هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۳۲/۷/۱ بنا به پیشنهاد شماره ۲۷۲۰۶ مورخ ۱ / ۷ / ۳۲ وزارت دارائی آییننامه لایحه قانونی مالیات مقطوع کسبه و پیشه وران و صنعتگران دستمزد بگیر مصوب ۱۶ خرداد ماه ۱۳۳۲ را که یک نسخه آن ضمیمه است تصویب نمودند.
از طرف نخست وزیر
ماده ۱- کسبه و پیشه وران و صنعتگران دستمزد بگیر مشمول مالیات مقطوع مندرج در ماده ۱۳ این آییننامه از نظر مالیات بر درآمد کسانی هستند که عمده فروش نبوده و وارد کننده و صادر کننده نباشند (منظور از صادر کننده و وارد کننده صادرات بخارج از کشور و وارد نمودن از خارج از کشور میباشد) و آنان بدو دسته ممتاز و غیرممتاز بشرح ذیل تقسیم میشوند :
الف – مالیات کسبه و پیشه وران و صنعتگران دستمزد بگیرغیرممتاز(کسانی که زائد برهشتهزار ریال سابقه مالیاتی ندارند) بطور مقطوع براساس طبقات دوازده گانه مندرج در لایحه قانونی بوسیله کمیسیونهای صنفی تعیین خواهد گردید.
ب – مالیات کسبه و پیشه وران و صنعتگران دستمزد بگیر ممتاز ( کسانی که زائد بر هشتهزار ریال سابقه مالیاتی دارند)
و نیز مالیات اصناف ممتاز مندرج در ماده ۱۴ این آییننامه بر اساس مبلغی که کمتر از حد متوسط مالیات قطعی شده سه سال آنان (سه سالی که بسال ۱۳۳۲ نزدیکتر است) نباشد پس از صدور اخطار و انجام تشریفات قانونی ( ابلاغ و اعتراض) با حضور نمایندگان صنف مربوطه بوسیله نماینده توافق بر طبق مقررات توافق تعیین خواهد گشت و چناچه مؤدی حاضر بتوافق نشود طبق مقررات عمومی مربوط به کمیسیونهای تشخیص رسیدگی و اقدام خواهد شد .
ماده ۲ – ممتاز و غیرممتاز بودن افرادی که تازه شروع بکار کرده اند یا سابقه مالیات قطعی شده ندارند با توجه بامثال و مشابه آنها و برگ بازدید تشخیص خواهد گشت.
ماده ۳ – مالیات اصناف فرودست (جزء) مندرج در ماده ۱۵ این آییننامه که در عداد مشمولین مالیات مقطوع بحساب نیامده اند (به شرط مشمولیت) از طریق توافق (نظیر طبقات ممتاز) تعیین و وصول خواهد گردید .
ماده ۴- درآمد مؤدیانی که بتشخیص دارائی از ۲۴۰۰۰ ریال کمتر است مشمول معافیت مندرج در ماده ۴ قانون مالیات بردرآمد مصوب تیرماه ۱۳۲۸ خواهد بود .
ماده ۵ – در فروردین هر سال کمیسیون صنفی با حضور پنج نفر اشخاص ذیل برای تشخیص طبقه افراد هر صنف تشکیل میشود:
۱-
|
نمایندگان صنف
|
دو نفر
|
۲-
|
نمایندگان دارائی
|
یک نفر
|
۳-
|
نماینده انجمن شهریا شهرداریها
|
یک نفر
|
۴-
|
نماینده فرمانداری یا بخشداریها
|
یک نفر
|
ماده ۶ – برای تشکیل دادن کمیسیون صنفی مربوط بهر صنف دو نفر عضو اصلی و دو نفر عضو علی البدل انتخاب میشوند. اعضای اصلی و علی البدل را اگر صنف دارای اتحادیه رسمی ثبت شده باشد بنا به درخواست اداره دارائی محل اتحادیه رسمی مذکور تعیین و معرفی میکند و در صورتی که صنف دارای اتحادیه رسمی نباشد یا اتحادیه رسمی از معرفی نماینده خودداری کند فرماندار یا بخشدار هر محل عده متناسبی از افراد صنف را دعوت میکند تا از میان خود دو نفر عضو اصلی و دو نفر عضوعلی البدل را برگزینند و سپس اعضاء منتخب را به دارائی محل معرفی میکند.
ماده ۷ – رئیس دارائی هر محل نمایندگان دارائی کمیسیون های صنفی و نماینده توافق کمیسیون مربوط به اصناف ممتاز را تعیین خواهد کرد .
ماده ۸ – در صورتی که تعداد افراد یک صنف کافی برای انتخاب نماینده اصلی و علی البدل نباشد بتشخیص فرماندار یا بخشدار محل دو نفر عضو اصلی و دو نفر علی البدل از نمایندگان اصناف دیگری که شغلشان با شغل افراد صنف مورد بحث شباهت و تناسب دارد برای رسیدگی و تشخیص طبقه افراد آن صنف و تشکیل کمیسیون انتخاب و تعیین خواهد شد.
ماده ۹ – هر یک از اعضاء اصلی کمیسیون که سه جلسه متوالی بدون عذر موجه غیبت کنند مستعفی شناخته میشوند و در این صورت یا درصورت فوت یا استعفاء هر یک از اعضاء اصلی از اعضاء علی البدل بجای آنان دعوت بعمل خواهد آمد و چنانچه نمایندگان اصلی هر صنف با دعوتهای مکرر دارائی (سه دفعه ) بدون عذر موجه حاضر بتشکیل جلسه صنفی نشوند و اعضاء علی البدل نیز بهمین کیفیت از تشکیل دادن کمیسیون صنفی امتناع ورزند اداره دارائی پرونده های مالیاتی افراد آن صنف را با تعیین طبقه و مبلغ مالیات بکمیسیون تشخیص بدوی خواهد فرستاد تا کمیسیون طبقه مالیاتی آنانرا تشخیص دهد رأی کمیسیون باکثریت در این مورد قطعی خواهد بود .
ماده ۱۰ – پس از انتخاب و معرفی نمایندگان اداره دارائی از نمایندگان منتخبه برای تشکیل دادن جلسات کمیسیون صنفی و رسیدگی بپرونده های افراد آن صنف دعوت خواهد نمود و در جلسات معینه پرونده مؤدیان هر صنف بترتیب مطرح خواهد شد و اعضای کمیسیون پس از امضاء دلائل نماینده دارائی و ملاحظه محتویات پرونده و آراء صادره سالهای گذشته مبلغ پیشنهادی دارائی طبقه مالیاتی مؤدی را تشخیص خواهند داد رأی صادره و طبقه مشخصه از طرف کمیسیون صنفی قطعی و غیر قابل اعتراض خواهد بود .
ماده ۱۱ – مبلغ مالیات پیشنهادی دارائی برای افراد هر صنف مبلغ درآمدی است که بر طبق مقررات معموله و پرونده مالیاتی و یا مأمورین بازدید ضمن بازدید عمومی هر شهرستان طبق مقررات تشخیص و تعیین کرده اند . یعنی مأمورین بازدید مکلفند درآمد هر مؤدی مشمول این آییننامه را نیز از روی بزرگترین نشانی (بدون توجه بطبقه مؤدی) صریحاً تعیین کنند.
ماده ۱۲ – اداره دارائی طبقه مشخصه (مالیات معینه) در رأی کمیسیون صنفی صادره را بمؤدیان مالیاتی ابلاغ خواهد کرد و مؤدیان مالیاتی مکلفند مالیات مندرج در رأی مذکوررا ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ رأی به اداره دارائی بپردازند و چنانچه در طول مدت مورد بحث بدهی خود را نپردازند مشمول جریمه معادل ۱۵% مبلغ مورد اختلاف و زیان دیر کرد از تاریخ ابلاغ رأی کمیسیون صنفی بمأخد صدی یک در ماه خواهند گشت .
مقررات مندرج در ماده ۳ آییننامه جرائم مالیاتی که مخالف با این ماده است لغو میگردد.
تبصره- [الحاقی ۱۳۳/۱/۱۱]
وزارت دارائی میتواند به مودیانی که نسبت به مالیات سنواتی آنها در کمیسیونهای صنفی رای صادر و یا توافق بعمل آمده اعم از انکه صدور رای و یا توافق قبل یا بعد از صدور این تصویبنامه بوده و مودیان قادر نباشند در ظرف یک ماه تمام مالیات خود را بپردازند علاوه بر یک ماه مقرر در ماده ۱۲ مهلتی که از دو ماه تجاوز ننماید به آنان بدهد در صورتی که در این مدت مالیات خود را بپردازند خسارت تأخیر تادیه و جریمه از آنها مطالبه نخواهد شد.
ماده ۱۳ – اصناف مشمول مالیات مقطوع صنفی عبارتند از:
1- آئینه ساز و آئینه فروش
2- آبکار (نقره و ورشوآلات) قلمزن و ورشوساز در صورتی که کارخانه نداشته باشد .
