ماده واحده – به وزارت راه و ترابری اجازه داده می‌شود که نسبت به تأسیس شرکتهای حمل و نقل مشروحه زیر اقدام نماید:
الف – شرکت سهامی حمل و نقل جمهوری اسلامی ایران به منظور اعمال نظارت و رفع تنگناهای مربوط به حمل و نقل کالاهای اساسی از مبادی ورودی کشور به مناطق جنگی و محروم و دورافتاده و در مواقع حساس.
ب – شرکت سهامی حمل و نقل بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران – به منظور اعمال نظارت و انجام امور مربوط به حمل و نقل قسمتی از کالاهای صادراتی و وارداتی کشور.
ج – شرکت سهامی حمل و نقل جاده‌ای یخچالدار – به منظور اعمال و نظارت و انجام امور مربوط به حمل و نقل قسمتی از مواد فاسدشدنی.
تبصره 1 – شرکتهای بند الف و ب هر کدام حداکثر تا ظرفیت ۵۰۰ دستگاه کامیون و شرکت بند ج تا ظرفیت ۳۰۰ دستگاه قابل توسعه می‌باشند.
تبصره 2 – اساسنامه شرکتهای فوق‌الذکر پس از تأیید شورای عالی هماهنگی ترابری کشور بایستی به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
[قانون اجازه تصویب اساسنامه شرکتهای حمل و نقل]
تبصره 3 – مجمع عمومی شرکتهای فوق از وزرای راه و ترابری – بازرگانی – کشاورزی و عمران روستایی – اقتصاد و دارایی و مشاور و سرپرست سازمان برنامه و بودجه تشکیل خواهد شد و ریاست مجمع با وزیر راه و ترابری خواهد بود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و سه تبصره در جلسه روز دوشنبه نهم اسفندماه یک هزار و سیصد و شصت و یک با حضور شورای محترم نگهبان به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی