نظر به ماده ۲۷۶ قانون مجازات عمومی، و ماده ۱۱ اصلاحی قانون کیفری عمومی مصوب ۴ مردادماه ۱۳۲۲، آیین‌نامه امور خلافی به شرح زیر اصلاح میشود:
ماده یکم
اشخاص زیر، به دو روز تا پنج روز حبس تکدیری، و به تادیه ده ریال تا پنجاه ریال غرامت محکوم می‌گردند:
۱- کسانی که با اخطارهای مامورین عبور و مرور و یا پاسبانان، از اینکه در پیاده‌رو عبور نمایند ترتیب اثر ندهند، یا اخطارهای دیگر مامورین مزبور را که مربوط به تامین انتظامات معابر عمومی است، مورد بی‌اعتنائی قرار دهند.
۲- مدیران مهمانخانه‌ها و کاروانسراها و کسان دیگری که به موجب نظامات عمومی، مکلف به روشن کردن چراغ بوده و در ادای تکلیف خود اهمال نمایند.
۳- اشخاصی که در پیاده‌روها و معابر، بدون اجازه شهرداری اشیایی بگذارند یا حیواناتی نگاه‌دارند که مزاحم عبور و مرور شده، یا به هر نحوی از انحا، تمام پیاده‌رو و معبر یا قسمتی از آن را اشغال نمایند.
۴- کسانی که در ایوان یا جلو منازل خود، یا در نقاطی که مشرف به معابر است اشیائی بگذارند که در صورت سقوط، احتمال خطر برای عابرین متصور باشد.
۵- کسانی که دیوارهای معابر عمومی و امکنه خصوصی و منازل اشخاص را مخطط نمایند، و یا از صورت نظافت خارج کنند، و یا در آن به عنوان آگهی و غیره، چیز بنویسند.
۶- اشخاصی که با منع صاحب منزل، اصرار در توقف درب منزل یا نشستن روی سکوی منزل غیر نمایند.
۷- کسی که از باغهای فلاحتی یا اراضی دیگران که کشت شده یا برای کشت حاضر گردیده، بدون مجوز قانونی پیاده یا با اتومبیل و یا با مال یا با سایر وسائل نقلیه، عبور نماید یا از عبور مالهای خود جلوگیری ننماید.
۸- کسانی که هر گونه ابزار و آلات و ادواتی که ممکن است وسیله استفاده مجرمین گردد در معابر بگذارند.
۹- اشخاصی که همهمه و غوغا و صداهای ناهنجار (ولو برای فروش متاع خود) بر پا کرده، یا شرکت در همهمه و غوغا و صداهای ناهنجار دیگران نمایند، و همچنین کسانی که در شوارع و معابر عمومی عربده بکشند و یا تظاهرات مستانه نمایند.
۱۰- هر کس در جاهایی که معمولا باید بلیط تحصیل نمود، از قبیل راه آهن، نمایشگاه و غیره، بدون بلیط داخل شود، و همچنین اشخاصی که با خالی نبودن جای نشستن در محلهای مزبور، یا در وسائط نقلیه عمومی، بخواهند به اصرار داخل شوند.
۱۱- کسانی که مسوول حفظ و مراقبت اطفال نابالغ می‌باشند و در ادای تکلیف خود اهمال نموده و بدین جهت، اطفال به واسطه جنجال و هیاهو، و یا به نحوی از انحا، موجب سلب آسایش و استراحت دیگران بشوند، و یا مرتکب جرمی گردند، و یا آنکه اعمالی از آنها سر بزند که برای خودشان یا برای دیگران احتمال خطر یا صدمه بدنی یا مالی باشد.
۱۲- کسانی که پرندگان یا دامهای زنده را آویزان حمل کنند، یا به طور آویزان نگاه‌دارند.
۱۳- کسانی که بر خلاف شعائر مذهبی یا آداب ملی، به مردگان در ملاء عام ناسزا گفته یا اهانت نمایند.
۱۴- کسانی که با زیرشلواری یا لنگ یا لباس خانه (بدون عذر موجه)، در معابر عمومی تردد یا توقف نمایند.
۱۵- کسانی که بر خلاف آیین‌نامه اماکن عمومی و باغهای ملی رفتار نمایند.
۱۶- کسانی که به وسیله جاری ساختن آب به مزرعه یا خانه یا معابر، برای اشخاص تولید زحمت کنند.
۱۷- کسانی که به وسیله شلاق یا چیز دیگر، دامهای زنده را بیازارند، به طوری که موجب ایراد جرح یا صدمه بدنی آنها گردد.
۱۸- کسانی که جلوی دکان خود زنجیر و امثال آن (مگر برای احداث بنای جدید که با اجازه شهرداری خواهد بود) بکشند.
۱۹- کسانی که از معابر ممنوع گذر کنند.
۲۰- پیشه‌ورانی که بدون اطلاع شهرداری، بدون عذر موجه در نتیجه تبانی، کار خود را تعطیل کنند، و یا برخلاف مقررات مربوط به تعطیل عمومی، اقدام نمایند.
۲۱- کسانی که پارچه‌های کثیف و زننده و بدمنظره را در گذرها و خیابانها سایه‌بان دکان و مغازه خود قرار دهند.
۲۲- کسانی که در گذرها و خیابانها و پیاده‌روها و کوی‌ها، خشت بزنند.
۲۳- کسانی که در خیابان و گذرها و پیاده‌روها و اماکن عمومی، ادارات و بیمارستانها، اتوبوسها، بنگاهها و پزشک‌خانه‌ها، آب دهان یا آب بینی بیاندازند.
۲۴- کسانی که بار شاخه یا درخت یا نی، یا پوش خرما و امثال آنها را به هر وسیله حمل نمایند، به طوری که به زمین کشیده شود و تولید گرد و خاک کند.
۲۵- کسانی که کود و کثافات را با دوش حمل کرده، و یا آنها را در داخل شهر خشک نمایند، یا جوال آنها را در گذرها و معابر عمومی تکان بدهند.
۲۶- کسانی که در وسائل نقلیه دربست، بدون اجازه را کب سوار شوند.
۲۷- کسانی که مال سواری یا باری را در شوراع و معابر عمومی و امثال آن بتازند.
۲۸- کسانی که سگ یا هر حیوان موذی را بر دیگری تحریک نموده، بدون آنکه آسیبی به شخص یا اشخاص برسد.
۲۹- کسانی که مسئول حفاظت مجانین و یا حیوانات سبع بوده، و آنها را رها نمایند.
۳۰- اشخاصی که از قبول پول رایج مملکت، بدون علت و برخلاف مقررات امتناع نمایند.
۳۱- فروشندگان روزنامه‌ها و لوایح و آگهی‌ها و اوراق ممنوعه، چه حاوی عبارات ممنوع باشد، چه شامل تصویر و اشکال قبیحه. (ماده ۲۵ قانون مطبوعات مصوب پنجم محرم ۱۳۲۶ قمری)
۳۲- اشخاصی که بدون داشتن اجازه رسمی، از معابر عمومی یا اراضی دولتی یا عمومی، چیزی از قبیل سنگ و خاک و مصالح و غیره بردارند، مگر آنچه را که عرف و عادت عمومی استثنا می‌کند.
۳۳- کسانی که بدوا به دیگری شروع به فحاشی، یا طلب خود را به هتاکی مطالبه کنند، یا به هر نحوی از انحا، به دیگری اهانت و هتک حرمت نمایند.
۳۴- کسانی که کبوترپرانی و بادبادک‌بازی، یا در معابر و خیابانها، الک‌دولک‌بازی کنند.
۳۵- کسبه و دکان‌دارها که به اصرار و یا خارج از نزاکت، مشتری دعوت نمایند، و یا بدون رعایت ادب و نزاکت، با مشتری رفتار و سخن بگویند.
۳۶- کسانی که در معابر و شوراع، به یکدیگر گلاویز شده، یا با الفاظ قبیحه متکلم شوند، یا صداهای کریه نمایند.
۳۷- کسانی که در معابر و امکنه عمومی، با یکدیگر شوخی‌های رکیک و خارج از نزاکت نمایند.
۳۸- مرتکبین اعمال زیر:
الف- مباشرت در تهیه و نگاه‌داری نوشتجات و طرحها و گراور و نقاشی و مطبوعات و تصاویر و اعلانات و علائم و عکسها و فیلم‌های سینما و سایر اشیایی که مستهجن است، برای تجارت یا توزیع و یا نشان دادن علنی آنها.
ب- وارد کردن و حمل و خارج کردن یا سبب شدن ورود و حمل و خروج نوشتجات و ترسیمات و گراورها و نقاشی و مطبوعات و تصاویر و اعلانات و علائم و عکسها و یا فیلم‌های سینما و یا سایر اشیایی که مستهجن است، برای مقاصد مذکور فوق، و همچنین نشر آنها به هر نحوی که باشد.
ج- معامله اشیای مذکور، ولو به طور غیرعلنی، و هر قسم عملیات دیگری راجع به آنها و توزیع و نشان دادن علنی و حرفه قرار دادن و کرایه آنها.
د- اعلان یا اعلام به هر وسیله، که فلان شخص فاعل یکی از اعمال ممنوعه فوق میباشد، تا بدین وسیله انتشار و معامله آن امور تشویق شود، همچنین اعلان یا اعلام به اینکه چگونه به وسیله چه اشخاصی، نوشتجات و طرحها و گراور و نقاشی و مطبوعات و تصاویر اعلانات و علائم و عکسها و فیلم‌های سینما و سایر اشیایی را که مستهجن است، می‌توان مستقیما یا غیرمستقیم به دست آورد. (مقررات بین‌المللی ژنو، مصوب ۴ و ۱۴/۸/۱۳۰۹)
۳۹- کسانی که در محوطه ایستگاههای اتوبوسها و اتومبیلهای سواری، دست‌فروشی نمایند.
۴۰- صاحبان ساختمانهایی که ناودان غیر لوله نصب نمایند، و به سبب ریزش آب، برای عابرین تولید زحمت کند.
۴۱- اشخاصی که لوله بخاری منزل یا مغازه را به طرف خیابان و معابر عمومی نصب نمایند.
۴۲- اشخاصی که اوزان و مقادیر غیرقانونی را استعمال نمایند.
ماده دوم
اشخاص زیر به ۵ تا ۷ روز حبس تکدیری، و از ۵۰ تا ۱۰۰ ریال غرامت محکوم می‌گردند:
۱- کسانی که در معابر حفر چاه و امثال آن نموده، و یا بدون اجازه کتبی شهرداری سر چاه و قنات و امثال آن را باز نمایند، و علامت جالب توجه عابرین از قبیل چراغ و نرده در آنجا نصب نکنند.
۲- کسانی که مکلف به پوشانیدن روی چاله‌های مجاری آب یا آب‌انبارهای واقعه در معابر هستند و در انجام وظیفه خود اهمال می‌نمایند، مامورین شهرداری و ادارات مربوطه دولتی مشمول این ماده نبوده و طبق مقررات اداری مجازات خواهند شد.
۳- کسانی که بدون مجوز قانونی از درختهای معابر و باغهای عمومی میوه بچینند، یا بالا بروند، و یا شاخه‌های آن را قطع و یا زخمی نمایند.
۴- کسانی که از نصف شب به بعد، به اعمالی اشتغال ورزند که موجب سلب آسایش و استراحت دیگران شود، یا تشکیل هر نوع اجتماع و ساز و آواز و کنسرت، بدون اجازه شهرداری بدهند، به استثنای آنچه که در آداب و شعایر اسلامی یا ملی است.
۵- کسانی که در شهرستانها، آغل دامها و دوابهای خود را در خانه یا محل کسب خود قرار دهند.
۶- کسانی که آوار ساختمان را بدون پروانه شهرداری در گذرها یا معابر ریخته، و یا با داشتن پروانه، در نقل آنها با وجود اخطار شهرداری اهمال ورزند و اقدام ننمایند.
۷- کسانی که به نوبه آب دیگری تخطی نموده، و یا آب متعلق به شهر را هدر دهند.
۸- کسانی که در عرض خیابان یا کوی عمومی، بدون اجازه شهرداری، تیر چوب یا هر شیئی دیگری بگذارد یا نصب کند که سد راه عابرین گردد.
۹- کسانی که با اخطار کتبی شهرداری، در انجام مقررات وضع شده از طرف انجمن شهر، راجع به زیبایی شهر، تخلف نمایند.
۱۰- کسانی که از روی بام یا دیوار یا پنجره عمارت و امثال آن، آب یا خاشاک یا خاکروبه یا آتش یا هر شیئی دیگر، به معابر پرتاب کنند.