3- آب نبات ساز
4- آجیل فروش
5- آرایشگاه
6- آهنگر
7- اغذیه فروش (منظور کلی است که کالباس و کنسرو و امثال اینها میفروشد)
8- اوراقچی اتومبیل و خورده فروش
9- باطری ساز
بزاز ذرعی فروش
11- بلیاردچی
12- بلور فروش
۱۳- بنزین و نفت و روغن فروش
14- پرده دوز و چادر دوز
15- پیراهن دوز و پیراهن فروش
16- تخته سه لائی فروش
17- تراشکار فلزات و جوشکار
18- تعمیر کار میکانیکی اتومبیل
تعمیر کننده عینک
20- تیر فروش
21- جوراب باف که خود فروشنده باشد و کارخانه نداشته باشد و جوراب فروش و تعمیر کننده جوراب.
22- چراغ ساز و چتر ساز تعمیر کننده چراغ و سماور و ماشین تحریر و چرخ خیاطی .
23- چلو کبابی و کبابی و چلوخورشتی باستثنای رستورانها
24- حلبی ساز و آهن کوب
25- حصیر شیرازی باف (حصیر پرده)
26- خرازی فروش
27- خواربار فروش (منظور کسی است که برنج و روغن و حبوبات و امثال اینها میفروشد)
28- خیاط (باستثنای خیاطهای درجه اول مرکز) و خیاط اتومبیل .
29- دارندگان آسیای آبی و بادی
30- دباغ و زهتاب
31- دوچرخه ساز و دوچرخه کرایه بده
32- دواتگر و سماور ساز (به شرط آنکه کارخانه نداشته باشد)
33- ریخته گرو چدن ریز (به شرط آنکه کارخانه نداشته باشد) وسوهان کارو ترازو ساز
34- رنگرز
35- رنگ فروش
36- زردوز و ملیله دوز
37- زرگر که جواهر فروش نباشد
38- ذغال چوب و هیزم فروش
39- ساعت ساز
40- سازنده آلات موسقی و تعمیر کننده آن
41- سراج و چمدان ساز و صندوق ساز
42- سمسار
43- سنگتراش
44- سیگار و توتون و تنباکو فروش
45- سیمانکار(که کارخانه نداشته باشد
46- شیشه بر و شیشه فروش
47- شیشه گر(که کارخانه نداشته باشد)
48- صابون فروش
49- صحاف و آلبوم ساز
50- ظروف کرایه بده
51- عصاروسرکه و آبغوره فروش و حلوائی
52- علاف (باستثنای بارفروشها)
علاقبند.
54- قندریز.
55- عطار و سقطو فروش و تخم گل فروش .
عکاس و ظاهر کننده فیلم .
57- قهوه چی و لیموناد فروش و بستنی فروش .
58- کتابفروش و مجله فروش .
59- کوزه فروش و جزئی فروش مصالح بنائی از قبیل گچ و آهک و آجر و غیره .
60- کفاش (باستثنای کفاشهای درجه ۱ مرکز).
61- کلاه دوز و کلاه فروش.
62- کاروانسرادار و قپان دار و سرایدار.
63- گوشت فروش باستثنای کشتارکنندگان .
64- گراور سازو پلاک ساز و مهرساز.
65- گرمابه دار.
66- گیوه فروش .
67- لبنیات فروش (که کارخانه نداشته باشد)
68- لباس دوخته فروش و نیمدارفروش.
69- لباس شوئی و اطوکشی.
70- لاستیک کهنه فروش و آپارات چی
71- لحاف دوز و لحاف فروش
72- لوازم الکتریک فروش
73- لواف و شعرباف
74- مسافرخانه دار
75- میوه فروش و سبزی فروش
76- نانوا
77- نجار و مبل سازومبل فروش و اطاق ساز ماشین (که هیچیک کارخانه نداشته باشند)
78- نوشابه فروش
79- نوشت افزار فروش
80- نقاش اتومبیل (که کارخانه نداشته باشند) و تابلو ساز
ماده ۱۴- اصناف زیر مشمول مقررات بند ب ماده اول این آییننامه میباشند:
1- ابزار فروش
2- اتوشوئی
3- الوارفروش
4- گل فروش
5- چاپخانه
6- چرم فروش
7- داروخانه
8- عینک فروش
9- قهوه فروش
10- قناد
11- لوازم آرایش فروش
12- مهمانخانه دار
ماده ۱۵ – مشمولین ماده ۳ (طبقات فرودست) عبارتند از:
1- کله پز
2- حلیم پز
3- آش پز
4- فرنی پز
5- جگرکی
6- سفیدگر
7- پنبه دوز و نظایر آنها
ماده ۱۶ – آییننامه های سابق تا جائی که مغایر آییننامه فعلی باشد از این تاریخ ملغی است.