«شماره ۱۱۸۵۲رت – ۱۳۴۰.۴.۲۷
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۴۰.۴.۲۴ بنا به پیشنهاد شماره ۸۰۶۴.۳۰ – ۴۰.۴.۱۹ وزارت دارایی تصویب نمودند که ماده ۶ قانون اصلاح مالیات بر‌درآمد مصوب تیر ماه ۳۷ و تبصره‌های ذیل آن و همچنین ماده ۲ قانون اصلاح مالیات بر درآمد مصوب ۱۴ خرداد ۳۹ کمیسیون مجلسین به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۶ – مالیات بر درآمد سال ۱۳۴۰ و بقایای کسبه و صنعتگران دستمزدبگیر که اساسی آنها ذیلاً اعلام می‌شود.
1 – آینه و آینه‌فروش ۲ – آبکار و قلمزن و ورشوساز ۳ – آب‌نبات ساز ۴ – آجیل فروش ۵ – آرایشگاه ۶ – آهنگر ۷ – اغذیه فروش ۸ – اوراقچی اتومبیل و خرده‌فروش ۹ – ابزارفروش ۱۰ – اتوشویی ۱۱ – الوارفروش ۱۲ – باتری‌سازی ۱۳ – بزاز ذرعی‌فروش ۱۴ – بلیاردچی ۱۵ – بستنی فروش ۱۶ – بلورفروش ۱۷ – بنزین و نفت و روغن‌فروش ۱۸ – پیراهن‌دوز و پیراهن‌فروش ۱۹ – تخته‌سه‌لایی فروش ۲۰ – تراشکار فلزات و جوشکار ۲۱ – تعمیرکار اتومبیل و مکانیک ۲۲ – تیر‌فروش ۲۳ – جوراب‌بافی که خود فروشنده باشد و جوراب‌فروش ۲۴ – چلوکبابی و چلوخورشتی و رستوران ۲۵ – چاپخانه
26 – چرم فروش ۲۷ -خرازی فروش ۲۸ – خواربارفروش ۲۹ – خیاط و خیاط اتومبیل ۳۰ –
دباغ ۳۱ – دوچرخه ساز و دوچرخه کرایه بده ۳۲ – داروخانه (به استثناء‌عمده‌فروش)
33 – ریخته‌گر و چدن‌ریز ۳۴ – سوهان‌کار و ترازوساز ۳۵ – رنگرز ۳۶ – رنگ‌فروش ۳۷ –
زردوز و ملیله‌دوز ۳۸ – زرگر که جواهرفروش‌نباشد ۳۹ – ذغال‌فروش و هیزم‌فروش ۴۰ –
سراج و چمدان‌ساز و صندوق‌ساز ۴۱ – سمسار ۴۲ – سیگار و توتون و تنباکوفروش ۴۳ –
سیمان کار ۴۴ -سبزی‌فروش ۴۵ – شیشه‌بر، شیشه‌فروش، شیشه‌گر ۴۶ – صابون‌فروش ۴۷ – ظرف
کرایه بده ۴۸ – علاقبند ۴۹ – قناد ۵۰ – قندریز ۵۱ – قهوه‌فروش۵۲ – قهوه‌چی ۵۳ –
عطار و سقط‌فروش و تخم گل‌فروش ۵۴ – عکاس و ظاهرکننده فیلم ۵۵ – کتاب‌فروش به
استثناء ناشرین کتاب و مجله‌فروش ۵۶- کفاش ۵۷ – کلاهدوز و کلاه‌فروش ۵۸ –
کاروانسرادار و قپاندار و سرایدار ۵۹ – گراورساز و پلاک‌ساز و مهرساز ۶۰ –
گرمابه‌دار ۶۱ – گل‌فروش ۶۲ -گیوه‌فروش ۶۳ – لبنیات‌فروش و ماست‌بند ۶۴ – لباس
دوخته و نیمدارفروش ۶۵ – لباسشو و اتوکشی ۶۶ – لحاف‌فروش ۶۷ – لوازم
الکتریک‌فروش۶۸ – لاستیک کهنه‌فروش، آپاراتچی ۶۹ – مسافرخانه‌دار و پانسیون‌دار ۷۰
– مهمانخانه‌دار ۷۲ – میوه‌فروش ۷۲ – مصالح بنایی ۷۳ – نانوا ۷۴ – نجار و‌مبل‌ساز
و مبل‌فروش اتاقساز ماشین ۷۵ – نوشابه‌فروش ۷۶ – یخچال‌دار ۷۷ – فخار ۷۸ –
پرنده‌فروش و همچنین سایر مؤدیانی که وضع و شغل و‌کسب آنها مشابه مؤدیان مذکور در
فوق بوده و از طرف وزارت دارایی تشخیص و اعلام خواهد شد به ترتیب زیر مقطوعاً تشخیص
و وصول می‌شود.مالیات بر درآمد کسبه و صنعتگران دستمزدبگیر به این ترتیب تشخیص
می‌شود که بزرگ‌ترین سابقه مالیات قطعی آنان در نظر گرفته شده و نسبت به‌سنوات قطعی نشده قبل از آن عین مبلغ مزبور و نسبت به سالهای بعد از آن که به مرحله قطعیت نرسیده باشد به ازاء هر سال صدی ده مالیات
مزبور اضافه و مالیات سال مورد نظر تعیین گردد.
