سرویس عمومی وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی موضوع ماده ۴ تصویب‌نامه ۶۳۸۲ به تاریخ ۱۳۴۱.۴.۳ تا پایان آذر ماه ۱۳۴۱ تمدید می‌شود.
ماده ۱۱ – ماده پنج تصویب‌نامه ۶۳۸۲ به تاریخ ۱۳۴۱.۴.۳ کان‌لم‌یکن تلقی و
دارندگان اتومبیلهای واگذاری باید اقساط مقرره خود را با رعایت کامل مقررات
تصویب‌نامه‌های شماره ۲۰۱۱۶ به تاریخ ۳۹.۷.۱۶ و ۲۶۹۹۰ – ۱۳۴۰.۹.۹ و ۳۶۰۶۲ –
1340.۱۲.۲۷ بپردازند و از تاریخ سی ام خرداد۱۳۴۱ مزایای دیگری به اتومبیل آنها
(سوای کسانی که به موجب ماده یک این تصویب‌نامه حق داشتن اتومبیل اختصاصی برای
آنها قبول شده) تعلق خواهد گرفت.
ماده ۱۲ – کسانی که تاکنون قبولی مجدد خود را در اجرای مواد شش و یک تصویب‌نامه‌های ۲۶۹۹۰ به تاریخ ۱۳۴۰.۹.۹ و ۳۶۰۶۲ – ۱۳۴۰.۱۲.۲۷به موقع اعلام نکرده‌اند در صورتی که اقساط را پرداخت و تعهد پرداخت بقیه اقساط را بنمایند به تقاضای آنها اتومبیل واگذاری در اختیارشان باقی خواهد ماند.
ماده ۱۳ – آن قسمت از مقررات تصویب‌نامه‌های شماره ۲۰۱۱۶ به تاریخ ۱۳۳۹.۷.۱۶ و ۲۶۹۹۰ – ۱۳۴۰.۹.۹ و ۳۶۰۶۲ به تاریخ ۱۳۴۰.۱۲.۲۷ و۶۳۸۲ به تاریخ ۱۳۴۱.۴.۳ که با مندرجات این تصویب‌نامه مغایرت دارد ملغی و از درجه اعتبار ساقط است.
وزارت دارایی مکلف است پس از افتتاح مجلسین لایحه تحصیل مجوز قانونی این تصویب‌نامه را تقدیم نماید.»
تصویب‌نامه فوق که به استناد ماده واحده مصوبه بیستم آذر ماه ۱۳۴۲ تقدیم گردیده بود در کمیسیون دارایی مجلس شورای ملی مطرح و کمیسیون مزبور نظر داد با توجه به تبصره ۶۸ قانون بودجه سال ۱۳۴۴ کل کشور و آیین‌نامه اجرای استفاده از اتومبیلهای دولتی مصوب ۱۳۴۴.۱۰.۲۱ مصوب کمیسیون دارایی مجلسین موضوع آن منتفی است.
نظر مذکور در جلسه روز سه‌شنبه ۱۳۵۰.۲.۲۱ مورد تصویب مجلس شورای ملی و در جلسه روز دوشنبه هشتم آذرماه یک هزار و سیصد و پنجاه شمسی مورد تصویب مجلس سنا قرار گرفت.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف امامی