ماده واحده –
الف – تبصره ۴ ماده ۱۰۲ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی به شرح زیر اصلاح و از تاریخ اول فروردین ماه ۱۳۵۰ لازم‌الاجراء خواهد بود.
افسران و کارمندانی که با داشتن حداقل بیست سال تمام سابقه خدمت به استناد بند “د” ماده ۱۵ این قانون و یا به موجب مقررات بند ۸ ماده ۱۵ قانون تشکیل دادگاه‌های انتظامی قضات ارتش اخراج شده یا می‌شوند از تاریخ اخراج با عائله تحت تکفل آنان برابر مقررات تبصره ۲ این ماده رفتار خواهد شد.
این قبیل اخراج‌شدگان حق استفاده از مقررات ماده ۱۰۶ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی را ندارند مگر این که فاقد عائله مستمری‌بگیر باشند.
افسران و کارمندان اخراجی یا عائله تحت تکفل آنان که تابعیت ایران را ترک کرده یا بعداً ترک نمایند نمی‌توانند از مقررات این تبصره استفاده کنند همچنین در صورتی که افسران و کارمندان موضوع این تبصره در یکی از وزارتخانه‌ها و سازمانهای دولتی و وابسته به دولت موظفاً به خدمت مشغول شوند از تاریخ اشتغال به خدمت مستمری عائله آنان قطع خواهد شد مقررات این تبصره درباره افسران و کارمندانی که قبل از تصویب قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی در شرایط مشابه اخراج شده‌اند و همچنین عائله تحت تکفل آنان قابل اجراء می‌باشد مشروط بر این که وجوهی را که از بابت کسور بازنشستگی در موقع اخراج دریافت کرده‌اند به اقساط ماهانه در مدت حداکثر سه سال تعهد و به صندوق بازنشستگی مسترد دارند.
ب – مقررات قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی در مورد مستمری با رعایت ماده واحده الحاقی مصوب بهمن ماه ۱۳۴۷ شامل وراث مستمری‌بگیر افسران و کارمندان که قبل از تاریخ تصویب قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی با داشتن سابقه خدمت کمتر از ۲۰ سال فوت نموده‌اند نیز خواهد بود مشروط بر این که کسور بازنشستگی دریافتی را به اقساط ماهانه حداکثر در مدت سه سال تعهد و پرداخت نمایند.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده پس از اظهار ملاحظات مجلس سنا در جلسه روز شنبه ۱۳۵۰.۳.۲۹ در جلسه فوق‌العاده عصر روز یکشنبه سی‌ام خرداد‌ماه یک هزار و سیصد و پنجاه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی