[قانون آیین دادرسی مدنی، مصوب ۱۳۱۸]
ماده 1ـ در نقاطی که خط آهن وجود دارد با توجه به شئونات گواه از طرف دادگاه هزینه سفر برابر قیمت بلیط درجه دوم یا سوم راه‌آهن ایاباً و ذهاباً خواهد بود و در نقاط اتوبوس رو هزینه سفر کرایه اتوبوس گواه ایاباً و ذهاباً مطابق نرخ معمولی می‌باشد.
ماده 2ـ در نقاطی که وسائل نقلیه وجود ندارد ارزانترین کرایه وسایل نقلیه به نظر دادگاه که باید سند خرج داشته باشد بابت ایاب و ذهاب تأدیه می‌شود.
ماده 3ـ هزینه توقف در مقر دادگاه و عرض راه ایاباً و ذهاباً از طرف دادگاه با توجه به شئونات و شغل گواه روزی چهل تا دویست ریال مقرر می‌گردد.
ماده 4ـ گواهانی که می‌بایست به امر دادگاه بیش از سه روز در مقر دادگاه توقف نمایند هزینه تمام مدت توقف آنها به شرح مقرر در ماده سوم این تعرفه تعیین می‌شود و در غیر این صورت بیش از سه روز حق دریافت هزینه توقف را نخواهند داشت.