[با توجه اینکه به موجب ماده ۷۲۹ قانون مجازات اسلامی -تعزیرات، مصوب ۱۳۷۵ و نیز ماده ۷۲۸ قانون مجازات اسلامی، مصوب ۱۳۹۲، مستند قانونی تصویب این آیین‌نامه، یعنی قانون مجازات عمومی، مصوب ۱۳۰۴ صریحا نسخ شده است، بنابراین آیین‌نامه امور خلافی نیز منسوخ تلقی میشود.]
نظر به ماده ۲۷۶ قانون مجازات عمومی، و ماده ۱۱ اصلاحی قانون کیفری عمومی مصوب ۴ مردادماه ۱۳۲۲، آیین‌نامه امور خلافی به شرح زیر اصلاح میشود:
ماده یکم
اشخاص زیر، به دو روز تا پنج روز حبس تکدیری، و به تادیه ده ریال تا پنجاه ریال غرامت محکوم می‌گردند:
۱- کسانی که با اخطارهای مامورین عبور و مرور و یا پاسبانان، از اینکه در پیاده‌رو عبور نمایند ترتیب اثر ندهند، یا اخطارهای دیگر مامورین مزبور را که مربوط به تامین انتظامات معابر عمومی است، مورد بی‌اعتنائی قرار دهند.
۲- مدیران مهمانخانه‌ها و کاروانسراها و کسان دیگری که به موجب نظامات عمومی، مکلف به روشن کردن چراغ بوده و در ادای تکلیف خود اهمال نمایند.
۳- اشخاصی که در پیاده‌روها و معابر، بدون اجازه شهرداری اشیایی بگذارند یا حیواناتی نگاه‌دارند که مزاحم عبور و مرور شده، یا به هر نحوی از انحا، تمام پیاده‌رو و معبر یا قسمتی از آن را اشغال نمایند.
۴- کسانی که در ایوان یا جلو منازل خود، یا در نقاطی که مشرف به معابر است اشیائی بگذارند که در صورت سقوط، احتمال خطر برای عابرین متصور باشد.
۵- کسانی که دیوارهای معابر عمومی و امکنه خصوصی و منازل اشخاص را مخطط نمایند، و یا از صورت نظافت خارج کنند، و یا در آن به عنوان آگهی و غیره، چیز بنویسند.
۶- اشخاصی که با منع صاحب منزل، اصرار در توقف درب منزل یا نشستن روی سکوی منزل غیر نمایند.
۷- کسی که از باغهای فلاحتی یا اراضی دیگران که کشت شده یا برای کشت حاضر گردیده، بدون مجوز قانونی پیاده یا با اتومبیل و یا با مال یا با سایر وسائل نقلیه، عبور نماید یا از عبور مالهای خود جلوگیری ننماید.
۸- کسانی که هر گونه ابزار و آلات و ادواتی که ممکن است وسیله استفاده مجرمین گردد در معابر بگذارند.
۹- اشخاصی که همهمه و غوغا و صداهای ناهنجار (ولو برای فروش متاع خود) بر پا کرده، یا شرکت در همهمه و غوغا و صداهای ناهنجار دیگران نمایند، و همچنین کسانی که در شوارع و معابر عمومی عربده بکشند و یا تظاهرات مستانه نمایند.
۱۰- هر کس در جاهایی که معمولا باید بلیط تحصیل نمود، از قبیل راه آهن، نمایشگاه و غیره، بدون بلیط داخل شود، و همچنین اشخاصی که با خالی نبودن جای نشستن در محلهای مزبور، یا در وسائط نقلیه عمومی، بخواهند به اصرار داخل شوند.
۱۱- کسانی که مسوول حفظ و مراقبت اطفال نابالغ می‌باشند و در ادای تکلیف خود اهمال نموده و بدین جهت، اطفال به واسطه جنجال و هیاهو، و یا به نحوی از انحا، موجب سلب آسایش و استراحت دیگران بشوند، و یا مرتکب جرمی گردند، و یا آنکه اعمالی از آنها سر بزند که برای خودشان یا برای دیگران احتمال خطر یا صدمه بدنی یا مالی باشد.
۱۲- کسانی که پرندگان یا دامهای زنده را آویزان حمل کنند، یا به طور آویزان نگاه‌دارند.
۱۳- کسانی که بر خلاف شعائر مذهبی یا آداب ملی، به مردگان در ملاء عام ناسزا گفته یا اهانت نمایند.
۱۴- کسانی که با زیرشلواری یا لنگ یا لباس خانه (بدون عذر موجه)، در معابر عمومی تردد یا توقف نمایند.
۱۵- کسانی که بر خلاف آیین‌نامه اماکن عمومی و باغهای ملی رفتار نمایند.
۱۶- کسانی که به وسیله جاری ساختن آب به مزرعه یا خانه یا معابر، برای اشخاص تولید زحمت کنند.
۱۷- کسانی که به وسیله شلاق یا چیز دیگر، دامهای زنده را بیازارند، به طوری که موجب ایراد جرح یا صدمه بدنی آنها گردد.
۱۸- کسانی که جلوی دکان خود زنجیر و امثال آن (مگر برای احداث بنای جدید که با اجازه شهرداری خواهد بود) بکشند.
۱۹- کسانی که از معابر ممنوع گذر کنند.
۲۰- پیشه‌ورانی که بدون اطلاع شهرداری، بدون عذر موجه در نتیجه تبانی، کار خود را تعطیل کنند، و یا برخلاف مقررات مربوط به تعطیل عمومی، اقدام نمایند.
۲۱- کسانی که پارچه‌های کثیف و زننده و بدمنظره را در گذرها و خیابانها سایه‌بان دکان و مغازه خود قرار دهند.
۲۲- کسانی که در گذرها و خیابانها و پیاده‌روها و کوی‌ها، خشت بزنند.
۲۳- کسانی که در خیابان و گذرها و پیاده‌روها و اماکن عمومی، ادارات و بیمارستانها، اتوبوسها، بنگاهها و پزشک‌خانه‌ها، آب دهان یا آب بینی بیاندازند.
۲۴- کسانی که بار شاخه یا درخت یا نی، یا پوش خرما و امثال آنها را به هر وسیله حمل نمایند، به طوری که به زمین کشیده شود و تولید گرد و خاک کند.
۲۵- کسانی که کود و کثافات را با دوش حمل کرده، و یا آنها را در داخل شهر خشک نمایند، یا جوال آنها را در گذرها و معابر عمومی تکان بدهند.
۲۶- کسانی که در وسائل نقلیه دربست، بدون اجازه را کب سوار شوند.
۲۷- کسانی که مال سواری یا باری را در شوراع و معابر عمومی و امثال آن بتازند.
۲۸- کسانی که سگ یا هر حیوان موذی را بر دیگری تحریک نموده، بدون آنکه آسیبی به شخص یا اشخاص برسد.
۲۹- کسانی که مسئول حفاظت مجانین و یا حیوانات سبع بوده، و آنها را رها نمایند.
۳۰- اشخاصی که از قبول پول رایج مملکت، بدون علت و برخلاف مقررات امتناع نمایند.
۳۱- فروشندگان روزنامه‌ها و لوایح و آگهی‌ها و اوراق ممنوعه، چه حاوی عبارات ممنوع باشد، چه شامل تصویر و اشکال قبیحه. (ماده ۲۵ قانون مطبوعات مصوب پنجم محرم ۱۳۲۶ قمری)
۳۲- اشخاصی که بدون داشتن اجازه رسمی، از معابر عمومی یا اراضی دولتی یا عمومی، چیزی از قبیل سنگ و خاک و مصالح و غیره بردارند، مگر آنچه را که عرف و عادت عمومی استثنا می‌کند.
۳۳- کسانی که بدوا به دیگری شروع به فحاشی، یا طلب خود را به هتاکی مطالبه کنند، یا به هر نحوی از انحا، به دیگری اهانت و هتک حرمت نمایند.
۳۴- کسانی که کبوترپرانی و بادبادک‌بازی، یا در معابر و خیابانها، الک‌دولک‌بازی کنند.
۳۵- کسبه و دکان‌دارها که به اصرار و یا خارج از نزاکت، مشتری دعوت نمایند، و یا بدون رعایت ادب و نزاکت، با مشتری رفتار و سخن بگویند.
۳۶- کسانی که در معابر و شوراع، به یکدیگر گلاویز شده، یا با الفاظ قبیحه متکلم شوند، یا صداهای کریه نمایند.
۳۷- کسانی که در معابر و امکنه عمومی، با یکدیگر شوخی‌های رکیک و خارج از نزاکت نمایند.
۳۸- مرتکبین اعمال زیر:
الف- مباشرت در تهیه و نگاه‌داری نوشتجات و طرحها و گراور و نقاشی و مطبوعات و تصاویر و اعلانات و علائم و عکسها و فیلم‌های سینما و سایر اشیایی که مستهجن است، برای تجارت یا توزیع و یا نشان دادن علنی آنها.
ب- وارد کردن و حمل و خارج کردن یا سبب شدن ورود و حمل و خروج نوشتجات و ترسیمات و گراورها و نقاشی و مطبوعات و تصاویر و اعلانات و علائم و عکسها و یا فیلم‌های سینما و یا سایر اشیایی که مستهجن است، برای مقاصد مذکور فوق، و همچنین نشر آنها به هر نحوی که باشد.
ج- معامله اشیای مذکور، ولو به طور غیرعلنی، و هر قسم عملیات دیگری راجع به آنها و توزیع و نشان دادن علنی و حرفه قرار دادن و کرایه آنها.
د- اعلان یا اعلام به هر وسیله، که فلان شخص فاعل یکی از اعمال ممنوعه فوق میباشد، تا بدین وسیله انتشار و معامله آن امور تشویق شود، همچنین اعلان یا اعلام به اینکه چگونه به وسیله چه اشخاصی، نوشتجات و طرحها و گراور و نقاشی و مطبوعات و تصاویر اعلانات و علائم و عکسها و فیلم‌های سینما و سایر اشیایی را که مستهجن است، می‌توان مستقیما یا غیرمستقیم به دست آورد. (مقررات بین‌المللی ژنو، مصوب ۴ و ۱۴/۸/۱۳۰۹)
۳۹- کسانی که در محوطه ایستگاههای اتوبوسها و اتومبیلهای سواری، دست‌فروشی نمایند.
۴۰- صاحبان ساختمانهایی که ناودان غیر لوله نصب نمایند، و به سبب ریزش آب، برای عابرین تولید زحمت کند.
۴۱- اشخاصی که لوله بخاری منزل یا مغازه را به طرف خیابان و معابر عمومی نصب نمایند.
۴۲- اشخاصی که اوزان و مقادیر غیرقانونی را استعمال نمایند.
ماده دوم
اشخاص زیر به ۵ تا ۷ روز حبس تکدیری، و از ۵۰ تا ۱۰۰ ریال غرامت محکوم می‌گردند:
۱- کسانی که در معابر حفر چاه و امثال آن نموده، و یا بدون اجازه کتبی شهرداری سر چاه و قنات و امثال آن را باز نمایند، و علامت جالب توجه عابرین از قبیل چراغ و نرده در آنجا نصب نکنند.
۲- کسانی که مکلف به پوشانیدن روی چاله‌های مجاری آب یا آب‌انبارهای واقعه در معابر هستند و در انجام وظیفه خود اهمال می‌نمایند، مامورین شهرداری و ادارات مربوطه دولتی مشمول این ماده نبوده و طبق مقررات اداری مجازات خواهند شد.
۳- کسانی که بدون مجوز قانونی از درختهای معابر و باغهای عمومی میوه بچینند، یا بالا بروند، و یا شاخه‌های آن را قطع و یا زخمی نمایند.
۴- کسانی که از نصف شب به بعد، به اعمالی اشتغال ورزند که موجب سلب آسایش و استراحت دیگران شود، یا تشکیل هر نوع اجتماع و ساز و آواز و کنسرت، بدون اجازه شهرداری بدهند، به استثنای آنچه که در آداب و شعایر اسلامی یا ملی است.
۵- کسانی که در شهرستانها، آغل دامها و دوابهای خود را در خانه یا محل کسب خود قرار دهند.
۶- کسانی که آوار ساختمان را بدون پروانه شهرداری در گذرها یا معابر ریخته، و یا با داشتن پروانه، در نقل آنها با وجود اخطار شهرداری اهمال ورزند و اقدام ننمایند.
۷- کسانی که به نوبه آب دیگری تخطی نموده، و یا آب متعلق به شهر را هدر دهند.
۸- کسانی که در عرض خیابان یا کوی عمومی، بدون اجازه شهرداری، تیر چوب یا هر شیئی دیگری بگذارد یا نصب کند که سد راه عابرین گردد.
۹- کسانی که با اخطار کتبی شهرداری، در انجام مقررات وضع شده از طرف انجمن شهر، راجع به زیبایی شهر، تخلف نمایند.
۱۰- کسانی که از روی بام یا دیوار یا پنجره عمارت و امثال آن، آب یا خاشاک یا خاکروبه یا آتش یا هر شیئی دیگر، به معابر پرتاب کنند.
۱۱- کسانی که از دستور شهرداری در گذاردن برچسب حاکی از نرخ اجناس، خودداری نمایند.
۱۲- کسانی که در خانه خود یا محل کسب خویش که در شهر واقع است، چیزهای بدبو، از قبیل لاستیک یا استخوان یا امثال آنها بسوزانند، و یا زباله و خاکروبه و مانند آنها را نگه‌دارند که عفونت آن به خارج سرایت کند.
۱۳- کسانی که در موقع آب‌پاشی یا تنظیف گذرهای عمومی یا پیاده‌روها و کوی‌ها، مراقبت نکرده و لباس یا اشیای دیگر آن را کثیف و آلوده نمایند.
۱۴- کسانی که در گذرها و کوی‌ها و خیابانها و امثال آن، فرش تکان دهند، یا بدون آب‌پاشی جاروب کنند، که گرد و غبار بلند شود.
۱۵- کسانی که در داخله شهر، در دکان یا خانه خود، به شغل دباغی، روده‌سازی و امثال آن اشتغال ورزند.
۱۶- کسانی که در داخل شهر، کود انبار کنند، که تولید عفونت نماید.
۱۷- بلیط‌فروش سینما، ترن، اتوبوس و امثال آن، که بدون پروانه بهداری مبادرت به کار کنند.
۱۸- دوافروشی که کشیک شبانه خود را تعطیل نماید.
۱۹- قناد، طباخ و امثال آنها، که ظروف مربوط به کار خود را سفید نکرده و تمیز نگاه ندارند.
۲۰- کسانی که در گذرها، به هر عنوان معرکه‌گیری نمایند.
۲۱- کسانی که سنگ یا چیزهای کثیف یا اجسام ثقله، به ابنیه یا منازل یا پنجره یا باغات یا اراضی محصور دیگری پرتاب نمایند. و هر گاه از عمل آنها جرمی واقع شود، مجازات همان جرم را خواهد دید.
۲۲- اشخاصی که اجسام ثقلیه و چیزهای کثیف و مایعات به دیگری بیندازند یا بپاشند.
۲۳- اشخاصی که موجب اتلاف یا مجروح شدن حیوانات غیر شوند.
۲۴- کسانی که در محلهای غیرمجاز، از قبیل حریم یا درب خانه و دکاکین و امکنه عمومی، خاکروبه و زباله و لجن و امثال آن بریزند.
۲۵- کسانی که با اسب و امثال آن، به طور کلی سواره، از پیاده‌رو خیابان عبور نمایند. (عبور با دوچرخه پایی در پیاده‌رو، تابع آیین‌نامه دوچرخه پایی مصوب ۱۳۱۸ میباشد.
۲۶- کسانی که برف بام و خانه خود را بدون مجوز قانونی، به خانه همسایه بریزند.
۲۷- کسانی که بدون پروانه شهرداری و یا شهربانی، اشتغال به کسبی ورزند که احتیاج به پروانه دارد.
۲۸- صاحبان گرمابه‌ها و نانوایی‌ها و شیرینی‌پزی‌ها، و اماکن عمومی دیگری که وجود آن در شهر مجاز باشد، مطابق دستور شهرداری، نصب دودکش ننمایند.
۲۹- کسانی که در معابر عمومی، حائل موقت مقابل قسمتی که مشغول ساختمان میباشد نصب ننمایند.
۳۰- کسانی که بدون رعایت اصول آیین‌نامه ساختمانی و اجازه شهرداری، در اراضی خود ایجاد کوچه یا گذر عمومی نمایند.
ماده سوم
اشخاص زیر، به هفت روز تا ده روز حبس تکدیری، و از صد تا دویست ریال غرامت محکوم می‌گردند:
۱- کسانی که به جعبه تلفن یا چراغ برق یا سیم‌های تلفن و تلگراف و لامپ‌های برق معابر و میدان‌ها و سایر امکنه، به منظور تخریب یا تولید خطر دست بزنند، یا کلید برق را بدون اجازه مقامات صلاحیت‌دار باز نمایند.
۲- کسانی که پلمپ انبار چرخ‌های آبکش را باز کرده، و یا غیر از آبی که برای شرب عمومی از طرف شهرداری تعیین شده، آب دیگری به فروش برسانند.
۳- کسانی که علائم مهندسی و نقشه‌برداری شهرداری، اداره ثبت، اداره راه و امثال آنها را برداشته، یا در آنها دخل و تصرف نمایند.
۴- پیشه‌ورانی که در انبار کردن بوته یا هیزم و امثال آنها، در محل کسب خود، دقت و مراقبت نکنند و بر اثر غفلت آنها حریق تولید شود.
۵- کسانی که بدون پروانه شهرداری و نقشه تصویب شده، اقدام به ساختمان نمایند که مشرف به معابر عمومی و خیابان باشد.
۶- کسانی که بدون تحصیل پروانه از شهرداری، در خانه یا باغ یا دکان و امثال آن، روی قنوات پوشیده عمومی را (به منظور استفاده از آب) باز، یا پاکنه احداث نمایند، و یا از مجرای عمومی شق نهر کنند.
۷- صاحبان مغازه، دکان، کاروانسرا، گرمابه و امثال آن، که در تمیز نگه‌داشتن نقاط نام‌برده و اثاثیه آن که برای پذیرایی مشتری‌ها تهیه شده است کوتاهی نمایند.
۸- پیشه‌ورانی که از مقررات بهداری، برای معاینه و گرفتن گواهی‌نامه آن، تخلف نمایند.
۹- متصدیان فروش خواروبار، میوه، سبزی، ماست، شیر، روغن، گوشت، شیره و امثال آنها، که مقررات بهداری را رعایت ننمایند و اجناس خود را نظیف نگه ندارند.
۱۰- سلمانی‌هایی که چراغ الکل و غیره، برای ضدعفونی کردن اسباب کار خود استعمال نکرده، و یا دکان خود را تمیز نگاه نداشته، و روپوش سفید تمیز نپوشند، و یا حوله و پنبه استعمال شده کثیف را به کار برند، یا شاگردی که برگه معاینه بهداری ندارد استخدام نمایند.
۱۱- کسانی که طبق ماده ۲۷۳ اصلاحی قانون کیفر عمومی، ولگرد محسوب شوند.
۱۲- کسانی که منجلاب مستراح یا آب گلخن حمام یا حوض را در گذرهای عمومی یا مجاری آب یا قنوات سر بدهند، و یا در معابر و مجاری آنها را ادار نمایند.
۱۳- کسانی که مجاری فاضل آب حمام یا مستراح را به طرف گذر قرار دهند.
۱۴- کسانی که در انهار و مجاری آبها و قنوات چاهها، چشمه‌ها، آب‌انبارها و برکه‌هایی که آب آنها مورد استفاده اشخاص است، ظرف یا رخت یا فرش یا نخ یا پارچه یا حیوانات یا وسائل نقلیه و امثال آنها را بشویند، یا خود را شستشو دهند، و یا آنکه در آنها آشغال و کثافت بریزند.
۱۵- متصدیان یخچال‌هایی که مطابق دستور شهرداری آب‌بندی نکرده، و یا از مقررات دیگر شهرداری و بهداری، سرپیچی نمایند، و یا در یخ‌گیری تعلل کنند.
۱۶- شرینی‌فروشی که در شیرینی و شربت و امثال آنها ساخارین و یا جوهریات مضر استعمال کند.
۱۷- کسانی که از روی بام دیوار و امثال آنها، به خانه دیگری عمدا سرکشی و نگاه کنند.
۱۸- کسانی که رمالی، جفر، تعبیرخواب، کف‌بینی، افسونگری، جادوگری، جن‌گیری، فال‌گیری، پیش‌گویی، چله‌نشینی، بخت‌گشایی و امثال آنها را وسیله معرکه یا دوره‌گری قرار داده، با باز کردن دکان یا خانه، اعمال مزبور را پیشه و وسیله کسب و استفاده خود قرار دهند.
۱۹- کسانی که دخترها، پسرها، زنها را مصرا تعقیب نمایند.
۲۰- کسانی که در نقاط و معابر عمومی آتش‌بازی کنند، و همچنین اشخاصی که در اماکن خصوصی، بدون اجازه رسمی آتش‌بازی و یا در نقاط ممنوعه، تیراندازی نمایند.
۲۱- کسانی که با اخطار ادارات مربوطه راجع به خراب کردن یا تعمیر بناهایی که مشرف به انهدام و موجب خطر است، از اقدام لازم کوتاهی نمایند.
۲۲- دوافروشان و عطاران و کسانی که ادویه و ماکولات و مشروبات فاسد را بفروشند، یا در دکان و مغازه خود نگهداشته و مطابق مقررات بهداری و شهرداری آنها را نسوزانند و یا از بین نبرند.
۲۳- دست‌فروشان و سمساران که اشیایی از اشخاص مجهول‌الهویه، بدون اخذ ضامن معتبر، یا از اطفال غیرممیز، ابتیاع نمایند.
۲۴- اشخاصی که بدون داشتن پروانه و دفتر، به شغل سمساری یا امانت‌فروشی اشتغال ورزند.
۲۵- اشخاصی که به هر نحوی از انحا، وضعیت معابر و امکنه عمومی را بدون اجازه مقامات صالحه تغییر دهند.
۲۶- کسانی که با وجود قدرت و استطاعت (جسمانی)، تکدی یا کلاشی را پیشه خود قرار داده و از این راه زندگانی نمایند.
۲۷- کسانی که به قصد ایذا، مرتکب عملی شوند که وسیله نقلیه از حرکت موقت باز بماند.
۲۸- کسانی که در نقاط محصور یا غیرمحصور، بر خلاف مقررات شهرداری، زباله و آشغال بریزند، یا شوارع و معابر عمومی را به واسطه ریختن مدفوعات یا مانعات و یا اشیای متعفن و گندیده کثیف نمایند، یا در خیابانها و گذرها و نقاط عمومی چیزی بخورند و پوست و آشغال آنها را در آنجا بریزند.
۲۹- مسئولین و مباشرین مسلخ‌ها و غسال‌خانه‌ها و قبرستانها که از دستورهای مقرر بهداشتی تخلف نمایند.
۳۰- کسانی که بدون حق قانونی، به هر نحوی از انحا مجاری آب کوچه‌ها و خیابانها را سد نمایند.
۳۱- حمامی‌هایی که بدون اجازه شهرداری، خزینه احداث، یا درب خزینه‌های بسته شده را بگشایند.
۳۲- کوره‌پزی که قالب آجر را مخالف ابعادی که شهرداری تعیین نموده به کار برد.
۳۳- کسانی که در مجاور قنات یا مجاری که آب دائم جاری است، مخالف بهداشت عمومی، مستراح بنا نمایند.
۳۴- [الحاقی ۱۳۲۷/۶/۳]
کسانی که از مقررات و نظاماتی که در حدود قوانین با تصویب مقامات صالحه از طرف شهرداری یا شهربانی تنظیم و منتشر میشود تخلف ورزند.
۳۵- [الحاقی ۱۳۴۲]-
در هر محلی که اجرای ماده بیست قانون جنگلها و مراتع کشور مصوب سال ۱۳۳۸ اعلام شده باشد، از تاریخ اجرای آن هر کس مرتکب قطع و ریشه‌کن کردن و به مصرف‌رساندن بوته‌ها و خارها و درختچه‌های بیابانی و کوهستانی گردد.
۳۶- [الحاقی ۱۳۴۷]-
کسانی که بدون داشتن پروانه مخصوص راهنمایی از سازمان جلب سیاحان، به راهنمایی جهانگردان مبادرت نمایند.
ماده چهارم
الف- منظور از عبارت تا پنج روز و (تا پنجاه ریال) در ماده یکم، و (تا هفت روز) و (تا یکصد ریال) در ماده دوم، و (تا ده روز) و (تا دویست ریال) در ماده سوم این آیین‌نامه، این است که حداکثر مجازات حبس و غرامت در ماده یکم، پنج روز پنجاه ریال، و در ماده دوم، هفت روز و یکصد ریال، و در ماده سوم، ده روز و دویست ریال خواهد بود.
ب- کیفرهای مقرر در این آیین‌نامه، هنگامی ملاک اعتبار خواهد بود که برای مرتکب جرم، مطابق قوانین و آیین‌نامه‌های دیگر، کیفر شدیدتری تعیین نشده باشد، وگرنه مرتکب، مطابق آن قوانین و نظامات، به کیفر شدیدتر محکوم خواهد گردید.
وزیر دادگستری
وزیر کشور