۱۱- کسانی که از دستور شهرداری در گذاردن برچسب حاکی از نرخ اجناس، خودداری نمایند.
۱۲- کسانی که در خانه خود یا محل کسب خویش که در شهر واقع است، چیزهای بدبو، از قبیل لاستیک یا استخوان یا امثال آنها بسوزانند، و یا زباله و خاکروبه و مانند آنها را نگه‌دارند که عفونت آن به خارج سرایت کند.
۱۳- کسانی که در موقع آب‌پاشی یا تنظیف گذرهای عمومی یا پیاده‌روها و کوی‌ها، مراقبت نکرده و لباس یا اشیای دیگر آن را کثیف و آلوده نمایند.
۱۴- کسانی که در گذرها و کوی‌ها و خیابانها و امثال آن، فرش تکان دهند، یا بدون آب‌پاشی جاروب کنند، که گرد و غبار بلند شود.
۱۵- کسانی که در داخله شهر، در دکان یا خانه خود، به شغل دباغی، روده‌سازی و امثال آن اشتغال ورزند.
۱۶- کسانی که در داخل شهر، کود انبار کنند، که تولید عفونت نماید.
۱۷- بلیط‌فروش سینما، ترن، اتوبوس و امثال آن، که بدون پروانه بهداری مبادرت به کار کنند.
۱۸- دوافروشی که کشیک شبانه خود را تعطیل نماید.
۱۹- قناد، طباخ و امثال آنها، که ظروف مربوط به کار خود را سفید نکرده و تمیز نگاه ندارند.
۲۰- کسانی که در گذرها، به هر عنوان معرکه‌گیری نمایند.
۲۱- کسانی که سنگ یا چیزهای کثیف یا اجسام ثقله، به ابنیه یا منازل یا پنجره یا باغات یا اراضی محصور دیگری پرتاب نمایند. و هر گاه از عمل آنها جرمی واقع شود، مجازات همان جرم را خواهد دید.
۲۲- اشخاصی که اجسام ثقلیه و چیزهای کثیف و مایعات به دیگری بیندازند یا بپاشند.
۲۳- اشخاصی که موجب اتلاف یا مجروح شدن حیوانات غیر شوند.
۲۴- کسانی که در محلهای غیرمجاز، از قبیل حریم یا درب خانه و دکاکین و امکنه عمومی، خاکروبه و زباله و لجن و امثال آن بریزند.
۲۵- کسانی که با اسب و امثال آن، به طور کلی سواره، از پیاده‌رو خیابان عبور نمایند. (عبور با دوچرخه پایی در پیاده‌رو، تابع آیین‌نامه دوچرخه پایی مصوب ۱۳۱۸ میباشد.
۲۶- کسانی که برف بام و خانه خود را بدون مجوز قانونی، به خانه همسایه بریزند.
۲۷- کسانی که بدون پروانه شهرداری و یا شهربانی، اشتغال به کسبی ورزند که احتیاج به پروانه دارد.
۲۸- صاحبان گرمابه‌ها و نانوایی‌ها و شیرینی‌پزی‌ها، و اماکن عمومی دیگری که وجود آن در شهر مجاز باشد، مطابق دستور شهرداری، نصب دودکش ننمایند.
۲۹- کسانی که در معابر عمومی، حائل موقت مقابل قسمتی که مشغول ساختمان میباشد نصب ننمایند.
۳۰- کسانی که بدون رعایت اصول آیین‌نامه ساختمانی و اجازه شهرداری، در اراضی خود ایجاد کوچه یا گذر عمومی نمایند.
ماده سوم
اشخاص زیر، به هفت روز تا ده روز حبس تکدیری، و از صد تا دویست ریال غرامت محکوم می‌گردند:
۱- کسانی که به جعبه تلفن یا چراغ برق یا سیم‌های تلفن و تلگراف و لامپ‌های برق معابر و میدان‌ها و سایر امکنه، به منظور تخریب یا تولید خطر دست بزنند، یا کلید برق را بدون اجازه مقامات صلاحیت‌دار باز نمایند.
۲- کسانی که پلمپ انبار چرخ‌های آبکش را باز کرده، و یا غیر از آبی که برای شرب عمومی از طرف شهرداری تعیین شده، آب دیگری به فروش برسانند.
