ماده ۱ – دعاوی راجع به عیب و نقص ناشیه از تصادفات رانندگی که به وسائط نقلیه وارد و موجب خسارت برای صاحب آن می‌گردد در دادگاه‌های صلاحیتدار خارج از نوبت رسیدگی می‌شود.
ماده ۲ – کاردان‌های فنی راهنمایی و رانندگی و پلیس راه که برای رسیدگی به امور تصادفات رانندگی تعیین می‌شوند مکلفند علت وقوع تصادف و چگونگی آن را صریحاً با تشریح وضع محل تصادف در صورت مجلس قید و میزان خسارت وارده به وسیله نقلیه را اعم از هزینه تعمیر و کسر قیمتی که در نتیجه تصادف حاصل می‌شود معلوم نمایند، در صورتی که تعیین میزان خسارت در محل ممکن نباشد می‌توان آن را موکول به بازدید بعدی در تعمیرگاه نمود مندرجات صورتمجلسی که به طریق فوق تنظیم می‌گردد معتبر است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
ماده ۳ – در نقاط خارج از حوزه مأموریت مأموران مذکور رسیدگی تابع قواعد و مقررات عمومی است.
قانون بالا مشتمل بر سه ماده پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه بیست و سوم آبان ماه یک هزار و سیصد و چهل و پنج در جلسه روز یکشنبه سیزدهم آذرماه یک هزار و سیصد و چهل و پنج شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی