ماده اول – از تاریخ اجرای این قانون، مسکوکات ذیل پول خرد محسوب شده و رواج قانونی خواهد داشت:
پنج دیناری که ارزش قانونی آن مساوی با یک بیستم ریال است.
ده دیناری که ارزش قانونی آن مساوی با یک دهم ریال است.
پنجاه دیناری که ارزش قانونی آن مساوی با نیم ریال است.
ماده دوم – ترکیب مسکوکات فوق عبارت خواهد بود از نود و یک و نیم درصد مس و هشت و نیم درصد الومینیوم.
ماده سوم – [اصلاحی ۱۳۲۱/۹/۵]
تعداد ضرب هر یک از اقسام سه‌گانه فوق طبق تصویبنامه هیئت وزراء تعیین خواهد شد ولی در هر حال مجموع مبلغ ۳ قسم پول خرد نباید از پنجاه و چهار ملیون و نیم ریال تجاوز کند.
ماده چهارم- [لغو ۱۳۱۷/۱۰/۲۵]
[معادل صد درصد قیمت اسمی پول خردی که به جریان گذاشته میشود باید ذخیره طلا و نقره پس از وضع مخارج ضرب نگاهداری شود.]
ماده پنجم – حد ترخص وزن مسکوکات فوق و همچنین جزئیات مربوطه به قطر و ضخامت و نقش آنها را هیئت وزراء تعیین خواهد نمود.
ماده ششم – کلیه مقررات راجع به مسکوک خرد که مخالف این قانون باشد ملغی است. معذالک مسکوکاتی که فعلا رواج دارد تا تاریخی که بموجب تصویبنامه هیئت وزراء تعیین خواهد شد رواج قانونی خواهد داشت و پس از آن تدریجا از جریان خارج میشود.
ماده هفتم – وزارت مالیه مامور اجرای این قانون است.
این قانون که مشتمل بر هفت ماده است در جلسه نهم اسفندماه یکهزار و سیصد و پانزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – حسن اسفندیاری