مصوب ۱۳۳۵/۱۱/۱۶
ماده واحده – ماده 3 قانون خدمتگذاری پزشکان مصوب هفتم مرداد ماه 1318 بشرح ذیل اصلاح میشود:
ماده 3 – از اول مهر ماه 1335 میزان حقوق رتبه یک پزشک یکمی (جمع حقوق ثابت و کمک قانونی) 6800 ریال و میزان حقوق رتبه یک پزشک دومی 4000 ریال و میزان حقوق پایه یک پزشکیاری 3000 ریال است حقوق هر یک از پایه‌های بعد معادل است با حقوق پایه قبل باضافه خمس پایه یک همان دسته.
تبصره 1 – پزشکانی که صرفاً بامور بهداشتی و جلوگیری از بیماریها اشتغال دارند تا زمانی که در اینقسمت انجام وظیفه مینمایند ده درصد حقوق پایه خود را بعنوان فوق‌العاده بهداشتی دریافت خواهند داشت.
تبصره 2 – مابه‌التفاوت اشل‌های فوق در سال اول بالتمام از محل اعتبار عمرانی کشور تأمین و در سال دوم 75 درصد آن از محل اعتبار عمرانی و 25درصد دیگر در بودجه کل کشور تأمین و در سال سوم 50 درصد آن از محل اعتبار عمرانی و 50 درصد دیگر در بودجه کل کشور منظور و در سال چهارم 25 درصد از محل اعتبار عمرانی و 75 درصد بقیه در بودجه کل کشور منظور و از سال پنجم ببعد تمام آن در بودجه کل کشور منظور خواهد شد.
تبصره 3 – وزارتخانها و مؤسسات دولتی و شهرداری موقعی میتوانند از مزایای این قانون برای مشمولین این قانون استفاده نمایند که اعتبار‌مابه‌التفاوت را جزء اعتبار برنامه‌های عمرانی مربوط بخود پیش‌بینی نموده و یا آنکه در بودجه‌های عادی خود اعتبار لازم را پیش بینی و پادار نمایند.
تبصره 4 – وزارت بهداری مکلف است که تأمین احتیاجات پزشکی بخشها را بر شهرستانها مقدم بدارد.
تبصره 5 – مشمولین این قانون حق دریافت وجهی علاوه از حقوق و مزایای قانونی بهیچ عنوان از صندوق دولت و بنگاهها و شرکتها و مؤسساتی که قسمتی از سرمایه آن متعلق بدولت است ندارند.
تبصره 6 – از تاریخ تصویب این قانون کسانی که با استفاده از قانون استخدام پزشکان وارد خدمت میشوند باید چهار سال اولیه خدمت را در خارج از‌مرکز انجام وظیفه نمایند، خدمت در شمیران و شهرستانهای کرج و ورامین و شهر ری خدمت خارج از مرکز محسوب نمیشود.
دستیاران دانشگاه پس از انجام خدمت دستیاری در صورت انتقال به وزارتخانها و مؤسسات دولتی و شهرداری باید بلافاصله چهار سال خدمت خارج‌از مرکز را انجام دهند.
تبصره 7 – پزشکانی که با رتبه اداری یا بطور پیمانی یا حکمی بخدمات پزشکی اشتغال داشته‌اند میتوانند از تاریخ تصویب این قانون تا شش ماه طبق مقررات ماده 6 قانون خدمتگزاری پزشکان رتبه پزشکی دارا شوند مشروط باینکه پس از تبدیل رتبه بلافاصله چهار سال خدمت خارج از مرکز‌را انجام دهند.
تبصره 8 – پزشکان و دندان پزشکان و داروسازان بازنشسته دیپلمه که سن آنها زیاده بر شصت سال نباشد و به تشخیص وزارت بهداری قادر بانجام وظیفه و صالح شناخته شوند به شرطی که چهار سال در شهرستانها خدمت نمایند بخدمت دعوت و از مزایای این قانون استفاده خواهند نمود.
تبصره 9 – از تاریخ تصویب این قانون کلیه قوانین و مقرراتی که مغایر با این قانون باشد لغو میشود.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و نه تبصره است در جلسه شانزدهم بهمن ماه یکهزار و سیصد و سی و پنج به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه 1335.10.26 به تصویب مجلس سنا رسیده است.