۳- کسانی که علائم مهندسی و نقشه‌برداری شهرداری، اداره ثبت، اداره راه و امثال آنها را برداشته، یا در آنها دخل و تصرف نمایند.
۴- پیشه‌ورانی که در انبار کردن بوته یا هیزم و امثال آنها، در محل کسب خود، دقت و مراقبت نکنند و بر اثر غفلت آنها حریق تولید شود.
۵- کسانی که بدون پروانه شهرداری و نقشه تصویب شده، اقدام به ساختمان نمایند که مشرف به معابر عمومی و خیابان باشد.
۶- کسانی که بدون تحصیل پروانه از شهرداری، در خانه یا باغ یا دکان و امثال آن، روی قنوات پوشیده عمومی را (به منظور استفاده از آب) باز، یا پاکنه احداث نمایند، و یا از مجرای عمومی شق نهر کنند.
۷- صاحبان مغازه، دکان، کاروانسرا، گرمابه و امثال آن، که در تمیز نگه‌داشتن نقاط نام‌برده و اثاثیه آن که برای پذیرایی مشتری‌ها تهیه شده است کوتاهی نمایند.
۸- پیشه‌ورانی که از مقررات بهداری، برای معاینه و گرفتن گواهی‌نامه آن، تخلف نمایند.
۹- متصدیان فروش خواروبار، میوه، سبزی، ماست، شیر، روغن، گوشت، شیره و امثال آنها، که مقررات بهداری را رعایت ننمایند و اجناس خود را نظیف نگه ندارند.
۱۰- سلمانی‌هایی که چراغ الکل و غیره، برای ضدعفونی کردن اسباب کار خود استعمال نکرده، و یا دکان خود را تمیز نگاه نداشته، و روپوش سفید تمیز نپوشند، و یا حوله و پنبه استعمال شده کثیف را به کار برند، یا شاگردی که برگه معاینه بهداری ندارد استخدام نمایند.
۱۱- کسانی که طبق ماده ۲۷۳ اصلاحی قانون کیفر عمومی، ولگرد محسوب شوند.
۱۲- کسانی که منجلاب مستراح یا آب گلخن حمام یا حوض را در گذرهای عمومی یا مجاری آب یا قنوات سر بدهند، و یا در معابر و مجاری آنها را ادار نمایند.
۱۳- کسانی که مجاری فاضل آب حمام یا مستراح را به طرف گذر قرار دهند.
۱۴- کسانی که در انهار و مجاری آبها و قنوات چاهها، چشمه‌ها، آب‌انبارها و برکه‌هایی که آب آنها مورد استفاده اشخاص است، ظرف یا رخت یا فرش یا نخ یا پارچه یا حیوانات یا وسائل نقلیه و امثال آنها را بشویند، یا خود را شستشو دهند، و یا آنکه در آنها آشغال و کثافت بریزند.
۱۵- متصدیان یخچال‌هایی که مطابق دستور شهرداری آب‌بندی نکرده، و یا از مقررات دیگر شهرداری و بهداری، سرپیچی نمایند، و یا در یخ‌گیری تعلل کنند.
۱۶- شرینی‌فروشی که در شیرینی و شربت و امثال آنها ساخارین و یا جوهریات مضر استعمال کند.
۱۷- کسانی که از روی بام دیوار و امثال آنها، به خانه دیگری عمدا سرکشی و نگاه کنند.
۱۸- کسانی که رمالی، جفر، تعبیرخواب، کف‌بینی، افسونگری، جادوگری، جن‌گیری، فال‌گیری، پیش‌گویی، چله‌نشینی، بخت‌گشایی و امثال آنها را وسیله معرکه یا دوره‌گری قرار داده، با باز کردن دکان یا خانه، اعمال مزبور را پیشه و وسیله کسب و استفاده خود قرار دهند.
۱۹- کسانی که دخترها، پسرها، زنها را مصرا تعقیب نمایند.
۲۰- کسانی که در نقاط و معابر عمومی آتش‌بازی کنند، و همچنین اشخاصی که در اماکن خصوصی، بدون اجازه رسمی آتش‌بازی و یا در نقاط ممنوعه، تیراندازی نمایند.
