ماده واحده
الف – دولت مجاز است سندی را که حاکی از پذیرفتن اساسنامه مؤسسه بین‌المللی توسعه و قبول عضویت دولت شاهنشاهی در مؤسسه مزبور باشد امضاء نموده و به بانک بین‌المللی ترمیم و توسعه که تشکیل‌دهنده مؤسسه نامبرده می‌باشد تسلیم نماید.
ب – روابط بین دولت شاهنشاهی و مؤسسه فوق‌الذکر بانک ملی ایران خواهد بود.
ج – سهمیه کشور شاهنشاهی در سرمایه مؤسسه بر طبق صورت ضمیمه آخر اساسنامه مؤسسه چهار میلیون و پانصد و چهل هزار دلار است.
قسمت نشر اسکناس بانک ملی ایران (هیأت نظارت اندوخته اسکناس) مجاز است بر طبق مقررات ماده دوم اساسنامه مؤسسه ده درصد از کل سهمیه مزبور را که باید به طلا و یا ارز قابل تبدیل به طلا پرداخت شود از محل طلا و یا ارز پشتوانه پرداخت نموده و سند یا رسیدهایی را که از طرف مؤسسه دریافت می‌کند جزو پشتوانه محسوب دارد.
همچنین قسمت نشر و اسکناس بانک ملی ایران (هیأت نظارت اندوخته اسکناس) مجاز است نود درصد باقیمانده را به ریال در اختیار مؤسسه قرار‌داده و سفته‌های دولت را که از این بابت دریافت می‌دارد جزو پشتوانه اسکناس محسوب دارد.
مادام که مؤسسه احتیاج به دریافت ریال نقد نداشته باشد دولت می‌تواند از این بابت سفته عندالمطالبه به مؤسسه تسلیم کند.
چنان چه در آینده طلا و ارز یا ریال‌های پرداخته شده مسترد گردد عیناً به قسمت نشر اسکناس بانک ملی ایران تحویل خواهد گردید.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و اساسنامه ضمیمه است در جلسه سه‌شنبه دهم خردادماه یک هزار و سیصد و سی و نه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۹.۳.۲۱ به تصویب مجلس سنا رسیده است.