تبصره ۱ – کسبه دوره‌گرد به طور کلی از پرداخت مالیات معاف و مؤدیان ذیل از
پرداخت مالیات اعم از جاری و بقایا بخشوده‌اند به شرطی که کرایه ماهانه محل کسب
آنها در تهران از دو هزار ریال و در شهرستانها از یک هزار ریال و با سابقه مالیات
قطعی آنها در تهران از ده هزار ریال و در شهرستانها از پنج هزار ریال تجاوز ننماید.
1 – شیرفروش و فرنی‌پز و حلیم‌پز و کله‌پز و کبابی و جگرکی و یخنی‌پز ۲ –
آهنگر خرده‌کار۳ – الک‌ساز و غربال و ماهوت‌پاک‌کن‌ساز۴ – اتوکش بدون دستگاه بخار
5 – پرده‌دوز و چادردوز ۶ – پنبه‌دوز ۷ – پرنده‌فروش زنده ۸ – حلواپز ۹ – حصیرفروش
10 – چینی بندزنی۱۱ – چراغساز (تعمیرکار) ۱۲ – دواتگر ۱۳ – رفوگر ۱۴ – زهتاب و
موتاب ۱۵ – سازنده آلات موسیقی ۱۶ – سرکه و آبغوره‌فروش و ترشی‌فروش ۱۷- سنگ‌تراش
دستی ۱۸ – ساعت‌ساز (غیر از ساعت‌فروش) ۱۹ – صحاف ۲۰ – قفل‌ساز و چاقوساز ۲۱ –
کوزه‌فروش ۲۲ – کشک‌ساب ۲۳ -کهنه‌فروش ۲۴ – لباف و شعرباف ۲۵ – لبوفروش ۲۶ –
لیمونادفروش ۲۷ – نعلبند و نعل‌ساز ۲۸ – نمک‌کوب ۲۹ – نمدمال و کلاه‌مال ۳۰ –
واکسی۳۱ – کتابفروشی در شهرستانها.
تبصره ۲ – در مورد مؤدیان مشمول مالیات فوق هرگاه مطلقاً سابقه مالیاتی وجود
نداشته باشد و همچنین صاحبان و مشاغل مندرج در تبصره ۱ این‌تصویب‌نامه به شرط
تجاوز کرایه ماهانه محل کسب و یا سابقه مالیات قطعی آنها از میزان مقرر مالیات
آنها طبق مقررات ماده ۷ قانون اصلاح مالیات بر‌درآمد مصوب تیر ماه ۱۳۳۷ راساً
تشخیص و مطالبه خواهد گردید.
تبصره ۳ – هرگاه مؤدیان مشمول مالیات فوق مالیات بر درآمد سال ۱۳۴۰ و بقایای خود
را که به ترتیب فوق مقرر گردیده تا پایان مرداد ۱۳۴۰ بپردازند از‌پرداخت جریمه و
زیان دیرکرد معاف والا مشمول صدی ۳۰ مالیات بابت جریمه و همچنین زیان دیرکرد به
مأخذ صدی یک در ماه از تاریخ اول شهریور ماه ۱۳۴۰ خواهند بود که در صورت استنکاف
از پرداخت از طریق عملیات اجرایی وصول خواهد گردید.
وزارت دارایی موظف است پس از افتتاح دوره قانونگذاری مجوز قانونی این تصویبنامه را تحصیل نماید.»
تصویبنامه فوق که در اجرای ماده واحده مصوبه بیستم آذر ماه ۱۳۴۲ تقدیم شده بود در کمیسیون دارایی مجلس شورای ملی مطرح و کمیسیون مذکور نظر داد که (مفاد تصویبنامه مزبور جز در مورد مقرراتی که به موجب قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفند ماه ۱۳۴۵ باید مورد عمل قرار گیرد از تاریخ اجرای قانون مذکور لغو می‌شود).
نظر مزبور پس از تأیید مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه ۲۹ فروردین ماه ۱۳۴۶ در تاریخ روز دوشنبه هیجدهم اردیبهشت ماه ۱۳۴۶ مورد تصویب مجلس سنا قرار گرفت.