۲۱- کسانی که با اخطار ادارات مربوطه راجع به خراب کردن یا تعمیر بناهایی که مشرف به انهدام و موجب خطر است، از اقدام لازم کوتاهی نمایند.
۲۲- دوافروشان و عطاران و کسانی که ادویه و ماکولات و مشروبات فاسد را بفروشند، یا در دکان و مغازه خود نگهداشته و مطابق مقررات بهداری و شهرداری آنها را نسوزانند و یا از بین نبرند.
۲۳- دست‌فروشان و سمساران که اشیایی از اشخاص مجهول‌الهویه، بدون اخذ ضامن معتبر، یا از اطفال غیرممیز، ابتیاع نمایند.
۲۴- اشخاصی که بدون داشتن پروانه و دفتر، به شغل سمساری یا امانت‌فروشی اشتغال ورزند.
۲۵- اشخاصی که به هر نحوی از انحا، وضعیت معابر و امکنه عمومی را بدون اجازه مقامات صالحه تغییر دهند.
۲۶- کسانی که با وجود قدرت و استطاعت (جسمانی)، تکدی یا کلاشی را پیشه خود قرار داده و از این راه زندگانی نمایند.
۲۷- کسانی که به قصد ایذا، مرتکب عملی شوند که وسیله نقلیه از حرکت موقت باز بماند.
۲۸- کسانی که در نقاط محصور یا غیرمحصور، بر خلاف مقررات شهرداری، زباله و آشغال بریزند، یا شوارع و معابر عمومی را به واسطه ریختن مدفوعات یا مانعات و یا اشیای متعفن و گندیده کثیف نمایند، یا در خیابانها و گذرها و نقاط عمومی چیزی بخورند و پوست و آشغال آنها را در آنجا بریزند.
۲۹- مسئولین و مباشرین مسلخ‌ها و غسال‌خانه‌ها و قبرستانها که از دستورهای مقرر بهداشتی تخلف نمایند.
۳۰- کسانی که بدون حق قانونی، به هر نحوی از انحا مجاری آب کوچه‌ها و خیابانها را سد نمایند.
۳۱- حمامی‌هایی که بدون اجازه شهرداری، خزینه احداث، یا درب خزینه‌های بسته شده را بگشایند.
۳۲- کوره‌پزی که قالب آجر را مخالف ابعادی که شهرداری تعیین نموده به کار برد.
۳۳- کسانی که در مجاور قنات یا مجاری که آب دائم جاری است، مخالف بهداشت عمومی، مستراح بنا نمایند.
۳۴- [الحاقی ۱۳۲۷/۶/۳]
کسانی که از مقررات و نظاماتی که در حدود قوانین با تصویب مقامات صالحه از طرف شهرداری یا شهربانی تنظیم و منتشر میشود تخلف ورزند.
۳۵- [الحاقی ۱۳۴۲]-
در هر محلی که اجرای ماده بیست قانون جنگلها و مراتع کشور مصوب سال ۱۳۳۸ اعلام شده باشد، از تاریخ اجرای آن هر کس مرتکب قطع و ریشه‌کن کردن و به مصرف‌رساندن بوته‌ها و خارها و درختچه‌های بیابانی و کوهستانی گردد.
۳۶- [الحاقی ۱۳۴۷]-
کسانی که بدون داشتن پروانه مخصوص راهنمایی از سازمان جلب سیاحان، به راهنمایی جهانگردان مبادرت نمایند.
ماده چهارم
الف- منظور از عبارت تا پنج روز و (تا پنجاه ریال) در ماده یکم، و (تا هفت روز) و (تا یکصد ریال) در ماده دوم، و (تا ده روز) و (تا دویست ریال) در ماده سوم این آیین‌نامه، این است که حداکثر مجازات حبس و غرامت در ماده یکم، پنج روز پنجاه ریال، و در ماده دوم، هفت روز و یکصد ریال، و در ماده سوم، ده روز و دویست ریال خواهد بود.
ب- کیفرهای مقرر در این آیین‌نامه، هنگامی ملاک اعتبار خواهد بود که برای مرتکب جرم، مطابق قوانین و آیین‌نامه‌های دیگر، کیفر شدیدتری تعیین نشده باشد، وگرنه مرتکب، مطابق آن قوانین و نظامات، به کیفر شدیدتر محکوم خواهد گردید.
وزیر دادگستری
وزیر کشور