ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری دموکراتیک الجزایر که مشتمل بر یک مقدمه و چهار ماده می‌باشد و در تاریخ ۱۷ مردادماه ۱۳۴۷ برابر ۸ اوت ۱۹۶۸ در الجزایر به امضای نمایندگان مختار دولتین رسیده است تصویب و به دولت اجازه داده می‌شود اسناد تصویب آن را مبادله نماید.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه که در جلسه روز پنجشنبه یازدهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و چهل و هشت به تصویب مجلس شورای ملی رسیده بود در جلسه روز دوشنبه دوازدهم خردادماه یک هزار و سیصد و چهل و هشت شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رئیس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی
موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری دموکراتیک الجزایر
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری دموکراتیک الجزایر با توجه به علاقه‌ای که به گسترش روابط فرهنگی بین دو کشور به منظور تحکیم مناسبات دوستی موجود بین ملتهای ایران و الجزایر دارند تصمیم به انعقاد موافقتنامه فرهنگی حاضر گرفته و بدین منظور نمایندگان مختار خود را به شرح زیر تعیین نمودند:
دولت شاهنشاهی ایران – جناب آقای رکن‌الدین آشتیانی سفیر شاهنشاه آریامهر در الجزایر
دولت جمهوری دموکراتیک الجزایر – جناب آقای عبدالعزیز بوتفلیقا وزیر امور خارجه الجزایر
نمایندگان فوق پس از ارائه اختیارنامه‌های خود که در کمال صحت و اعتبار بود نسبت به مقررات زیر موافقت حاصل نمودند:
ماده ۱ – طرفین متعاهدین متعهد می‌شوند که تا سر حد امکان نسبت به توسعه و تکمیل همکاریهای فرهنگی بین دو کشور با رعایت احترام به حق حاکمیت و عدم دخالت در امور داخلی یکدیگر کوشا باشند.
ماده ۲ – طرفین متعاهدین برای توسعه و تحکیم مناسبات خود در زمینه‌های فرهنگی و علمی و هنری و با استفاده از امکانات فرهنگی زیر کمال کوشش را به عمل خواهند آورد:
الف – مبادله اطلاعات و تجربیات حاصله از پیشرفتهایی که در زمینه‌های آموزش و پرورش و تربیت بدنی و ورزش به دست آورده‌اند.
ب – مبادله فیلمهای مستند و آموزشی و تجاری تهیه شده در یکی از دو کشور از طریق مقامات مربوط.
ج – ترتیب کنسرت و تشکیل نمایشگاه‌هایی از هنرهای ملی و آثار علمی و ادبی و تاریخی هر یک از دو کشور.
د – برگزاری مسابقات ورزشی و همکاری بین سازمانهای ورزشی و تربیت بدنی و جوانان طرفین.
ه – تنظیم و اجرای برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی و تشویق همکاری در این زمینه‌ها از طریق مبادله فیلمهای ملی طویل و کوتاه‌مدت و فیلمهای علمی و خبری.
و – ترتیب مسافرت برای معلمین و دانشجویان.
ماده ۳ – هر یک از طرفین متعاهدین مراقب حفظ و حمایت حقوق مؤلفین و مصنفین تبعه طرف دیگر خواهند بود.
ماده ۴ – طرفین متعاهدین بورسهای تحصیلی و تکمیلی در رشته‌هایی که با تراضی طرفین تعیین شده باشد در اختیار یکدیگر قرار خواهند داد.
استفاده‌کنندگان از بورسها توسط سازمانهای ذیصلاحیت دو کشور انتخاب خواهند شد و موظف به رعایت قوانین جاری کشور پذیرنده خواهند بود.
ماده ۵ – طرفین متعاهدین در زمینه مبارزه علیه بیسوادی همکاریهای لازم را بالاخص از طریق مبادله اطلاعات و بررسی تجربیات خود تشویق خواهند کرد.
ماده ۶ – طرفین متعاهدین امکان شناسایی ارزش مدارک و گواهینامه‌های تحصیلی را که بر طبق مقررات جاریه از طرف مؤسسات آموزشی طرفین صادر شده باشد مورد مطالعه قرار خواهند داد و علی‌الاقتضاء به عقد موافقتنامه خاصی بدین منظور خواهند نمود.
ماده ۷ – طرفین متعاهدین ایجاد مؤسسات فرهنگی را در قلمرو یکدیگر حسن استقبال خواهند نمود.
مقصود از مؤسسه فرهنگی مراکز تعلیم و تربیت و کتابخانه‌ها و تأسیسات علمی آموزشی و سازمانهایی است که به منظور تشویق هنرجو به وجود آمده باشد از قبیل مجامع هنری و ادبی.
مؤسسات فوق‌الاشعار در هر حال تابع مقررات کشوری هستند که در آن تشکیل می‌شوند.
ماده ۸ – هر یک از طرفین متعاهدین ترتیبی خواهند داد که برنامه‌های تاریخ و جغرافیا که در مدارس و دانشگاه‌ها اجرا می‌شوند حتی‌الامکان حاوی مطالب و اطلاعاتی باشند که موجب آشنایی درست و دقیق به تمدن کشور طرف دیگر گردند.
ماده ۹ – طرفین متعاهدین متعهد می‌شوند که مبادله استادان – سخنرانان – نویسندگان – هنرمندان و دانشجویان و جوانان و ورزشکاران بین دو کشور را حتی‌المقدور چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی تسهیل و تشویق نمایند.
ماده ۱۰ – به منظور اجرای این موافقتنامه طرفین متعاهدین تصمیم گرفتند کمیسیون مختلطی مرکب از اعضاء ایرانی و الجزایری در هر یک از دو کشور تشکیل گردد. هر یک از این دو کمیسیون به نوبت لااقل سالی یک بار در ایران و الجزایر تشکیل جلسه داده و برای مدت معین برنامه‌های فرهنگی تنظیم خواهند نمود.
ماده ۱۱ – طرفین متعاهدین متعهد می‌شوند کلیه اقدامات لازم برای اجرای کامل این موافقتنامه را معمول بدین منظور وسایل و اسباب لازمه را در اختیار یکدیگر قرار دهند.
ماده ۱۲ – اختلافات ناشی از تفسیر مواد این موافقتنامه از مجرای سیاسی حل و فصل خواهد شد.
ماده ۱۳ – مدت اعتبار این موافقتنامه سه سال بوده و خود به خود قابل تمدید می‌باشد مگر این که یکی از طرفین متعاهدین سه ماه قبل از انقضاء مدت موافقتنامه کتباً قصد خود را مبنی بر تجدید نظر کلی و یا جزئی آن به طرف دیگر اعلام نموده باشد.
ماده ۱۴ – این موافقتنامه به تصویب خواهد رسید و از تاریخ مبادله اسناد تصویب مورد اجرا گذارده خواهد شد.
الجزایر به تاریخ هفدهم مرداد ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت برابر با ۸ اوت ۱۹۶۸ در دو نسخه به زبانهای فارسی – عربی و فرانسه.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
از طرف دولت جمهوری دموکراتیک الجزایر.
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده منضم به قانون موافقتنامه فرهنگی بین دولتین شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری دموکراتیک الجزایر می‌باشد.
رئیس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی