ماده واحده – موافقتنامه راجع به خط مرزی حد فاصل فلات قاره بین ایران و قطر مشتمل بر یک مقدمه و پنج ماده و یک نقشه که در تاریخ بیست و نهم شهریور ماه 1348 برابر با بیستم سپتامبر 1969 بین نمایندگان ایران و قطر در دوحه به امضاء رسیده است تصویب و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز دوشنبه 1348.11.20 در جلسه روز پنجشنبه 1348.12.21 به تصویب مجلس شورای ملی رسیده است.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی
موافقتنامه راجع به خطر مرزی حد فاصل فلات قاره
بین ایران و قطر
دولت شاهنشاهی ایران و حکومت قطر با تمایل به این که خط مرزی بین نواحی مربوطه فلات قاره را که طبق حقوق بین‌الملل نسبت به آن دارای حق حاکمیت می‌باشند به طرزی صحیح و عادلانه و دقیق تعیین نمایند. به شرح زیر موافقت نمودند:
ماده 1 – خطر مرزی که فلات قاره واقع بین سرزمین ایران از یک طرف و سرزمین قطر از طرف دیگر را از هم جدا می‌سازد عبارت از خطر مرزی ژئودزیک (Geodesique) است که نقاطی را به ترتیبی که ذکر می‌شود به هم می‌پیوندد:
نقطه (1) عبارت است از غربی‌ترین نقطه در غربی‌ترین قسمت خط مرز شمالی فلات قاره متعلق به قطر که به وسیله یک خط مرزی ژئودزیک (Geodesique) دارای سمت 278 درجه و 14 دقیقه و 27 ثانیه در مغرب نقطه 2 مذکور در زیر مشخص می‌گردد:
عرض شمالی طول شرقی
———————————————————————-
نقطه (2) 27 درجه صفر دقیقه 35 ثانیه 51 درجه 23 دقیقه صفر ثانیه
نقطه (3) 26 درجه 56 دقیقه 20 ثانیه 51 درجه 44 دقیقه 05 ثانیه
نقطه (4) 26 درجه 33 دقیقه 25 ثانیه 52 درجه 12 دقیقه 10 ثانیه
نقطه (5) 26 درجه 06 دقیقه 20 ثانیه 52 درجه 42 دقیقه 30 ثانیه
نقطه (6) 25 درجه 31 دقیقه 50 ثانیه 53 درجه 02 دقیقه 05 ثانیه.
ماده 2 – هر گاه ساختمان زمین‌شناسی نفتی واحد یا میدان نفتی واحد یا هر ساختمان زمین‌شناسی واحد یا میدان واحدی از مواد معدنی دیگر به آن طرف خط مرزی مشخص در ماده (1) این موافقتنامه امتداد یابد و آن قسمت از این ساختمان یا میدان را که در یک طرف خط مرزی واقع شده باشد بتوان کلاً یا جزئاً به وسیله حفاری انحرافی از طرف دیگر خط مرزی مورد بهره‌برداری قرار داد در این صورت:
الف – در هیچ یک از دو طرف خط مرزی مشخص در ماده (1) هیچ چاهی که بخش بهره‌ده آن کمتر از 125 متر از خطر مرزی مزبور فاصله داشته باشد حفر نخواهد شد مگر آن که طرفین نسبت به آن توافق بنمایند.
ب – طرفین کوشش خواهند کرد که نسبت به نحوه هماهنگ ساختن عملیات و یا وحدت آن در دو طرف خط مرزی توافق حاصل نمایند.
ماده 3 – خطر مرزی مذکور در ماده (1) این موافقتنامه روی نقشه شماره 28370 دریاداری بریتانیا که ضمیمه این موافقت می‌باشد مشخص شده است.
نقشه مزبور در دو نسخه تهیه شده و به امضای نمایندگان دو طرف رسیده است و هر یک از طرفین یک نسخه آن را در اختیار دارد.
ماده 4 – هیچ یک از مندرجات این موافقتنامه در وضع آبهای فوقانی یا فضای هوایی هیچ قسمت از فلات قاره مؤثر نخواهد بود.
ماده 5 –
الف – این موافقتنامه به تصویب خواهد رسید و اسناد تصویب آن در اسرع وقت در دوحه قطر مبادله خواهد شد.
ب – این موافقتنامه از تاریخ مبادله اسناد تصویب لازم‌الاجراء خواهد بود.
به منظور گواهی مراتب فوق امضاکنندگان ذیل که دارای اختیارات لازمه از طرف دولت شاهنشاهی ایران و حکومت قطر می‌باشند این موافقتنامه را‌امضاء نمودند.
این موافقتنامه در دو نسخه در تاریخ بیست و نهم شهریور ماه 1348 مطابق با نهم رجب 1389 و برابر با بیست سپتامبر 1969 دو دوحه – قطر به زبانهای فارسی و عربی و انگلیسی تنظیم گردید و کلیه نسخ متساویاً معتبر خواهند بود.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
از طرف حکومت قطر
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و پنج ماده و یک نقشه منضم به قانون موافقتنامه راجع به خطر مرزی حد فاصل فلات قاره بین ایران و قطر می‌باشد.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی