قانون مربوط به تبهکارانی که اطفال را به قصد فروش یا مطالبه وجه یا مال می‌ربایند

تاریخ تصویب: ۱۳۳۷/۰۹/۱۱
تاریخ انتشار: ۱۳۳۷/۱۰/۰۶

ماده واحده – ماده 202 و 203 قانون کیفر عمومی بشرح زیر اصلاح میشود:

‌ماده 202 – هر کس شخصاً یا توسط دیگری طفلی را که بسن 15 سال تمام نرسیده به قصد انتقام یا فروش یا مطالبه وجه یا مال یا بهر منظور سوء‌ دیگری بدزدد یا بحیله یا به اکراه برباید یا مخفی کند بحبس مجرد از سه سال تا ده سال محکوم خواهد شد و در این حال اگر مرتکب شخصا یا‌ توسط دیگری به مجنی‌علیه آزار یا آسیب جسمانی یا حیثیتی برساند مجازات مرتکب حبس با اعمال شاقه از پنج سال تا پانزده سال خواهد بود و هر گاه ‌آسیب وارد شده منتهی بیکی از نتایج مندرجه در ماده 172 قانون کیفر عمومی بشود مرتکب بحبس دائم با اعمال شاقه محکوم خواهد شد و در‌صورتی که مجنی‌علیه بسبب ربوده شدن یا اخفا یا آسیبهای وارد شده فوت کند مجازات مرتکب اعدام است.

‌ماده 203 – هر گاه مجنی‌علیه مذکور در ماده 202 بیش از پانزده سال داشته باشد مجازات مرتکب حداقل مجازاتهای مذکور در آن ماده خواهد بود مگر‌ در صورتی که آسیب وارد شده موجب فوت مجنی‌علیه گردد که در این صورت مجازات مرتکب اعدام است.

تبصره – در مورد دو ماده مذکور در فوق دادگاه در صورتی میتواند طبق ماده 44 قانون کیفر عمومی مجازات را تخفیف دهد که مرتکب مجنی‌علیه را‌ قبل از صدور کیفر خواست به اولیای او یا ضابطین دادگستری تسلیم و رضایت مجنی‌علیه و یا در مورد اطفال رضایت ولی او را فراهم نماید و در مورد ‌مجازات اعدام دادگاه در صورت گذشت مدعی خصوصی مجازات را فقط یکدرجه تخفیف خواهد داد.


قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه سه‌شنبه یازدهم آذر ماه یکهزار و سیصد و سی و هفت به تصویب‌ مجلس شورای ملی رسید.
نایب رئیس مجلس شورای ملی – عماد تربتی

قانون بالا در جلسه 1336.3.30 به تصویب مجلس سنا رسیده است.