ماده ۱ – در فروردین ماه هر سال و در سال ۱۳۲۹ در شهریورماه کمیسیون صنفی برای تشخیص طبقه افراد هر صنف به عضویت ۳ نفر از نمایندگان صنف مربوطه تشکیل میشود.
ماده ۲- [اصلاحی ۱۳۳۰/۹/۳]
[برای کمیسیونهای صنفی مربوط به هر صنف ۳ نفر نماینده اصلی و سه نفر نماینده علیالبدل بوسیله فرماندار یا بخشدار تعیین و معرفی شوند. در صورتی که صنف دارای اتحادیه رسمی باشد اعضاء اصلی و علیالبدل از طرف اتحادیه بفرمانداری یا بخشداری معرفی میشوند. در صورتی که صنف اتحادیه رسمی نداشته باشد یا اتحادیه ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ کتبی فرمانداری یا بخشداری نماینده معرفی ننمایند نمایندگان اصلی و علیالبدل از بین معتمدین هر صنف به تشخیص فرماندار یا بخشدار تعیین و به اداره دارائی محل معرفی میشوند. هر یک از اعضاء کمیسیون که سه جلسه متوالی غیبت نمایند مستعفی شناخته میشوند. در مواقع غیبت و همچنین در موارد استعفا یا فوت اعضاء اصلی از اعضاء علیالبدل استفاده خواهد شد. در صورتی که اکثریت اعضاء کمیسیون از انجام وظیفه بنحوی از انحاء امتناع نمایند رسیدگی و اخذ تصمیم در محل هائی که انجمن شهر وجود داشته با ۳ نفر نمایندگان انجمن شهر بانتخاب فرماندار و در محل هائی که انجمن شهر وجود نداشته باشد یا کمیسیونهای بدوی تشخیص مالیات بر درآمد خواهد بود و رای کمیسیون در این باره قطعی میباشد.]
ماده ۳ – رئیس دارائی هر محل منشی کمیسیون را از بین کارمندان دارائی تعیین و معرفی خواهد نمود.
ماده ۴ – مودیان مشمول ماده ۵ قانون مالیات املاک و درآمد بشرح زیر میباشند:
۱ – آجیلفروش جزء ۲ – آهنگر و تلمبهساز و گلگیرساز که کارخانه نداشته باشند ۳ – اوراق چی اتومبیل ۴ – بزاز نخی فروش و پرده فروش جزء که وارد و صادرکننده نباشد ۵ – بقال و رزاز جزء ۶ – پیراهندوز و پیراهن فروش جزء ۷ – بنزین و روغن و نفتفروش ۸ تعمیر کار مکانیک اتومبیل و سایر ماشین آلات از هر قبیل که کارخانه نداشته باشد ۹ – جوراب فروش جزء ۱۰ چراغساز واباژورساز و تعمیرکار چراغ ۱۱ دباغ و زهتاب ۱۲ چلوکبابی و چلوفروشی باستثناء رستورانها ۱۳ حلبیساز ۱۴ حصیرباف ۱۵ خرازی و کانوا و اسباب بازی فروش جزء ۱۶ دوچرخهساز و دوچرخه کرایه بده ۱۷ خیاط باستثناء خیاطهای درجه اول مرکز ۱۸ دوخته فروش و لحافدوز ۱۹ دواتگر و سماورساز که کارخانه نداشته باشد ۲۰ ریختهگری و چدنریزی و سوهانکاری و ترازوساز که کارخانه نداشته باشد ۲۱ آبکار و نقره و ورشو آلات و قلمزن و ورشوساز در صورتی که کارخانه نداشته باشد ۲۲ سراج و چمدانساز و صندوقساز ۲۳ ساعتسازی که ساعت فروش نباشد ۲۴ سبزیفروش ۲۵ ترهبار فروش جزء ۲۶ سمسار و ظرف کرایه بده ۲۷ آرایشگاه ۲۸ سنگ تراش که کارخانه نداشته باشد ۲۹ سیگارفروش و توتون و تنباکو فروش ۳۰ صحاف و آلبومساز ۳۱ علاف جزء ۳۲ عطار و سقطفروش جزء ۳۳ عصار سرکه و آبغوره فروش ۳۴ علاقه بند زر دوز ملیلهدوز در صورتی که واردکننده نباشند ۳۵ عکاس و ظاهرکنندگان فیلم که واردکننده نباشند ۳۶ قصاب ۳۷ آبنباتساز و حلوافروش و قندریز ۳۸ قهوهچی و لیمونادفروش و بستنیفروش ۳۹ کتابفروش و مجلهفروش ۴۰ کوزهفروش و گچ و آجرفروش جزء ۴۱ کفاش ۴۲ کلاهدوز و کلاهفروش و کیفساز و کیففروش که واردکننده نباشد.
43 لباف و شعرباف ۴۴ لبنیاتفروش جزء ۴۵ لوازمالتحریر فروش ۴۶ – لباسشوئی اتوکشی – تعمیر جوراب ۴۷ – مسگر ۴۸ – میوه فروش جزء ۴۹ نجاری که کارخانه نداشته باشد ۵۰ – نقاش و تابلوساز و رنگکار ۵۱ – نانوا ۵۲ – یخچالی ۵۳ – گراورساز و پلاکساز و مهرساز ۵۴ – گرمابهدار ۵۵ – گیوه فروش و گیوهدوز.
تبصره – طبقات فوق در صورتی مشمول ماده پنج قانون میباشند که پیشهور جزء شناخته شده و عملیات بازرگانی انجام نداده و واردکننده و صادرکننده نباشند.
ماده ۵ – ادارات دارائی مکلفند تا آخر خرداد ماه هر سال و برای سال ۲۹ تا آخر شهریورماه صورت اسامی مؤدیان مشمول هر صنف را با اظهار نظر راجع بطبقه هر مؤدی بکمیسیون همان صنف ارسال دارند.
کمیسیون مکلف است پس از بررسی و شنیدن توضیحات نماینده دارائی در ظرف یک ماه از تاریخ وصول صورتهای مذکور نظر خود را راجع به طبقه هر مودی با توجه بمدت اشتغال باکثریت آراء اظهار نمایند و رأی کمیسیون قطعی است.
ماده ۶ – چنانچه کمیسیون صنفی پس از یک ماه از تاریخ دریافت صورت مؤدیان مندرج در ماده پنج طبقه هر مؤدی را به اداره دارائی ابلاغ ننماید طبقه مشخصه از طرف دارائی قطعی است
ماده ۷ – ادارات دارائی طبقه مشخصه را با میزان مالیات بمؤدیان ابلاغ مینمایند چنانچه هر یک از مودیان از تاریخ ابلاغ تا مدت یک ماه از پرداخت مالیات مشخصه خودداری نماید مشمول پرداخت جریمه تخلف و زیان دیرکرد خواهند بود
ماده ۸- [الحاقی ۱۳۲۹/۹/۲۰]
کسبه و پیشهوران و صنعتگرانی که منحصراً دستمزد دریافت میدارند مشمول بخشودگی مقرر در ماده ۴ قانون مالیات املاک مزروعی و مالیات بر درآمد میباشند.
[ماده واحده الحاقی به آییننامه طرز تشخیص و وصول مالیات کسبه و پیشهوران]
بموجب ماده ۵ [۲۵] قانون مالیات املاک مزروعی و مالیات بر درآمد مصوب تیر ماه ۱۳۲۸ آئیننامه طرز تشخیص و وصول مالیات کسبه و پیشهوران که مشتمل بر هفت ماده است در جلسه ۳۱ تیرماه ۱۳۲۹ به تصویب کمیسیون قوانین دارائی مجلس شورای ملی رسیده قابل اجرا است.
رئیس مجلس شورای ملی