رأی و‌حدت‌ رو‌یه شماره ۱۵۳۶ – ۱۳۳۸/۸/۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور: تنفیذ وصیتنامه

تاریخ انتشار: ۱۳۳۸/۰۳/۰۸

دادنامه شماره 157-1337/4/1 صادره از دادگاه شهرستان کرمان بر تنفیذ وصیتنامه منتسب به غلامرضا به جهاتی که اشعار می‌گردد حکم قانونی محسوب نمی‌شود:

1- غلامرضا با توجه بر وصیتنامه مورد تنفیذ در دادگاه طبق حکم مزبور مشمول ماده واحده مصوب 31 تیرماه 1312 مربوط به احوال ایرانیان غیرشیعه نیست و این گونه اشخاص باتوجه به متن وصیتنامه ملزم به پیروی از قوانین و مقررات عمومی جاری در کشور ایران می‌باشند و رسیدگی به این وصیتنامه و اظهار نظر درباره آن از طرف دادگاه برخلاف قانون مزبور و به موجب مورد 2 از ماده 559 قانون دادرسی مدنی  مخدوش است.

2- به موجب ماده 1189 قانون مدنی هیچ‌ یک از پدر و جد پدری نمی‌تواند با حیات دیگری برای مولی علیه خود وصی معین کنند و چون به موجب گواهینامه حصر وراثت که رونوشت آن پیوست نامه شماره 1647مورخ  1337/5/18 ثبت کرمان به ثبت کل و به وزارت دادگستری رسیده در پرونده بایگانی است زین‌العابدین پدر غلامرضا موصی متوفی برخلاف ماده 1189 قانون مدنی می‌باشد و از این جهت هم دادنامه شماره 157 مورخ 1337/4/1 قانونی نمی‌باشد.

3- به موجب ماده 73 قانون امور حسبی در صورت قابل رسیدگی و اظهار نظر بودن وصیتنامه دادگاه فقط می‌تواند وصایت وصی را تصدیق نماید و تنفیذ وصیتنامه از این جهت هم برخلاف این قانون است.
بنابه مراتب مزبور با تحقق انطباق درخواست دادستان دیوان کشور بر ماده 43 قانون امورحسبی و قبول دادخواست دادستان، رأی شماره 157 مورخ 1337/4/1 قانونی نیست.