[به بند ۱۷ الحاقی ماده ۷۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی، مصوب ۱۳۳۴ نسخ شده است.]
ماده اول – حکم مقرر در ماده 58 قانون آیین دادرسی مدنی راجع به لزوم داشتن وکیل برای تقدیم دادخواست و دادرسی در دادگاههای استان و دیوان کشور تا وقتی که در حوزه‌های قضائی کشور، وکلای مجاز برای وکالت در دادگاههای استان و دیوان کشور بعده کافی معین نگردیده و از طرف وزارت دادگستری آگهی نشده است اجراء نمیگردد؛ و طرفهای دعوی میتوانند شخصا دادخواست پژوهشی و فرجامی داده و دادرسی بخواهند.
دادخواستهای پژوهشی و فرجامی که پس از اجرای قانون آئین دادرسی مدنی داده شده و به استناد ماده 58 قانون مزبور قرار وازدن آنها صادر گردیده یا بی‌تکلیف مانده، قابل پذیرفتن است.
ماده دوم – الزام پیوست بودن وکالتنامه وکیل که در ماده 492 و بند سوم ماده 532 ذکر شده هنگامی است که دادخواست را وکیل داده باشد.
ماده سوم – در دعاوی که خواسته آن یکهزار ریال یا کمتر است کلیه احکام و قرارهای راجع به متفرعات آن دعاوی مانند خسارت و غیره قابل رسیدگی فرجامی نیست.
این قانون که مشتمل بر 3 ماده است در جلسه 29 دیماه یکهزار و سیصد و نوزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – حسن اسفندیاری