ماده واحده – ماده ۲۰۲ و ۲۰۳ قانون کیفر عمومی بشرح زیر اصلاح میشود:
ماده ۲۰۲ – هر کس شخصاً یا توسط دیگری طفلی را که بسن ۱۵ سال تمام نرسیده به قصد انتقام یا فروش یا مطالبه وجه یا مال یا بهر منظور سوء دیگری بدزدد یا بحیله یا به اکراه برباید یا مخفی کند بحبس مجرد از سه سال تا ده سال محکوم خواهد شد و در این حال اگر مرتکب شخصا یا توسط دیگری به مجنی‌علیه آزار یا آسیب جسمانی یا حیثیتی برساند مجازات مرتکب حبس با اعمال شاقه از پنج سال تا پانزده سال خواهد بود و هر گاه آسیب وارد شده منتهی بیکی از نتایج مندرجه در ماده ۱۷۲ قانون کیفر عمومی بشود مرتکب بحبس دائم با اعمال شاقه محکوم خواهد شد و در‌صورتی که مجنی‌علیه بسبب ربوده شدن یا اخفا یا آسیبهای وارد شده فوت کند مجازات مرتکب اعدام است.
ماده ۲۰۳ – هر گاه مجنی‌علیه مذکور در ماده ۲۰۲ بیش از پانزده سال داشته باشد مجازات مرتکب حداقل مجازاتهای مذکور در آن ماده خواهد بود مگر در صورتی که آسیب وارد شده موجب فوت مجنی‌علیه گردد که در این صورت مجازات مرتکب اعدام است.
تبصره – در مورد دو ماده مذکور در فوق دادگاه در صورتی میتواند طبق ماده ۴۴ قانون کیفر عمومی مجازات را تخفیف دهد که مرتکب مجنی‌علیه را قبل از صدور کیفر خواست به اولیای او یا ضابطین دادگستری تسلیم و رضایت مجنی‌علیه و یا در مورد اطفال رضایت ولی او را فراهم نماید و در مورد مجازات اعدام دادگاه در صورت گذشت مدعی خصوصی مجازات را فقط یکدرجه تخفیف خواهد داد.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه سه‌شنبه یازدهم آذر ماه یکهزار و سیصد و سی و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نایب رئیس مجلس شورای ملی – عماد تربتی
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۶.۳.۳۰ به تصویب مجلس سنا رسیده است.