رأی و‌حدت‌ رو‌یه شماره ۱۵۳۶ – ۱۳۳۸/۸/۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور: تنفیذ وصیتنامه

تاریخ تصویب: ۱۳۳۸/۰۸/۰۳
تاریخ انتشار: ۱۳۳۸/۰۳/۰۸

دادنامه شماره ۱۵۷-۱۳۳۷/۴/۱ صادره از دادگاه شهرستان کرمان بر تنفیذ وصیتنامه منتسب به غلامرضا به جهاتی که اشعار می‌گردد حکم قانونی محسوب نمی‌شود:

۱- غلامرضا با توجه بر وصیتنامه مورد تنفیذ در دادگاه طبق حکم مزبور مشمول ماده واحده مصوب ۳۱ تیرماه ۱۳۱۲ مربوط به احوال ایرانیان غیرشیعه نیست و این گونه اشخاص باتوجه به متن وصیتنامه ملزم به پیروی از قوانین و مقررات عمومی جاری در کشور ایران می‌باشند و رسیدگی به این وصیتنامه و اظهار نظر درباره آن از طرف دادگاه برخلاف قانون مزبور و به موجب مورد ۲ از ماده ۵۵۹ قانون دادرسی مدنی  مخدوش است.

۲- به موجب ماده ۱۱۸۹ قانون مدنی هیچ‌ یک از پدر و جد پدری نمی‌تواند با حیات دیگری برای مولی علیه خود وصی معین کنند و چون به موجب گواهینامه حصر وراثت که رونوشت آن پیوست نامه شماره ۱۶۴۷مورخ  ۱۳۳۷/۵/۱۸ ثبت کرمان به ثبت کل و به وزارت دادگستری رسیده در پرونده بایگانی است زین‌العابدین پدر غلامرضا موصی متوفی برخلاف ماده ۱۱۸۹ قانون مدنی می‌باشد و از این جهت هم دادنامه شماره ۱۵۷ مورخ ۱۳۳۷/۴/۱ قانونی نمی‌باشد.

۳- به موجب ماده ۷۳ قانون امور حسبی در صورت قابل رسیدگی و اظهار نظر بودن وصیتنامه دادگاه فقط می‌تواند وصایت وصی را تصدیق نماید و تنفیذ وصیتنامه از این جهت هم برخلاف این قانون است.
بنابه مراتب مزبور با تحقق انطباق درخواست دادستان دیوان کشور بر ماده ۴۳ قانون امورحسبی و قبول دادخواست دادستان، رأی شماره ۱۵۷ مورخ ۱۳۳۷/۴/۱ قانونی نیست.