مصوب ۱۳۴۶/۲/۱۸
«شماره: .18336ت
تاریخ: 1340.6.22
هیأت وزیران بنا به پیشنهاد شماره 22781 – 1340.6.20 وزارت دارایی ماده واحده زیر را به تصویب نمودند:
ماده واحده – مالیات بر درآمد کسبه و صنعتگران دستمزدبگیر که مشاغل آنها در متن ماده 6 اصلاحی (موضوع تصویب‌نامه .11852 ت – 40.4.27 هیأت وزیران) ذکر گردیده بابت سالهایی که به مرحله قطعی نرسیده به طریق زیر تشخیص و وصول می‌شود:
الف – مالیات بر درآمد سال 1340 مؤدیان مزبور معادل حد متوسط مالیات‌های قطعی از
سال 1335 تا آخر سال 1339 به اضافه ده درصد تعیین‌می‌گردد و مالیات هر یک از سنوات
قبل از1340 معادل حد متوسط مالیات‌های قطعی از 35 تا 39 خواهد بود.
تبصره – در مورد مؤدیانی که قبل از سال 1335 فعالیت کسبی خود را تعطیل و درآمدی
از نظر این تصویب‌نامه تحصیل ننموده باشند مالیات هر یک از‌سالهای قطعی نشده معادل
خواهد بود با آخرین مالیات قطعی شده آنان. پیش‌آگهی‌هایی که بر اثر عدم اعتراض
قطعی شده است و مالیات آن واریز‌نگردیده است از لحاظ این تصویب‌نامه جزء سابقه
محسوب نمی‌شود.
ب – مؤدیانی که سوابق قطعی مورد نظر بند الف و تبصره ذیل آن را نداشته باشند
مالیات بر درآمد سنوات کسب آنها بر طبق ماده (7) قانون اصلاح‌مالیات بر درآمد مصوب
تیر ماه 1337 تعیین می‌شود.
تبصره – کلیه این قبیل مؤدیان باید منتهی تا پایان مهر ماه 1340 اظهارنامه مربوط
به درآمد سنوات کسب خود را به تفکیک سال به دارایی تسلیم و‌مالیات متعلق را بر طبق
مقررات پرداخت نمایند.
ج – در مورد مشمولین بند الف و تبصره ذیل آن چنانچه مالیات سال 1340 منتهی تا
پایان مهر ماه 1340 و مالیات سالهای قبل کلاً به اقساط مساوی‌ماهانه منتهی تا آخر
خرداد 1341 پرداخت شود جریمه و زیان دیر کردی به مؤدیان تعلق نخواهد گرفت. در غیر
این صورت مالیات مؤدیان مستنکف بر‌طبق مقررات تصویب‌نامه شماره .11852 ت –
1340.4.27 تشخیص و وصول خواهد گردید.
تبصره – درباره مؤدیانی که بر طبق تصویب‌نامه .11852 ت – 1340.4.27 حساب مالیاتی
یک یا چند سال خود را واریز نموده یا قرار پرداخت‌گذارده‌اند مقررات همین
تصویب‌نامه اعمال و مازاد پرداختی آنها به حساب سنوات بعد منظور خواهد گردید.
و – عبارت (و همچنین سایر مؤدیانی که وضع شغل و کسب آنها مشابه مؤدیان مذکور در
فوق بوده و از طرف وزارت دارایی تشخیص و اعلام خواهد شد) به آخر تبصره (1)
تصویب‌نامه .11852 ت – 40.4.27 افزوده می‌شود و قسمتهایی از تصویب‌نامه مذکور که
با مقررات تصویب‌نامه حاضر‌منافات داشته باشد لغو می‌گردد. مجوز قانونی این
تصویب‌نامه را وزارت دارایی بعد از افتتاح مجلسین تحصیل خواهد کرد.»
تصویب‌نامه فوق که در اجرای ماده واحده مصوبه بیستم آذر ماه 1342 تقدیم شده بود در کمیسیون دارایی مجلس شورای ملی مطرح و کمیسیون مذکور نظر داد که (مفاد تصویب‌نامه مزبور جز در مورد مقرراتی که به موجب قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفند ماه 1345 باید مورد عمل قرار گیرد از تاریخ اجرای قانون مذکور لغو می‌شود).
نظر مذکور پس از تأیید مجلس شورای ملی در تاریخ روز سه‌شنبه 29 فروردین ماه 1346 در جلسه روز دوشنبه هیجدهم اردیبهشت ماه 1346 مورد تصویب مجلس سنا قرار گرفت.