ماده ۱ – در کارگاههای مشمول قانون کار هر کارفرما یا مدیر یا متصدی مسئول کارگاه که بر خلاف مقررات تبصره ۳ ماده اول قانون کار و آئین نامه های مربوطه به آن کارگر بیگانه را بکار گمارد به حبس از دو الی ده روز تأدیه غرامت از ۲۰ الی ۲۰۰ ریال محکوم خواهد شد و کارگر بیگانه نیز از کار اخراج می شود و در صورت تکرار متخلف بحداکثر مجازات مذکور محکوم می شود.
ماده ۲ – متخلفین از مقررات مواد ۲ و ۴ قانون کار و آئین نامه مربوطه به حبس از ۴ الی ده روز تأدیه غرامت از ۴۰ الی ۲۰۰ ریال نسبت به هر کارگری محکوم می گردند.
ماده ۳ – تخلف از مقررات مواد ۵ و ۶ تبصره های ۱ و ۲ از ماده ۶ مستلزم محکومیت از ۶ الی ده روز حبس و تأدیه غرامت از ۵۰ الی ۲۰۰ ریال خواهد بود.
ماده ۴ – هر گاه ارجاع کارهای سخت و خطرناک بزنان باردار یا اطفالی که کمتر از ۲۶ سال دارند باعث بیماری یا نقص عضوی یا سقط جنین گردد متخلف به حداکثر مجازات مذکور در فوق محکوم می گردد مگر اینکه عمل مشمول مقررات قانون مجازات عمومی باشد.
ماده ۵ – متخلفین از اجرای مقررات مربوط به بهداشت و حفاظت کارگران و کارهای سخت و خطرناک مذکور در ماده ۹ قانون کار و آئین نامه های مربوطه به حبس از ۶ الی ده روز و به جزای نقدی از ۱۰۰ تا ۲۰۰ ریال محکوم خواهند شد.
ماده ۶ – مجازات تخلف از ماده ۱۲ قانون کار مستلزم محکومیت از ۵ الی ۱۰ روز حبس و تأدیه غرامت از ۸۰ تا ۲۰۰ ریال خواهد بود.
ماده ۷ – کارفرمائی که با وجود اخطار کتبی نماینده وزارت کار از پرداخت حقوق بیمه کارگران و یا صندوق تعاون خودداری کند علاوه بر پرداخت حقوق مذکور به حبس از ۶ الی ده روز تأدیه از ۱۰۰ الی ۲۰۰ ریال محکوم می گردد.
ماده ۸ – متخلفین از اجرای آراء قطعی شورای توافق و هیئت حل اختلاف مذکور در ماده ۱۳ قانون کار در هر مورد بتأدیه غرامت از ۸۰ الی ۲۰۰ ریال و حبس از ۶ الی ۱۰ روز محکوم می شوند.
آئین نامه بالا که مشتمل بر ۸ ماده و در تاریخ ۱۹ /۴ /۳۰ به تصویب کمیسیون دادگستری مجلس شورای ملی رسیده است بموجب ماده ۲۱ قانون کار مصوب ۱۶ تیر ماه ۱۳۲۸ قابل اجرا می باشد.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت