ماده ۱ – کالایی که موقع ترخیص از گمرک مجاز بوده و بعداً طبق قانون یا مقررات مربوط به واردات سالانه ممنوع و یا غیر مجاز شده یا بشود و از تاریخ ترخیص آن کالا از گمرک در مورد مواد خوراکی بیش از شش ماه و در مورد کالای دیگر بیش از دو سال گذشته باشد فروش آن تحت نظارت دولت، طبق آیین‌نامه‌ای خواهد بود که از طرف وزارت دارایی و وزارت اقتصاد پیشنهاد و به تصویب کمیسیونهای دارایی و اقتصاد مجلسین خواهد رسید.
[آیین‌نامه جمع‌آوری و فروش کالای ممنوع و غیر مجاز]
ماده ۲ – پس از انقضای مهلت مقرر در آیین‌نامه کالای مشمول مقررات فوق هر جا که به منظور فروش یافت شود اداره کل گمرک آن را ضبط و طبق آیین‌نامه گمرکی نسبت به آن عمل خواهد کرد.
ماده ۳ – کالای غیر مجازی که به عنوان هدیه و سوغات و یا همراه مسافر برای مصارف شخصی به کشور وارد شده یا می‌شود در صورتی که به معرض فروش گذاشته شود مشمول ماده ۲ این قانون بوده و ضبط خواهد شد.
تبصره – به دارندگان کالاهای مذکور در این ماده که قبل از تصویب این قانون به کشور وارد و به معرض فروش گذارده شده از تاریخ تصویب این قانون چهار ماه مهلت داده می‌شود و پس از انقضای مهلت طبق این ماده رفتار خواهد شد.
ماده ۴ – قانون راجع به فروش اجناس ممنوعه مصوب ۱۳۱۴.۶.۱۶ از تاریخ تصویب این قانون لغو و در مورد کالایی که اداره کل گمرک در اجرای قانون مزبور تا تاریخ اجرای این قانون کشف و ضبط نموده در صورتی که موضوع طبق قانون کیفر مرتکبین قاچاق قطعیت نیافته باشد طبق مقررات این قانون عمل خواهد شد.
ماده ۵ – وزارت دارایی و وزارت اقتصاد مأمور اجرای این قانون خواهند بود.
قانون فوق مشتمل بر پنج ماده و یک تبصره پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز شنبه ۱۳۴۹.۱۲.۱۵ در جلسه روز یکشنبه بیست و سوم اسفند‌ماه یک هزار و سیصد و چهل و نه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی