شماره ۱۰۱۳۰ت – ۱۳۶۸/۲/۲۵
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۸/۲/۱۳ بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی، صنایع، صنایع سنگین، معادن و فلزات، بازرگانی آیین‌نامه نصاب هزینه سفر فوق‌العاده مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان به خارج از ایران موضوع بند “ب” جزء 2 ماده 148 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶/۱۲/۳ را به شرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱ – نصابهای تعیین شده در این آیین‌نامه در صورتی که مستند به مدارک باشد تا حدودی تعیین گردیده است برای تشخیص مایعات مؤدیانی که درآمد مشمول مالیات آنها از طریق رسیدگی به دفاتر قانونی تعیین می‌گردد قابل قبول خواهد بود و مازاد بر آن در محاسبه درآمد مشمول مالیات قابل پذیرش نیست.
ماده ۲ – نصاب هزینه سفر و فوق‌العاده مسافرت به شرح زیر تعیین می‌گردد:
۱ – هزینه مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان اشخاص حقوقی به خارج از ایران که به منظور حوائج مربوط به مؤسسه باشد تا حدود ذیل قبال پذیرش خواهد بود.
الف –
[اصلاحی ۱۳۷۷/۴/۲۸]
[اصلاحی ۱۳۸۲/۴/۱۵]
[اصلاحی ۱۳۸۶/۱۲/۲۰]
[اصلاحی ۱۴۰۲/۹/۱۹]
هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان شرکتهای تولیدی جمعاً در هر سال حداکثر چهار ماه به قرار روزی چهل میلیون (۰۰۰ر۰۰۰ر۴۰) ریال.
ب –
[اصلاحی ۱۳۷۷/۴/۲۸]
[اصلاحی ۱۳۸۲/۴/۱۵]
[اصلاحی ۱۳۸۶/۱۲/۲۰]
[اصلاحی ۱۴۰۲/۹/۱۹]
هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان سایر شرکت‌ها و اشخاص حقوقی جمعاً در هر سال حداکثر دو ماه به قرار روزی چهل میلیون (۰۰۰ر۰۰۰ر۴۰) ریال.
۲ –
[اصلاحی ۱۳۷۷/۴/۲۸]
[اصلاحی ۱۳۸۲/۴/۱۵]
[اصلاحی ۱۳۸۶/۱۲/۲۰]
[اصلاحی ۱۴۰۲/۹/۱۹]
هزینه مسافرت اشخاص حقیقی به خارج از ایران به منظور رفع حوائج شغلی جمعاً در هر سال حداکثر یک ماه به قرار روزی چهل میلیون (۰۰۰ر۰۰۰ر۴۰) ریال.
تبصره ۱-
[اصلاحی ۱۳۷۷/۴/۲۸]
[اصلاحی ۱۳۸۲/۴/۱۵]
[اصلاحی ۱۳۸۶/۱۲/۲۰]
[اصلاحی ۱۴۰۲/۹/۱۹]
نسبت به شرکتهای تولیدی علاوه بر چهار ماه مذکور در جزء “الف” بند یک ماده 2 این آیین‌نامه، جمعاً در هر سال حداکثر دو ماه دیگر به قرار روزی چهل میلیون (۰۰۰ر۰۰۰ر۴۰) ریال. نیز بابت آموزش به عنوان هزینه اقامت پذیرفته خواهد شد.
تبصره ۲- هزینه‌های مذکور در ماده 2 و تبصره 1 فوق شامل هزینه پذیرایی در خارج از ایران نیز می‌باشد و علاوه بر این مبالغ هزینه دیگری به عنوان هزینه پذیرایی پذیرفته نخواهد شد.
تبصره ۳- هزینه ایاب و ذهاب با وسیله نقلیه هوایی، زمینی و دریایی و هزینه‌های مربوط به خروج از مرز و عوارض‌ها اضافه بر هزینه اقامت در خارج که به شرح فوق تعیین شده است نیز قابل پذیرش است.
تبصره ۴- [حذفی ۱۳۷۷/۴/۲۸]
ماده ۳ – خارج از مبالغ مذکور هزینه دیگری به عنوان فوق‌العاده مسافرت در خارج از کشور در تشخیص درآمد مشمول مالیات قابل قبول نخواهد بود.
میرحسین موسوی – نخست‌وزیر