[به موجب ماده ۱۸ آیین‌نامه مبارزه با بیماری‌های دامی و جلوگیری از سرایت و انتشار آنها، لغو شده است.]
شماره ۱۷۴۶ – ۱۳۱۸/۳/۲۴
ماده ۱ـ از روزی که فرمانداری محل آگهی میدهد کلیه صاحبان سگهای شهری باید تا مدت سه ماه گردنبند فلزی یا چرمی برای سگهای خود تهیه نمایند.
ماده ۲ـ در شهرستانها یک قطعه فلزی به گردنبند نامبرده بسته خواهد شد که روی آن نام و نشان صاحب سگ کنده میشود. (نمونه قطعه فلزی از طرف فرمانداری محل داده خواهد شد).
ماده ۳ـ در دهستانها گردن بند از زنجیر یا چرم به هر شکلی باشد کافی است.
ماده ۴ـ از تاریخ مقرر در ماده ۱ هر سگ بدون گردنبند باشد در حکم سگ ولگرد شناخته شده اعلام خواهد شد.
ماده ۵ ـ صاحبان سگها مکلفند نگذارند سگهای آنها در گذرها و اماکن عمومی بدون پوزه بند گردش نمایند.
ماده ۶ ـ اداره دام پزشکی در نقاطی که لازم بداند مراکزی برای تلقیح آزاد سگها تأسیس مینماید و هر موقع که تلقیح اجباری و مجانی سگها را مقتضی دیده آگهی دهد صاحبان سگها ملزم به تلقیح سگهای خود میباشند.
ماده ۷ـ در مواقعی که تلقیح اجباری آگهی میشود صاحبان سگها باید سگ خود را برای معاینه و تلقیح به اداره دام پزشکی مربوط برده و ادارة نامبرده پس از تلقیح گواهینامه تلقیح میدهد.
ماده ۸ ـ در صورتی که لزوم تجدید تلقیح آگهی شود صاحبان سگها باید سگهای خود را برای تلقیح مجدد واکسن ضدهاری به اداره دام پزشکی محل برده گواهینامه خود را تجدید کنند.
ماده ۹ـ هر دام مبتلا به بیماری هاری اعدام خواهد شد و لاشه آن در عمق یک متر پس از پوشانیدن با آهک دفن و محل آلوده به ترشحات آن حیوان ضدعفونی میشود.
ماده ۱۰ـ هر شخص گزیده شده مکلف است به بنگاه پاستور یا بهداری محل مراجعه نماید تا در صورت لزوم تلقیح شود.
ماده ۱۱ـ هر دام و ددی که بوسیله حیوان هار مسلمی گزیده شود اعدام میشود مگر در موارد زیر:
1ـ دامهائی که گوشت آنها خوراکی نیست و بیش از صد ریال بها دارند به درخواست و بهزینه مالک تلقیح شده و مدت چهار ماه به مراقبت و دستور دام پزشک قرارداده میشود و در این مدت هیچ معامله نسبت به آن مجاز نیست.
2- دامهائی را که گوشت آنها خوراکی است ممکن است تا مدت هشت روز در کشتارگاه با پروانه دام پزشک کشته و گوشت آنها را بمصرف فروش رسانند و در غیراین صورت باید مدت سه ماه به هزینه صاحبش بمراقبت دام پزشکی که از طرف اداره دام پزشکی تعیین میشود قرار داده شوند.
ماده ۱۲ـ هرگاه سگی انسان یا دامی را بگزد صاحب آن ملزم است سگ خود را به نزدیکترین شعبه دام پزشکی و در صورتی که موجود نباشد به شعبه بهداری یا شعبه بنگاه پاستور برده و سه هفته تحت مراقبت قرار دهد.
ماده ۱۳ـ مأمورین شهربانی و شهرداری و امنیه مکلفند بمحض اطلاع به صاحبان سگهای گزنده تکلیف کنند که طبق مادة فوق عمل نمایند.
ماده ۱۴ـ کارمندان دامپزشکی و بهداری و یا بنگاه پاستور باید پس از معاینه و مراقبت کامل طبق بند یک ماده ۱۱ سگ گزنده را در صورت مبتلا نبودن به هاری بصاحب او سپرده و گواهینامه لازم باو بدهند.
ماده ۱۵ـ در موقعی که تشخیص داده شد سگ گزنده مبتلا به هاری و یا مشکوک به بیماری هاری است کارمندان مربوط مکلفند اشخاص گزیده شده را به بنگاه پاستور یا بهداری محل بفرستند و در صورتی که اشخاص گزیده شده بی‌بضاعت باشند و شهرداری یا بخشداری محل هزینه فرستادن آنها را به بنگاه پاستور یا شعبه آن تأمین خواهد نمود.
تبصره ـ در تمام مواردی که بواسطه دوری راه یا مقتضیات دیگر مراقبت دام یا گزیده بمحل معالجه برسند یا حیوان گزنده مفقود شده باشد بهداری محل مکلف است گزیده شدگان را فوراً به بنگاه پاستور مرکز یا نزدیکترین شعبه آن بفرستد.
ماده ۱۶ـ اشخاص زیر به حبس از یک تا هفت روز و یا به تأدیه از سه تا پنجاه ریال محکوم میشوند:
۱ـ کسانی که از تهیه گردن بند در مدت مقرر کوتاهی نمایند.
۲ـ کسانی که در مواقع تلقیح اجباری یا تجدید آن از تلقیح حیوان خودداری نمایند.
۳ـ کسانی که سگی را بدون پوزه بند در گذرها و اماکن عمومی برده یا رها کنند.
۴ـ کسانی که در حفظ و نگهداری سگ خود کوتاهی نمایند که موجب گزیدگی دیگران شود.
۵ ـ کسانی که در مواقع گزیدگی حیوانات خود از اطلاع به اداره دام پزشکی غفلت نمایند.
۶ ـ کسانی که در دفن سگ خود خودداری نموده و از ضدعفونی آن کوتاهی کنند.
نظر بماده 276 قانون مجازات عمومی آیین‌نامه جلوگیری از مرض هاری و امور خلافی آن مشتمل بر شانزده ماده که با توافق وزارت دادگستری و وزارت کشور تنظیم گردیده بموقع اجراء گذاشته میشود.
وزیر دادگستری ـ دکترمتین دفتری
وزیر کشور -علی‌اصغر حکمت